«Η αμετροέπεια και ο ναρκισσισμός του Τατσόπουλου αδικούν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ίδιο. Μετά τη χθεσινή ΚΟ, οφείλει να φρενάρει. Γίνεται πόλεμος». Το εν λόγω παπαδημούλειο προειδοποιητικό τιτίβισμα εμφανίστηκε την επομένη της συνεδρίασης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της αξιωματικής αντιπολίτευσης την προηγούμενη εβδομάδα. Ο εν λόγω Νάρκισσος όμως είναι ανεπίδεκτος συστάσεων. Και όταν πρόκειται να πει τη γνώμη του ξεχνάει πού βρίσκεται το φρένο.

Ο Τατσόπουλος δεν κουράζεται να απαντά στις δημόσιες και παρασκηνιακές «προειδοποιήσεις» που του απευθύνει η κομματική γραφειοκρατία. Ο αθυρόστομος συγγραφέας είναι πολιτικός νέας κοπής. Ανδρώθηκε πολιτικά μέσα στις κραυγές πρωτίστως των σόσιαλ μίντια και έπειτα της τηλεόρασης. Αντιλαμβάνεται ότι χρωστά τη βουλευτική του έδρα στις διαδικτυακές κόντρες και στην –με μιντιακούς όρους –πληθωρική περσόνα του. Πλέον, έχει καλλιεργήσει την τέχνη να εκσφενδονίζει ατάκες που θα γίνουν viral σε twitter και facebook –και ίσως παίξουν ψηλά στα δελτία ειδήσεων.

Η ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΛΑΜΠΗ. Ηδη από την προεκλογική περίοδο είχε αποδείξει ότι μαθαίνει με εκπληκτική ταχύτητα τους κανόνες του τηλεθεάματος, προκαλώντας αρκετούς καβγάδες, επιστρατεύοντας ακόμη και πεζοδρομιακή διάλεκτο, φωνάζοντας όσο πρέπει για να καλύψει το υπόλοιπο πάνελ.

«Μιλήστε εσείς! Δεν μιλάω καθόλου!», έλεγε προς τον Στέλιο Σταυρίδη της Δράσης που τον διέκοπτε σε διαδικτυακή εκπομπή τον Μάιο του 2012. Φυσικά, στο επόμενο δευτερόλεπτο είχε ξεχάσει την προτροπή του: «Αφήστε τον μπαρμπα-Θωμά να μιλήσει τουλάχιστον για τρία λεπτά και θα σωπάσει, θα ξανάρθει να δουλέψει στην επιχείρησή σας» (όπου μπαρμπα-Θωμάς, συγγραφική αδεία, ο απανταχού εργαζόμενος αριστερός και ο ίδιος που τον εκπροσωπεί). Ε! Μερικά λεπτά αργότερα στο μπαρμπα-Θωμικό κρεσέντο παραλίγο να πιαστούν στα χέρια. Τέλειο σόου. Πολλοί εκπομπάρχες της πρωινής ζώνης θα ζήλεψαν.

Τι κι αν έγινε persona non grata στην Κουμουνδούρου λοιπόν; Το πολιτικό παιχνίδι δεν παίζεται απαραιτήτως στα κομματικά μαντριά πλέον. Εδώ έχουμε πια και Κοινοβουλευτική Ομάδα ανεξάρτητων –ή διαγραμμένων αν προτιμάτε –βουλευτών. Και ο Τατσόπουλος, σε αντίθεση με πολλά από τα πρωτάκια της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματός του, δεν τυφλώθηκε ως πρωτάρης από τους προβολείς της δημοσιότητας. Και μπορεί να μιλάει χωρίς να έχει ανάγκη τα νον πέιπερ και τα «σκονάκια» της κομματικής γραμμής.

Η πρώτη επίθεση είχε έρθει από τον πρόεδρο του ΔΣ της «Αυγής» Βασίλη Μουλόπουλο που ανέλαβε να σωφρονίσει τον βουλευτή επειδή τόλμησε να υπερασπιστεί το δικαίωμα του σκιτσογράφου των «ΝΕΩΝ» Δημήτρη Χαντζόπουλου στη σάτιρα. Αλλά ακόμη και μετά τη συνεδρίαση της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, ο Τατσόπουλος δεν σιώπησε. Λίγες ώρες μετά βρισκόταν σε τηλεοπτικό στούντιο. Παρότι στη συνέντευξή του αναγνώριζε ότι ο πρόεδρος με –sic –γενναιότητα τον κάλυψε απόλυτα για το θέμα (την κόντρα του με τον Μουλόπουλο), μιλούσε για «ζαχαριαδικές αντιλήψεις».

Προσήλθε δε και αυτήν την Πέμπτη ως κύριος στο ραντεβού του με τους δημοσιογράφους του «εχθρικού» Βήμα Fm και ακόμη μία φορά απασφάλισε κατά των συντρόφων. «Αυτό που δεν δέχομαι, και είναι η δική μου κόκκινη γραμμή, είναι να μου πεις ότι τις δικές μου απόψεις, είτε είναι ηλίθιες είτε μαλακισμένες, τις έχω επειδή εξυπηρετώ κάποια συμφέροντα», είπε. Και έγινε και πιο συγκεκριμένος: «Οτι επειδή κάνω εκπομπή στονBήμαFm εξυπηρετώ τα συμφέροντα του ΔΟΛ. Αυτή είναι η δική μου κόκκινη γραμμή. Πολύ περισσότερο, όταν το κάνεις όχι λέγοντάς το ευθέως αλλά με υπαινιγμούς και αιχμές».

Αναφερόταν κυρίως στο κομματικό έντυπο, που είχε αναλάβει και πάλι να τον συνετίσει. Βέβαια και αυτός δεν είχε παραλείψει να απαντήσει. Μέσω facebook αρχικά. Το ποστ του ήταν μακροσκελές και χωρίς διάθεση μετάνοιας. «Ορισμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς φαίνεται, είναι φανατικοί οπαδοί της θεωρίας «Και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο», τουτέστιν και να μη με διαγράψουν και να φύγω μόνος μου», έγραφε. Και ενημέρωσε τους συντρόφους πως ματαιοπονούν. Αν φύγει μόνος του, θα φύγει όταν το κρίνει αυτός και όχι όταν το κρίνουν εκείνοι.

Δεν χρειαζόταν να είναι κανείς ειδήμων των συριζαϊκών πραγμάτων για να αντιληφθεί ότι, παρά την κάλυψη του προέδρου, αυτό που θα αποκαλούσαμε «βαθύς ΣΥΡΙΖΑ» έχει προγράψει τον Τατσόπουλο. Πρακτικά δεν μπορούν να τον επαναφέρουν στην κομματική νομιμότητα με τον πατροπαράδοτο τρόπο, ήτοι με πειθαρχικά μέτρα από τα όργανα του κόμματος. Δεν είναι καν μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι, «αναγκάζονται» να τον παραδώσουν στη χλεύη των… αυθόρμητων σχολίων της «Αυγής».

ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΣΙΩΠΗΤΗΡΙΟΥ. Αλλά πώς μπορεί κανείς να μαζέψει αυτόν –αλλά και τον εκάστοτε –τον αιρετικό; Εχουν πέσει διάφορες προτάσεις στο τραπέζι. Σύμφωνα με τον Τατσόπουλο, ο συνάδελφός του Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, θυμήθηκε την πατροπαράδοτη μέθοδο: ζήτησε το γραφείο Τύπου του κόμματος να εφαρμόσει το δοκιμασμένο σύστημα των συντρόφων του ΚΚΕ. Κοινώς, να αποφασίζει η Κουμουνδούρου ποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα εμφανίζονται στα κανάλια.

Αυτό, φυσικά, είναι μια ιδέα ασύμβατη με την τατσοπουλική ακηδεμόνευτη ιδιοσυγκρασία. Οχι μόνο γιατί εμφανώς λατρεύει να επιδίδεται στην τέχνη της πρόκλησης ή γιατί αρνήθηκε την εκπομπή που του προσέφερε στον ραδιοφωνικό σταθμό Στο Κόκκινο ο Τσίπρας. Εχει και έναν βαθύτατα πολιτικό λόγο, που τον εξήγησε μέσα από τη συχνότητα του –κατά ΣΥΡΙΖΑ –άντρου της διαπλοκής στη Μιχαλακοπούλου. «Στα δικά σου Μέσα, στο δικό σου κοινό, τους λες αυτά που εκείνοι θέλουν να ακούσουν… Αυτό δεν είναι πολιτική. Δεν είναι κυρίως πολιτική τακτική. Ούτε διευρύνει το ακροατήριό σου ούτε την πιθανότητά σου να έχεις μεγαλύτερο εκλογικό ποσοστό στις εκλογές».

Μπορεί η συγκεκριμένη άποψη να είναι πολύ φιλελεύθερη για το κόμμα των συνιστωσών που ψάχνει πώς θα –sic –περάσει στη συνισταμένη, και το στυλ του Τατσόπουλου πολύ «αναρχικό» ακόμη και για συνασπισμό της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Στον Μεσαίωνα όμως, ο γελωτοποιός της Αυλής ήταν ο μόνος που μπορούσε να πει πικρές αλήθειες στον βασιλιά. Σήμερα ο «γελωτοποιός του ΣΥΡΙΖΑ» τις φωνάζει στην αυλή της Κουμουνδούρου. Ακούει κανείς;

K.Π.