Το ραντεβού μας ήταν στην Ομόνοια. Είχα πολύ καιρό να την περπατήσω και μάλιστα βράδυ. Στη διασταύρωση με την Αγίου Κωνσταντίνου άκουγα αραβικά, στην Πειραιώς βουλγαρικά και στην Αθηνάς τις φωνές δυο ταξιτζήδων που μάλωναν. Τα παλιά στέκια έχουν κλείσει εδώ και χρόνια και μόνο προς την 3ης Σεπτεμβρίου βρίσκει κανείς καρέκλες και καφέ. Εδώ δίπλα ήταν κάποτε το θρυλικό «Νέον», το καφενείο του Τσαρούχη, του Ρίτσου, του Ιωάννου, με «100 τραπέζια, όλα μαρμάρινα». Με σερβιτόρους και νταμπήδες (αυτοί που ψήνουν τους καφέδες στη χόβολη) να ακροπατάνε γιατί στις γωνίες κάποιοι έπαιζαν συνεχώς σκάκι.Ο ήχος από ένα λευκό κλειστό φορτηγάκι που προσπαθεί να ανέβει στο πλακόστρωτο της πλατείας με επαναφέρει στην εποχή μας. Είναι τα παιδιά μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης που έρχονται να μοιράσουν συμβουλές, προφυλακτικά και σύριγγες στους εξαρτημένους. Ο Παύλος κοιτάει και αυτός χαμογελαστός. Οι καφέδες μας μόλις έχουν έρθει και όπου να ‘ναι θα βάλω το μαγνητοφωνάκι να γράφει. Αυτός δεν υπήρξε ποτέ «λούζερ». Τον ιό τον κόλλησε όχι από βελόνα, αλλά από σεξουαλική επαφή. Ομοφυλόφιλος από παιδί, εγκατέλειψε γρήγορα το χωριό του, περιπλανήθηκε και πριν από λίγα χρόνια, το 2007, βρέθηκε στην Αθήνα. Σεξ έκανε πάντα με προφυλακτικό, αλλά με τον καιρό ένιωσε ασφάλεια με έναν άνδρα, ξεχάστηκε και εγκατέλειψε τις προφυλάξεις. Υστερα από μερικούς μήνες διαγνώστηκε θετικός. Ποτέ δεν έμαθε αν ο φίλος του ήξερε ότι ήταν οροθετικός, αν ήταν έγκλημα δηλαδή ή ατύχημα. Ολα τα άλλα όμως τα έμαθε
Καπνίζεις;
Γύρω στα 10-15 τσιγάρα την ημέρα.
Αλλα πάθη; Αλκοόλ;
Αν βγω έξω, μπορεί να πιω δύο ποτά, τρία. Αλλά αυτό θα γίνει μία, άντε δύο φορές την εβδομάδα.
Πρέζα, κόκα;
Ποτέ. Παλιότερα κάπνιζα κανένα τσιγάρο χασίς, τώρα ούτε αυτό.
Εδώ στην Ομόνοια δουλεύεις συνήθως;
Και εδώ, και στο Μοναστηράκι. Ενημερώνω τον κόσμο για τον ΗIV. Ανθρώπους που είναι εθισμένοι σε ουσίες αλλά και όποιους άλλους έχουν απορίες. Δυστυχώς υπάρχει ακόμη πάρα πολλή άγνοια.
Τι σε ρωτάνε συνήθως;
Από τι απόσταση κολλάει ένας οροθετικός.
Υπάρχει ακόμη αυτός ο μύθος; Οτι μπορείς να κολλήσεις με μια χειραψία ή με την ανάσα του άλλου;
Ναι, έρχονται και μου λένε «ακούμπησα έναν οροθετικό και φοβάμαι ότι έχω κολλήσει». Και προσπαθώ εγώ να τους εξηγήσω ότι ο ιός δεν μεταδίδεται με την επαφή. Οπως δεν μεταδίδεται με τη συγκατοίκηση, δεν μεταδίδεται με το φαγητό, δεν μεταδίδεται με τα πιάτα, τα ποτήρια, τα πιρούνια. Ούτε με το φιλί μεταδίδεται, το σάλιο δεν περιέχει τον ιό.
Αν κάποιος έχει μια ανοιχτή πληγή στο στόμα και φιλήσει στο στόμα έναν οροθετικό που επίσης έχει μια πληγή, δεν μπορεί να κολλήσει;
Είναι σχεδόν αδύνατο να κολλήσει κανείς με ένα γλωσσόφιλο. Εκτός αν και οι δύο έχουν μεγάλη αιμορραγία. Να τρέχουν δηλαδή αίμα τα ούλα τους, όχι να έχουν απλώς μια ουλίτιδα. Ούτε με τον βήχα μεταδίδεται όπως νομίζουν κάποιοι. Ο ιός είναι αεροφοβικός, δεν ζει στο περιβάλλον. Με το που θα βγει έξω από το ανθρώπινο σώμα και έρθει σε επαφή με τη θερμοκρασία ενός δωματίου, ο ιός θα πεθάνει αμέσως.
Οσοι μιλάνε μαζί σου ξέρουν ότι είσαιοροθετικός;
Οχι. Ούτε υπάρχει λόγος να τους το πω. Αν κρίνω όμως ότι θα βοηθήσει στην προσέγγισή μου με κάποιον άνθρωπο, τότε θα του το πω. Βέβαια, αν πω σε κάποιον ότι έχω HIV, θα γυρίσει και θα μου πει «τι είναι αυτό;». Αν του πω πως έχω ΑΙDS, θα πάθει πανικό.
Ολες οι κουβέντες καταλήγουν με το να συστήνεις να φορούν προφυλακτικό;
Προφυλακτικό και λιπαντικό.
Μιλάς κυρίως για το πρωκτικό σεξ.
Οχι μόνο. Σε πολλές περιπτώσεις τα υγρά του κόλπου δεν επαρκούν. Θα πρέπει λοιπόν να χρησιμοποιούμε λιπαντικό με βάση το νερό. Οχι με σιλικόνη ή άλλες κρέμες που μπορεί να αλλοιώσουν το προφυλακτικό και να το κάνουν πιο ευαίσθητο.
Τους λες και εσύ «AIDS ίσον θάνατος», όπως λέγανε οι πρώτες καμπάνιες τη δεκαετία του ’80;
Τότε δεν ξέραμε τι είναι αυτός ο ιός, τώρα ξέρουμε. Και δεν υπήρχαν καν φάρμακα. Ή είχαμε πολύ βαριές θεραπείες που απλώς καθυστερούσαν την εξέλιξη της αρρώστιας. Τώρα οι φαρμακευτικές αγωγές που έχουμε είναι πολύ πιο ήπιες και πιο αποτελεσματικές.
Εσύ πόσα φάρμακα παίρνεις την ημέρα;
Υπάρχουν διάφορες αγωγές. Εγώ πίνω ένα χάπι κάθε βράδυ. Θα μπορούσα να το πίνω το πρωί ή το μεσημέρι. Αλλά επειδή μπορεί να επηρεάσει την ψυχολογία μου, το πίνω λίγο πριν κοιμηθώ.
Σε κάνει πιο ευέξαπτο;
Ναι, όταν το μάθεις όμως, μπορείς να το ελέγξεις.
Θα το παίρνεις για πάντα αυτό το φάρμακο;
Μάλλον ναι. Τουλάχιστον μέχρι να βγει κάτι νέο.
Στοιχίζει πολλά το φάρμακο που παίρνεις;
Το δικό μου χάπι κάνει γύρω στα 600-700 ευρώ τον μήνα. Είναι αρκετά ακριβές οι θεραπείες. Με καλύπτει όμως το ΙΚΑ.
Πέρα από αυτό το χάπι, υπάρχει κάτι άλλο που μας διαφοροποιεί εμάς τους δύο;
Απλώς εγώ έχω τον ιό και εσύ δεν τον έχεις. Οσο ασφαλής είσαι εσύ όμως άλλο τόσο ασφαλής είμαι κι εγώ. Και εσύ πρέπει να φοράς προφυλακτικό και εγώ πρέπει να φοράω προφυλακτικό.
Εχεις μόνιμη σχέση αυτή την εποχή;
Ναι.
Είναι οροθετικός;
Οχι.
Οταν σε γνώρισε, ήξερε ότι είσαι οροθετικός;
Του το ανακοίνωσα εγώ ύστερα από λίγο.
Και δεν κώλωσε;
Οχι. Αν και δεν ήξερε και πολλά πράγματα για τον ιό. Τον έκανα όμως να νιώσει ασφάλεια, είναι πολύ σημαντικό να καταλαβαίνει ο σύντροφός σου ότι τον προστατεύεις.
Η ζωή σας είναι η κανονική ζωή ενός ζευγαριού, έτσι; Δηλαδή κοιμάστε μαζί, τρώτε μαζί…
Ναι, όλα αυτά μαζί. Ζούμε μαζί, κάνουμε σεξ όσο συχνά θέλουμε.
Δεν υπάρχουν φορές που φοβάσαι ότι μπορείς να του μεταδώσεις τον ιό;
Ενας άνθρωπος σε θεραπεία έχει χαμηλό ιικό φορτίο και δύσκολα μπορεί να μεταδώσει τον ιό. Παρ’ όλα αυτά, βέβαια, χρησιμοποιούμε πάντα προφυλακτικό. Και θ’ αποφύγω να έρθει το σπέρμα μου σε επαφή με σημεία που μπορεί να γίνει μετάδοση. Ας πούμε από το δέρμα δεν μπορεί να περάσει ο ιός, στο στόμα όμως δεν θα το ρίσκαρα.
Πώς έμαθες ότι είσαι οροθετικός; Είχες υποψίες και έκανες εξετάσεις;
Οχι και αυτή είναι η μεγάλη παγίδα του συγκεκριμένου ιού. Δηλαδή δεν κοιτάζεσαι το πρωί στον καθρέφτη και λες «πω πω, κάτι έχω». Από περιέργεια κάποια στιγμή πήγα σ’ ένα μικροβιολογικό κέντρο να κάνω γενικές εξετάσεις.
Πώς σου το είπαν;
Στην αρχή με κάλεσε η αιματολόγος και μου είπε ότι ίσως έχουμε κάποιους δείκτες ηπατίτιδας. Ταράχθηκα και μου συνέστησε να δώσω πάλι αίμα. Στη δεύτερη συνάντηση μου είπε ότι έχω ΑΙDS.
Κατέρρευσες;
Νομίζω ότι πέθανα. Εκείνη τη στιγμή αυτό ένιωσα. Δεν ήξερα τι είναι, φοβόμουν πάρα πολύ… Μ’ έστειλε στην Υγειονομική Σχολή, στο τέρμα της Αλεξάνδρας. Περπατούσα στον δρόμο και αισθανόμουν ότι έπαιζα σε ταινία. Σαν χαμένος, έπεφτα πάνω στους άλλους. Νεκρό συναίσθημα, παγωμένο. Αρχισα να ισορροπώ ύστερα από έναν – ενάμιση χρόνο. Στην αρχή φοβόμουν ότι θα μεταδώσω σε όλους την ασθένεια.
Στην Υγειονομική Σχολή δεν σου εξήγησαν πώς μεταδίδεται;
Ναι, μου είπαν «μη φοβάσαι, δεν μεταδίδεται εύκολα», μου μίλησαν, αλλά εγώ από το σοκ δεν άκουγα. Το μόνο που άκουγα ξανά και ξανά ήταν «το ΑΙDS σκοτώνει», η διαφήμιση που έβλεπα πιτσιρίκι στην τηλεόραση.
Και άρχισες αμέσως τη θεραπεία;
Οχι, ύστερα από τρία χρόνια. Στην αρχή ο ιός ήταν σε τόσο χαμηλά επίπεδα, που δεν υπήρχε λόγος να κάνω θεραπεία.
Τι συμπεράσματα έχεις βγάλει συζητώντας τα τελευταία χρόνια με οροθετικούς; Εξαρτημένους, ομοφυλόφιλους, ετεροφυλόφιλους…
Ο ιός του HIV δεν έχει ούτε φύλο ούτε κοινωνική τάξη. Μια γυναίκα έχει περισσότερες πιθανότητες να μολυνθεί με τον ιό κι ένας άνδρας έχει περισσότερες πιθανότητες να μεταδώσει τον ιό. Αλλά αν έχεις μια πληγή στα δάχτυλα και τα τοποθετήσεις μέσα στον κόλπο μιας οροθετικής γυναίκας, έχεις μεγάλες πιθανότητες να μολυνθείς. Ο ιός δηλαδή δεν κάνει διακρίσεις. Ψάχνει απλώς σώματα για να μπορέσει να επιβιώσει. Αλλά δεν θα έρθει ποτέ να σου χτυπήσει την πόρτα και να σου πει «γεια σου, ήρθα», εσύ πας και τον βρίσκεις.
Αναζήτηση
