Αναζήτηση
Ο Ντιέγκο Μαραντόνα εξακολουθεί να σαγηνεύει την Ιταλία. O 53χρονος θρύλος του ποδοσφαίρου θα βρεθεί απόψε στις εξέδρες του «Ολύμπικο» της Ρώμης για το ντέρμπι του ιταλικού πρωταθλήματος ανάμεσα στη Ρόμα και στην ομάδα που δόξασε τη δεκαετία του ’80, τη Νάπολι, αλλά ήταν η επίσκεψή του το βράδυ της Πέμπτης στα γραφεία της αθλητικής εφημερίδας Gazzetta dello Sport και τα όσα είπε εκεί ενώπιον 300 δημοσιογράφων που έκαναν πάλι αίσθηση.
Διότι ο σπουδαίος όσο και αμφιλεγόμενος Ντιέγκο Μαραντόνα εξαπέλυσε για μία ακόμη φορά τα βέλη του κατά πάντων: Ασφαλώς κατά του Πελέ – «που είναι δεύτερος ακόμη και στη Βραζιλία» – βεβαίως κατά της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας Αργεντινής, κατά των γηραλέων τύπων της FIFA, κατά του στοιχήματος και κατά της προπαγάνδας για τον Φιντέλ Κάστρο. Φυσικά φύλαξε και βέλη ακόμη και κατά του ίδιου του εαυτού, αφού μίλησε για την περιπέτειά του με τα ναρκωτικά.
Τα όσα είπε ο Ντιέγκο Μαραντόνα ταιριάζουν απόλυτα με το DVD για τη ζωή του, που ο ίδιος παρουσίασε στην Ιταλία. Τίτλος του DVD: «Ποτέ δεν θα είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος». Αναμενόμενο αν διαβάσει κανείς και τα παρακάτω που είπε.
Για την εθνική Αργεντινής
«Με αποκαλούν τρελό του χωριού; Μου αρέσει. Οι τρελοί, τα μωρά και οι μεθυσμένοι λένε πάντοτε την αλήθεια. Δεν γονάτισα ποτέ μπροστά σε αυτούς που θα ήθελαν να με δουν έτσι, όπως ο (σ.σ. ο πρόεδρος της FIFA, Ζεπ) Μπλάτερ ή ο (σ.σ. πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της Αργεντινής, Χούλιο) Γροδόνα. Εάν σήμερα δεν είμαι προπονητής της Αργεντινής είναι λόγω αρχής, όχι γιατί δεν έκανα καλή δουλειά. Τώρα δεν εργάζομαι γιατί οι μάνατζερ ξέρουν ότι με εμένα δεν μπορούν να βάζουν παίκτες στην ομάδα μου. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Γνωρίζαμε ότι η Γερμανία είχε τον Τόμας Μίλερ, τον οποίο έπρεπε να μαρκάρει ο Νικολάς Οταμέντι. Υπήρχαν κι οι Σάμι Κεντίρα, Μίροσλαβ Κλόζε, Περ Μέρτεζακερ. Ήταν όλα στο κεφάλι μου. Μου πήραν τα πάντα, αλλά όχι τη μνήμη. Ο γιος του Γροδόνα στις ‘μικρές’ εθνικές της Αργεντινής; Μη μου μιλάτε γι’ αυτό. Ορκίζομαι στον ανιψιό μου ότι δεν έχει ακουμπήσει ποτέ μπάλα. Όταν ήμουν στην Αργεντινή, έπρεπε να πάμε στην Ουρουγουάη και μία ισοπαλία ήταν αρκετή. Μου είπαν να μην βάλω τον Άνχελ ντι Μαρία. Τον έβαλα και νικήσαμε».
Για τη Νάπολι
«Η Ρόμα πηγαίνει… τρένο, αλλά η Νάπολι έχει μεγαλύτερη όρεξη για νίκη και ελπίζω ότι την Παρασκευή θα κάνει μεγάλο παιχνίδι. Είτε από το στάδιο είτε από την τηλεόραση, σίγουρα θα το δω. Τώρα, πάντως, η Serie A δεν είναι πρωτοπόρος, όπως ήταν κάθε Κυριακή σαν Μουντιάλ. Ο Ράφα Μπενίτεθ έχει κάνει μία εξαιρετική δουλειά. Βλέπω μία διαφορετική Νάπολι, με αυτοματισμούς στο γήπεδο. Θα μου άρεσε να προπονήσω τη Νάπολι, αλλά οι πρόεδροι με φοβούνται, διότι δεν σκύβω το κεφάλι».
Για τον Λιονέλ Μέσι
«Ο Μέσι δεν με απογοήτευσε το 2010. Δεν είχα την ευκαιρία να τοποθετηθώ, αλλά έκανε ένα Μουντιάλ εξαιρετικό και όταν αποκλειστήκαμε, τον είδα να κλαίει όπως όλοι οι υπόλοιποι. Ελπίζω να πάρει την εκδίκησή του, αλλά θα είναι δύσκολο να παίζεις κόντρα στην Ισπανία και στη Βραζιλία. Σε κάθε περίπτωση, το Μουντιάλ θα παραμείνει στη Νότια Αμερική, γι’ αυτό είμαι βέβαιος. Σήμερα ο Λέο είναι το νούμερο ένα, μετά είναι οι Κριστιάνο Ρονάλντο, Νεϊμάρ και Μάριο Μπαλοτέλι και κάποιοι άλλοι. Η διαφορά μεταξύ του Κριστιάνο και του Μέσι είναι ότι ο Πορτογάλος σουτάρει με τρόπο που δεν μπορεί ο Αργεντινός, αλλά με τη σειρά του ο Μέσι μπορεί να περάσει ανάμεσα από 5 αντιπάλους, κάτι που δεν μπορεί να το καταφέρει ο ποδοσφαιριστής της Ρεάλ»».
Για τον Μάριο Μπαλοτέλι
«Ο καθένας κάνει ό,τι επιθυμεί με τη ζωή του, όπως τη σκέφτεται και τον Μπαλοτέλι πρέπει να τον αφήσουμε ήσυχο. Ως άνθρωπος θα μάθει πώς να συμπεριφέρεται. Νομίζω ότι ο προπονητής πρέπει να τον κρίνει γι’ αυτό που κάνει στον αγωνιστικό χώρο. Εμένα μου αρέσει ο τρόπος του. Θα ήθελα να μιλήσουμε μόνοι μας, σε ένα δωμάτιο, και να του εξηγήσω τις κακές εμπειρίες που είχα. Η πρώτη επαφή που είχα μαζί του ήταν όταν μου έστειλε μία φωτογραφία όπου κάπνιζε τον καιρό που έπαιζε στη Μάντσεστερ Σίτι με τον πρώην της κόρης μου (σ.σ. εννοεί τον Σέρχιο Αγκουέρο) και με έκανε να γελάσω».
Για τον Πελέ
«Το 2000 κέρδισα το βραβείο κοινού της FIFA μέσω ψήφων και χάρη στην προτίμηση του κοινού. Ο Πελέ ήταν δεύτερος, ακόμα και στη Βραζιλία, επειδή είχε κερδίσει ο Αϊρτον Σένα ως ο καλύτερος αθλητής όλων των εποχών Από τη στιγμή που εγώ έχω κερδίσει τόσες φορές, οι φίλοι του Πελέ έπρεπε να του δώσουν μία αναγνώριση (το βραβείο του ποδοσφαιριστή του αιώνα που του παρέδωσε η FIFA), το οποίο είναι για τον π…σο».
Για την προσωπική ζωή του
«Εχω κάνει τη μητέρα μου, που τώρα δεν είναι εδώ, να κλάψει. Τη σύζυγό μου, τις κόρες μου. Αλλά είμαι ξεκάθαρος, έκανα κακό μόνο στον εαυτό μου, δεν πήρα κανέναν στον λαιμό μου. Θέλω να πω στους νέους να μην δοκιμάσουν ποτέ ναρκωτικά, γιατί προκαλούν τρομερά πράγματα. Σε τέσσερις μήνες συμπληρώνω 10 χρόνια που δεν παίρνω ναρκωτικά. Μία ημέρα, η κόρη μου Ντάλμα, μου είπε «μπαμπά μην πεθάνεις, η αδερφή μου σε έχει ανάγκη». Εκεί αποφάσισα να το κόψω».
Για τον ρατσισμό
«Στη Βερόνα, μας έλεγαν «πλυθείτε». Ο φροντιστής μας έλεγε: «Ορκίζομαι ότι πλένω κάθε μέρα'» Δεν μου αρέσουν αυτά τα πράγματα, τα οποία συμβαίνουν και στη Μαδρίτη και στο Τορίνο. Είμαστε όλοι ίσοι, αλλά στη FIFA ακολουθούν τα συμφέροντά τους χωρίς να σκέφτονται το καλό του κόσμου. Οι «εγκέφαλοι» της FIFA είναι 95 ετών. Πώς μπορείς να δεις την πραγματικότητα εάν δεν μπορείς να οδηγήσεις ένα αμάξι;»
Για το στοίχημα
«Εάν το ποδόσφαιρο συνεχίσει έτσι κι ο κόσμος αρχίσει να καταλαβαίνει ότι τα παιχνίδια στήνονται, τότε θα γυρίσει στις σαπουνόπερες. Δεν πρέπει, πάντως, να μας σοκάρει το 3-2 της Ουρουγουάης επί της Αργεντινής».
Για την Κούβα
«Είμαι ευγνώμων στον Φιντέλ Κάστρο, ο οποίος με συνόδεψε σε μία δύσκολη στιγμή στη ζωή μου, όταν ούτε οι κλινικές στο Μπουένος Άιρες δεν με θέλανε. Οι Κουβανοί έχουν παλέψει, έχουν δώσει τη ζωή τους για να παραμείνουν στο έδαφός τους. Αυτή είναι η πραγματική ιστορία, τα υπόλοιπα είναι ανύπαρκτα».
Για τη Γερμανία
«Η Γερμανία εξερράγη. Πάντα έχουν γεμάτα στάδια και ομάδες όπως η Μπάγερν κι η Μπορούσια είναι σαν τέλεια ρολόγια. Εχουν δημιουργήσει μία σημαντική γενιά, άλλα έθνη δεν είχαν την ίδια τύχη».
Για το αν ο Πάπας Φραγκίσκος θα υποστήριζε τη Νάπολι, εάν ήταν ακόμα στους αγωνιστικούς χώρους
«Πιστεύω ότι ναι, αφού είναι ένα πολύ έξυπνο άτομο. Είναι φίλαθλος της Σαν Λορένσο. Δεν τον ήξερα ως φίλαθλο της Μπόκα».
Για τον πρώην πλέον ιδιοκτήτη της Ιντερ Μάσιμο Μοράτι
«Δεν θα υπάρξει ποτέ πρόεδρος όπως ο Μοράτι. Οποτε χρειαζόταν, έβαζε το χέρι στην τσέπη, αντίθετα με τον (ιδιοκτήτη της Νάπολι επί Μαραντόνα, Κοράντο) Φερλάινο. Ο Ερικ Τοχίρ έχει πολλά χρήματα, αλλά ο Μοράτι είναι ένας άνθρωπος κλάσης και μου έχει συμπεριφερθεί άψογα. Ο Τοχίρ δεν ξέρει τη διαφορά μεταξύ μιας μπάλας ποδοσφαίρου και μιας μπάλας ράγκμπι».
