Είμαι σε σχέση με τον σύντροφό μου εδώ και τρεις μήνες. Τον αγαπώ τόσο πολύ που μου φαίνονται βασανιστικές οι ώρες που είμαι μακριά του. Κλαίω, ζηλεύω, του τηλεφωνώ, σαν να μην έχει νόημα να κάνω τίποτα μόνη μου. Μου είπε ότι πνίγεται και φοβάμαι.

Αυτό που νιώθετε δεν είναι μόνο αγάπη προς τον φίλο σας, αλλά άγχος μη μείνετε μόνη ή σας εγκαταλείψει. Η έντονη προσκόλλησή σας είναι αφενός υπερβολική αφετέρου πρώιμη χρονικά σε σχέση με τη διάρκεια της σχέσης σας. Πρόκειται για μια εξάρτηση και έναν έντονο φόβο αποχωρισμού. Μπορεί με αυτόν τον τρόπο να συνδέεστε με τους άλλους ανθρώπους στη μέχρι τώρα ζωή σας. Ισως σας λείπει η εμπιστοσύνη στον εαυτό σας και η ανάγκη για αυτονομία. Μήπως έχετε παρατηρήσει ότι αποφεύγετε να μένετε μόνη σας και αναζητάτε διαρκώς την παρέα των άλλων ανθρώπων; Εχετε την ανάγκη να σας φροντίζουν όπως μια μητέρα το βρέφος της και να νιώθετε ότι ο άλλος είναι και θα είναι πάντα εκεί για εσάς; Η ανάγκη για διαβεβαίωση είναι κάτι που χαρακτηρίζει τα άτομα με συναισθηματικές εξαρτήσεις αλλά οδηγεί σε μια χρόνια αίσθηση ότι είναι ευάλωτα και ανασφαλή. Υποτακτικότητα, αβουλία, έλλειψη διεκδικητικότητας, αποφυγή συγκρούσεων, κατάθλιψη, ροπή προς τις καταχρήσεις είναι μερικές από τις παρενέργειες της εξάρτησης. Το πρόβλημα μπορεί να συνδέεται με σχέσεις εξάρτησης που είχατε ως παιδί με τους γονείς σας με αποτέλεσμα η απαραίτητη αυτονομία που δικαιούσασταν ως παιδί να μην σας δόθηκε ποτέ. Ή μπορεί οι συναισθηματικές σας ανάγκες να μην έχουν ικανοποιηθεί επαρκώς στη ζωή σας και να ψάχνετε το πρόσωπο αυτό που θα σας αγαπήσει όπως θα θέλατε πραγματικά. Δοκιμάστε να περιορίσετε τις ανεξέλεγκτες συμπεριφορές ελέγχου επάνω στον φίλο σας και εξοικειωθείτε με την έννοια της αυτονομίας, κάνοντας μόνη σας μικρά καθημερινά πράγματα που σας ευχαριστούν. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να σας βοηθήσει στο να αναγνωρίσετε τις ρίζες της εξάρτησής σας και να σας ωθήσει σε έναν πιο αυτόνομο και ψυχικά υγιή τρόπο ζωής.

Το «κακομαθημένο» παιδί

Η κόρη μας πηγαίνει στη Δ’ τάξη του δημοτικού και παρατηρούμε ότι είναι κακομαθημένη. Τα θέλει όλα δικά της, απαιτεί, γκρινιάζει όταν δεν της κάνουμε τα χατίρια και θέλει να είναι το κέντρο

της προσοχής.

Ενας κακομαθημένος, κουρασμένος ή απών γονιός συνήθως βρίσκεται στη σκιά ενός κακομαθημένου παιδιού. Γονιός χωρίς όρια ίσον παιδί χωρίς όρια. Αλλωστε οι κανόνες συμπεριφοράς είναι αποτέλεσμα διαδικασιών μάθησης και μίμησης από τους γονείς προς τα παιδιά, όσο η προσωπικότητα του παιδιού είναι εν εξελίξει. Ενας εγωκεντρικός, π.χ., γονέας περνάει άρρητα στο παιδί του το μήνυμα ότι ο εγωκεντρισμός είναι θεμιτός και ότι σε κάνει να καταφέρνεις αυτό που θες. Το κακομαθημένο παιδί προμηνύει έναν μελλοντικά απαιτητικό και ανικανοποίητο ενήλικο. Ενα άλλο συχνό αίτιο είναι η έλλειψη υγιών ορίων ανάμεσα στους γονείς και στα παιδιά. Τα χατίρια και τα δώρα χωρίς λόγο επίσης θρέφουν χαρακτήρες χειριστικούς και ανικανοποίητους. Αρκεί μια δύσκολη ημέρα στη δουλειά για να κάνει τον γονιό να πει «ναι» σε όλα! Η ματαίωση και η ανοχή στη στέρηση καθίστανται ως εκ τούτου έννοιες αδιαπραγμάτευτες για το παιδί. Το παιδί ξεχνά τι είναι επίτευγμα και τι δεν είναι και απλά μαθαίνει να παίρνει χωρίς να ξέρει γιατί. Σκεφτείτε τι από όλα αυτά έχει συμβεί στο μεγάλωμα του παιδιού σας και προσπαθήστε να το αλλάξετε. Μάθετε να λέτε «όχι» και να βάζετε όρια. Αλλωστε η ζωή είναι γεμάτη με ματαιώσεις και αυτό είναι ένα μήνυμα με το οποίο το παιδί σας θα πρέπει να εξοικειωθεί με φυσικότητα.

Οταν ο πατέρας επισκιάζεται

Ο γιος μας είναι 3 ετών και πηγαίνει στον παιδικό σταθμό. Οποτε θέλει κάτι απευθύνεται σ’ εμένα και όχι στον πατέρα του. Εκείνος όμως νιώθει αποκλεισμένος. Πώς μπορώ να το διαχειριστώ;

Ο γιος σας έχει ταυτίσει μέσα του την παρουσία σας στο σπίτι με την άμεση ικανοποίηση των αναγκών του. Οι μητέρες συνήθως έχουν αυτόν τον ρόλο. Αυτό δημιουργεί μια αίσθηση ασφάλειας και εμπιστοσύνης στο παιδί, το οποίο μεγαλώνοντας βασίζεται σε ένα κεντρικό πρόσωπο αναφοράς το οποίο λειτουργεί και ως συναισθηματικός πυρήνας για το ίδιο. Η συμπεριφορά του είναι απόλυτα φυσιολογική. Δεδομένου όμως ότι είναι αγόρι και ότι διανύει την περίοδο της ταύτισης με τον πατέρα του, θα είναι καλό ο πατέρας να περνάει περισσότερο ποιοτικό χρόνο μαζί του και να συντονιστεί με τις συναισθηματικές του ανάγκες. Εσείς μπορείτε να κάνετε ένα βήμα πίσω προκειμένου να δώσετε συμβολικό χώρο και σημασία στη σχέση αυτή προκειμένου να εξελιχθεί.

Δρ Κλινικής Ψυχολογίας –ψυχοθεραπεύτρια

myrsi@hol.gr

twitter: @myrsi1