Για τον Γιώργο Παπανδρέου:

Η πολιτική του νέου προέδρου ήταν κυβερνητική διαχείριση και τακτικισμός. Κάποιοι εμπνεύστηκαν τη διαδικασία εξόντωσης του εσωκομματικού αντιπάλου. Η σύγκρουση ήταν πολύ σκληρή. Η σκευωρία ήταν… στρατευμένη στην προεδρική δομή του Γ. Παπανδρέου. Στελέχη του κόμματος βυσσοδομούσαν εναντίον μου. Οι υπηρεσίες του προέδρου έφτασαν στο σημείο να συνεργαστούν με την ΕΥΠ. Σκοπός είναι να με καταδικάσουν με αέρα κοπανιστό.

Για τον Κώστα Σημίτη:

Στην εποχή του Σημίτη οι συγκρούσεις ήταν σε θεσμικά πλαίσια. Υπήρχαν αντιπαραθέσεις, αλλά δεν φτάναμε σε ρήξη και εξόντωση του πολιτικού αντιπάλου.

Για τον Κώστα Καραμανλή:
Ο Καραμανλής ευχαρίστησε τους Ρώσους για τα όπλα και τότε ο Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος, που τα έβλεπε όλα ύποπτα σχετικά με τα Tor M-1, δάγκωσε τη γλώσσα του. Θέλετε να μου πείτε ότι για εμένα έφτασε ο Καραμανλής να ευχαριστήσει τους Ρώσους;

Για τους δικαστές:

Πολιτικοδικαστικά κέντρα εξουσίας ασκούν εδώ και καιρό παρεμβάσεις στην ελληνική κοινωνία και στις διεθνείς σχέσεις. Είχαν εντολή να προλάβουν τις εκλογές και… παφ, έπεσαν επάνω μου.

Για τις ευθύνες των διαδόχων του ΥΕΘΑ:

Τα υποβρύχια στέκονται ακόμη εκεί. Επειτα από εμένα πέρασαν τόσοι υπουργοί: Σπηλιωτόπουλος, Παπαντωνίου, Μεϊμαράκης, Βενιζέλος… Μεγάλοι υπουργοί… «Και ο Αβραμόπουλος», του υπενθύμισε ο συνήγορός του. «Πότε; Δεν το πήρα χαμπάρι… Δεν είναι υπουργός Εξωτερικών; Α, τον έφαγε ο Βενιζέλος», είπε ο Τσοχατζόπουλος.