ΣΠΟΡΤΙΓΚ, 1980 – The Police

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 η Ελλάδα βρισκόταν ακόμη κάτω από το μεταχουντικό σύνδρομο. Τον Απρίλιο του 1967 οι Ρόλινγκ Στόουνς έδωσαν την πρώτη και την τελευταία ροκ συναυλία, στο γήπεδο του Παναθηναϊκού. Τα κόκκινα γαρίφαλα με τα οποία έρανε ο Μικ Τζάγκερ τους θεατές έγιναν αφορμή για να διακοπεί η συναυλία στο τρίτο μόλις τραγούδι. Από τότε χρειάστηκε να περάσουν 13 χρόνια για να εμφανιστεί κάποιο μεγάλο ροκ συγκρότημα στην Αθήνα. Η ροκ μουσική όμως ήταν παρούσα σε μεγάλη μερίδα της νεολαίας. Τις ομάδες των «μαλλιάδων», τους πειρατικούς σταθμούς και τα στέκια της πόλης δονούσε ο αγαπημένος ήχος της μουσικής.

Οι αλλαγές ήταν το χαρακτηριστικό της δεκαετίας του ’80 και δεν γίνονταν μόνο σε πολιτικό επίπεδο! Η εμφάνιση των Police άτυπα έδωσε το σύνθημα για το πέρασμα σε μια άλλη εποχή. Και κάτω από τον ήχο τους βρήκαν «στέγη» όσοι ήθελαν να ακολουθήσουν κάτι διαφορετικό ή δεν μπορούσαν να αρκεστούν στο ροκ της εποχής. Ηταν η άλλη πρόταση για τους μέταλ, πανκ, μπλούζμεν, ρόκερ! Κάπως έτσι βίωναν το underground στοιχείο της εποχής: μέσα σε μπαράκια και δισκοπωλεία, όπως το Happening στη Χαριλάου Τρικούπη!

Η είδηση για τη συναυλία των Police στο κλειστό γυμναστήριο του Σπόρτιγκ έδωσε μια ανάσα διεθνούς μουσικής ακτινοβολίας στη μεταπολιτευτική λειψυδρία. Και αυτό οφειλόταν στο καλλιτεχνικό γραφείο του Θεόδωρου Κρίτα που μέχρι τότε δραστηριοποιούνταν με καλλιτέχνες που εμφανίζονταν κυρίως στο Ηρώδειο. Αποφάσισε όμως να φέρει στην Αθήνα κάτι πιο ροκ.

Πολλοί είναι εκείνοι που θα ισχυριστούν ότι οι Police ήταν μια ασφαλής επιλογή, για δύο λόγους: μεγάλη συναυλία ξένου καλλιτέχνη στην Αθήνα είχε να πραγματοποιηθεί από την εμφάνιση των Ρόλινγκ Στόουνς και, φυσικά, ήταν το συγκρότημα που σημείωνε τεράστια εμπορική επιτυχία στους λάτρεις των φρέσκων ήχων –και όχι μόνο! Ετσι, στο απόγειο της επιτυχίας τους και τρία χρόνια προτού διαλυθούν, οι Police δίνουν ραντεβού στο αθηναϊκό κοινό την Κυριακή 30 Μαρτίου 1980 για να τους τραγουδήσουν διά ζώσης το πρόσφατο χιτ τους «Message in a bottle». Το εισιτήριο ιδιαιτέρως τσουχτερό, αφού για να περάσει κάποιος τις πολυπόθητες –για εκείνη τη βραδιά –πύλες του Σπόρτιγκ έπρεπε να καταβάλει 350 δραχμές.

Το κλειστό γυμναστήριο γέμισε ασφυκτικά με όσους είχαν καταφέρει να εξασφαλίσουν το πολυπόθητο χαρτάκι για να ακούσουν τα είδωλά τους. Ομως έξω από τον χώρο που γηπέδου είχαν μαζευτεί κι εκείνοι που δεν μπόρεσαν να βρουν ή να αγοράσουν εισιτήριο. Περίπου 2.000 άτομα διεκδίκησαν την είσοδό τους προσπαθώντας να σπάσουν τις πόρτες. Οι δυνάμεις της Αστυνομίας καταφθάνουν και οι συμπλοκές ξεκινούν. Οι δρόμοι γύρω από την Πατησίων μετατράπηκαν σε πεδίο μάχης. Οι νεαροί απαντούσαν στις επιθέσεις της Αστυνομίας με μπουκάλια, πέτρες και ξύλα και από τις μάχες προκλήθηκαν ζημιές σε παρκαρισμένα αυτοκίνητα και στις βιτρίνες καταστημάτων. Οι τραυματισμοί ήταν φυσικό επακόλουθο.

Οι εφημερίδες την επόμενη ημέρα περιγράφουν τις σκηνές των συμπλοκών ως εξής: «Οταν λίγο πριν από τις 9 επενέβησαν τα ΜΑΤ οι συμπλοκές γενικεύτηκαν. Οι νεαροί άρχισαν να πετούν πέτρες. Εβαλαν ένα αυτοκίνητο ως οδόφραγμα, μπροστά από το γυμναστήριο, της λεωφόρο Ιωνίας. Εσπαζαν τα τζάμια των καταστημάτων και των αυτοκινήτων». Οι μαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής φιλοξενήθηκαν στις σελίδες του Τύπου: «Οι διαμαρτυρίες μετατράπηκαν σε διαδήλωση. Τα επεισόδια άρχισαν από τη στιγμή που ομάδες διαδηλωτών προσπάθησαν να παραβιάσουν τις πόρτες του γηπέδου. Οι νεαροί έξω από το γήπεδο ήταν πάνω από 2.000. Κατά τις συμπλοκές τραυματίστηκαν ελαφρά ένας αστυφύλακας και αρκετοί από τους διαδηλωτές, αλλά κανείς από τους νεαρούς δεν κατέφυγε στον Σταθμό Α’ Βοηθειών ή σε νοσοκομείο. Δέκα άτομα συνελήφθησαν». Τελικά η συναυλία έληξε με «Police εναντίων… police», τραυματισμούς και συλλήψεις.