Η οικονομική κρίση παρότι οδήγησε σε περικοπές, αποτέλεσε κατά μία έννοια και μοχλό πίεσης για το νοικοκύρεμα των οικονομικών.

Ενδεικτική είναι η περίπτωση του Κέντρου Βρεφών Η Μητέρα. Πριν από τρία χρόνια, όταν δηλαδή άρχισαν να φαίνονται οι συνέπειες της κρίσης, η διοίκηση στράφηκε προς αναζήτηση αναίμακτων λύσεων για την περιστολή των λειτουργικώνδαπανών.

Τότε, η προμήθεια πετρελαίου κόστιζε ετησίως 186.000 ευρώ. Η τοποθέτηση ηλιακών θερμοσιφώνων ήταν η απάντηση για να εξοικονομηθούν 136.000 ευρώ. Και αυτό γιατί η παραγγελία πετρελαίου περιορίστηκε αποκλειστικά κατά τους χειμερινούς μήνες.

Επιπλέον, η δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος που επέτρεψε τελικά την αντικατάσταση των ξύλινων παραθύρων –τοποθετημένα από το 1953 –με σύγχρονα αλουμίνια με διπλά τζάμια, συνετέλεσε σοβαρά στη μείωση των εξόδων θέρμανσης.

Τα παραδείγματα άλλωστε δεν τελειώνουν εδώ. Ο διευθυντής του Κέντρου Δημήτρης Βεζυράκης αναζητώντας τρόπους εξοικονόμησης χρημάτων, διαπίστωσε μεταξύ των άλλων ότι στην περιουσία του Μητέρα περιλαμβάνεται και ένας αναξιοποίητος ελαιώνας. Πλέον, τον εκμεταλλεύεται ιδιώτης, υπό τη δέσμευση ότι κάθε χρόνο θα αναλαμβάνει τον καθαρισμό του πευκοδάσους (συνορεύει με το ίδρυμα και αποτελεί απειλή για εκδήλωση πυρκαγιάς το καλοκαίρι). Πόσο κόστιζε η συγκεκριμένη εργασία πριν από τη συμφωνία; Τουλάχιστον 10.000 ευρώ τον χρόνο.