[Θερινή Στολή] Η δαντέλα (η σημαία της νεανικής ανεμελιάς)

Ηταν το 1969 που η Τζέιν Μπίρκιν, ετών 22, γνωρίστηκε με τον σαραντάρη Σερζ Γκενσμπούρ στα γυρίσματα της ταινίας «Slogan». Αργότερα την ίδια χρονιά δέχτηκε να κάνει μαζί του ντουέτο στο ερωτικό τραγούδι «Je t’aime… moi non plus». Το τραγούδι έγινε Νο 1 επιτυχία σε όλη την Ευρώπη και μιλούσαν για αυτό ως «εκείνο με τα όργανα και το κορίτσι που είχε οργασμό». Το σινγκλ πούλησε εκατομμύρια και έβαλε τον τόνο για το σκανδαλιστικό ζευγάρι. Και σε μια βραδιά γιορτής για την επιτυχία τους η Τζέιν Μπίρκιν με το λευκό μάξι φόρεμα από δαντέλα πλεγμένη με βελονάκι ήταν αντάξια της φήμης της. Το βαθύ ντεκολτέ σε σχήμα V έφθανε χαμηλά στο αδύνατο σώμα της. Το φολκ αρτ σχέδιο επάνω στο γυμνό από εσώρουχα σώμα της Λολίτας τάραζε τις συνειδήσεις των εστέτ θεατών. Η παραδοσιακή τεχνική πλεξίματος για τη δημιουργία ενός προκλητικού φορέματος εξηγούσε τον λόγο που αυτό το όμορφο νεαρό πλάσμα ενσάρκωνε το πνεύμα της εποχής. Ανέμελη, τολμηρή, άφηνε το σώμα της να μιλήσει για τις αισθήσεις της. Χρησιμοποίησε τα σχέδια λουλουδιών της λευκής πλεκτής δαντέλας –συμβολικά, την πιο καθαρή έκφραση αθωότητας –για να μάθει στον κόσμο που τους παρατηρούσε ότι το παιχνίδι του κρυφτού και του γυμνού δέρματος είναι σύμμαχος του ερωτισμού.