Το τραπεζικό σύστημα στη Γερμανία αποτελεί πηγή μεγάλης ανησυχίας για την Ευρώπη, σημειώνει σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της η «International Herald Tribune». Οπως αναφέρει ο Τζαν Γιούινγκ της εφημερίδας, το γερμανικό τραπεζικό σύστημα έχει αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα, με ιστορία κακοδιαχείρισης, διαφθοράς και δανειοδοτήσεων που συνδέονται με πολιτικές γνωριμίες. Αρκετές τράπεζες στη χώρα χρειάστηκαν ένεση ρευστότητας, η οποία ήταν αναλογικά μεγαλύτερη από αυτή που απαιτήθηκε για αμερικανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα κατά τη διάρκεια της κρίσης.

Οι τράπεζες της Γερμανίας επένδυσαν σε οποιοδήποτε προϊόν βρέθηκε στον δρόμο τους, από τοξικά στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ μέχρι κρατικά ομόλογα της Ελλάδας, αναφέρει η αμερικανική εφημερίδα. Για να στηριχτούν χρειάστηκαν από το 2008 έως τον Σεπτέμβριο του 2012 περίπου 646 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τα στοιχεία της Κομισιόν. Τα περισσότερα προβλήματα τα αντιμετώπισαν περιφερειακές τράπεζες, οι οποίες ανήκουν κατά κύριο λόγο σε τοπικές κυβερνήσεις (κρατίδια) και έχουν μακρά ιστορία διαφθοράς και κακοδιαχείρισης αναφέρει η «International Herald Tribune».

ΥΠΟ ΕΠΟΠΤΕΙΑ. Οπως λέει το μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Μπούντεσμπανκ Αντρέας Ντομπρέτ, οι Γερμανοί θέλουν να διασφαλίσουν ότι η τραπεζική εποπτεία όπως αυτή συζητείται στους κόλπους της ΕΕ θα γίνει σωστά. Ο κ. Ντομπρέτ ο οποίος είναι υπεύθυνος στην Μπούντεσμπανκ για την παρακολούθηση της σταθερότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ανέφερε στην αμερικανική εφημερίδα ότι οι τράπεζες στη Γερμανία παραμένουν ευάλωτες σε μεγάλα δάνεια που έχουν χορηγηθεί σε ναυτιλιακές εταιρείες και σε εταιρείες κατασκευής εμπορικών ακινήτων.

Επίσης είπε ότι οι γερμανικές τράπεζες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από δανεικά και χρειάζεται να αυξήσουν τα κεφάλαιά τους ή να μειώσουν τις επενδύσεις τους. Κατά μέσον όρο οι μεγαλύτερες τράπεζες στη Γερμανία δανείζονται 50 ευρώ για κάθε ένα δικό τους, σύμφωνα με τα στοιχεία της Μπούντεσμπανκ, κάτι που δείχνει ότι αναλαμβάνουν πολύ μεγάλο κίνδυνο.

Οι γερμανικές τράπεζες έχουν όμως ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Σε αντίθεση με αυτές στην Ιταλία και στην Ισπανία για παράδειγμα, έχουν επωφεληθεί σημαντικά από την ανάπτυξη της οικονομίας. Δεν έχουν να αντιμετωπίσουν κόκκινα στεγαστικά δάνεια και γενικώς δεν αντιμετώπισαν πρόβλημα στο να συγκεντρώνουν κεφάλαια για να δανείσουν τους πελάτες τους. Επίσης μπορεί η βοήθεια που παρασχέθηκε στις τράπεζες να είναι η μεγαλύτερη στην ευρωζώνη σε απόλυτους αριθμούς, διαμορφώθηκε όμως σε μόλις 25% του ΑΕΠ της χώρας. Πάντως εκπρόσωποι των τραπεζών που ελέγχονται από το Δημόσιο υποστηρίζουν ότι, παρά τις επικρίσεις, έχουν συντελεστεί σοβαρές αλλαγές στο γερμανικό τραπεζικό σύστημα μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση.