Οι αλλοδαποί προπονητές που έρχονται στα μέρη μας, αυτοί με την εμπειρία και τις πολλές εικόνες, είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι γιατί κάνουν και μετάγγιση σωστής νοοτροπίας.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Στέφενς. Κατέφθασε από το προηγμένο γερμανικό πρωτάθλημα και την παραμονή του σοβαρού ευρωπαϊκού ραντεβού του ΠΑΟΚ με τη Μέταλιστ έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση: «Γνωρίζαμε το πρόγραμμα, πότε είναι τα ευρωπαϊκά παιχνίδια και ότι δεν θα έχει αρχίσει το πρωτάθλημα. Οσο για τον καιρό, ξέραμε ότι αυτή είναι η κατάσταση στην Ελλάδα», τόνισε ο ολλανδός κόουτς όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει τις καιρικές συνθήκες, τον πιθανό καύσωνα και την έλλειψη επίσημων αγώνων. Ούτε δικαιολογίες, ούτε υπονοούμενα, ούτε τίποτα. Ξεκάθαρος.

Κάτι ανάλογο είχε κάνει και ο Μίτσελ τον περασμένο χειμώνα, την ώρα που μιλούσε για τους συνεχείς αγώνες του Ολυμπιακού. Είπε πως «για να παίζουμε Τετάρτη – Κυριακή πάει να πει πως είμαστε μέσα σε όλες τις διοργανώσεις, άρα διαθέτουμε καλή ομάδα και αυτό μου αρέσει». Σωστός ο προπονητής. Ποιος στο εξωτερικό παραπονείται για κούραση από τις αγωνιστικές υποχρεώσεις;

Για τις ικανότητες των ξένων και το πόσο βοηθούν μπορεί να υποστηρίξει ο οποιοσδήποτε, οτιδήποτε θέλει. Με επιχειρήματα φυσικά ή κρίνοντας από την εξέλιξη της ομάδας του. Ενα μόνο δεν μπορεί να κάνει. Να πει ότι προπονητές τέτοιου βεληνεκούς ψάχνουν δικαιολογίες όπως αναζητεί σκιά ένας ταξιδιώτης της ερήμου. Είναι σαφές ότι η συναναστροφή με τέτοιους ανθρώπους ανεβάζει επίπεδο το εγχώριο ποδόσφαιρο. Αλλωστε, ακόμη και οι γηγενείς παίκτες, όταν επιστρέφουν από τη θητεία τους στο εξωτερικό, δείχνουν πιο ώριμοι, περισσότερο σοβαροί και δίχως να κάνουν εμπρηστικές ή άστοχες δηλώσεις. Υπό αυτή την έννοια, ασφαλώς και έχουμε ανάγκη την έλευση ανθρώπων που κοιτούν την αλήθεια στα μάτια και δεν διστάζουν να λένε τη γνώμη τους ανεξάρτητα με το όποιο κόστος. Αρκεί, φυσικά, να μην τους χαλάσουμε στην πορεία με τις απαιτήσεις ή και τις παραξενιές μας…