Ευρύτατα διαδόθηκε η ακραίας βιαιότητας φράση του αρχηγού της Χρυσής Αυγής για τον νεαρό μπασκετμπολίστα με την ελληνική σημαία στην Αμερική. Την ακολούθησαν εκατοντάδες σχόλια. Εννοείται η φράση για τον «χιμπαντζή» που δεν τον κάνει «Ελληνα» μια «μπανάνα» ή μια «σημαία» στο χέρι… Τη συνόδευε το αμίμητο επιχείρημα ότι, αν ήταν Ελληνας, θα είχε επίθετο κανονικό, ελληνικό.

Δεν περιμένει ανταπόκριση

Ο μικρός Γιάννης Αντετοκούνμπο (που στην επόμενη γενιά θα γινόταν Αντετοκούνμπος αλλά μάλλον θα μείνει στην Αμερική), εάν δεν είναι Ελληνας, επειδή δεν ονομάζεται Χαραλάμπου ή Παπαδόπουλος, τότε οι Ελληνες είναι σχετικά λίγοι. Αν εξαιρέσουμε όσους οι παππούδες τους ελληνοποίησαν τα ονόματά τους, έως τους Εβερτ, Ασλάνογλου, Πεσμαζόγλου, Γιαβάσηδες, Καραμπάσηδες κ.ο.κ., και ακόμη έως τα πολλά μανιάτικα επίθετα, Μπόφος, Μπαθρέλος, Κάρλες, Κατραμάδος και τόσα άλλα παντού, δεν απομένουν πολλοί.

Δεν πιστεύει στο «επιχείρημά» του ο Ν. Μιχαλολιάκος, ούτε νομίζει ότι θα βρει καμιά απήχηση σε κανέναν.

Το ίδιο και η ακραία ρατσιστική βία της λέξης «χιμπαντζής». Δεν είναι κουτός ο αρχηγός της ΧΑ. Σίγουρα ξέρει ότι είναι απωθητική σε σχεδόν όλους τέτοια απάνθρωπη ύβρις, για τον επιπλέον λόγο ότι στις παραδοσιακές εθνικές μας προκαταλήψεις είναι ξενόφερτη η εχθρότητα απέναντι στο χρώμα του δέρματος. Δεν έκρινε ότι θα βρίσκονταν κάποιοι να πουν «καλά τα λέει». Τότε όμως τι επιδιώκει;

Δεν επιδιώκει να πείσει

Δεν είπε τα παραπάνω επειδή νόμισε ότι θα βρει ανταπόκριση και θα αυξήσει τους οπαδούς του. Το ίδιο δείχνουν και άλλα που είπε στην ίδια τηλεοπτική εμφάνιση.

Με αφορμή τις δηλώσεις Πολύδωρα, ερωτήθηκε αν η ΧΑ θα συνεργαστεί με τη ΝΔ. Απάντησε «όχι», εξηγώντας ότι είναι «βαθύτατα αντι-νεοδημοκράτης». Το αξιοπερίεργο είναι ότι πρόσθεσε την εξής πληροφορία: «Εχω φυλακιστεί δύο φορές από τη Νέα Δημοκρατία»…

Ο αρχηγός και στελέχη της ΧΑ έχουν πράγματι ποινικό μητρώο βεβαρημένο, με καταδίκες «για κατάρτιση και συμμετοχή σε τρομοκρατική ομάδα», αιματηρές επιθέσεις κ.ά. Γιατί όμως να το γνωστοποιεί αυτό εθελοντικά σε όσους δεν το ξέρουν;

Στην ίδια εκπομπή είπε ακόμη ότι η ΧΑ είναι κοινοβουλευτικό κόμμα, αλλά όταν έρθει η ώρα «θα ηγηθεί της λαϊκής εξέγερσης». Σε άλλο σημείο, μιλώντας για το τι «πρέπει» να γίνει με την κρίση, είπε: «Πρέπει να μπουν κρεμάλες για πολλούς».

Τι επιδιώκει;

Επιδιώκει τη συνεχή απασχόληση των ΜΜΕ με τον ίδιο και το κόμμα του. Κάθε ακρότητα σπιλωτική, όπως η λέξη «χιμπαντζής», κάθε παραβίαση των κανόνων του δημόσιου λόγου, κάθε έκφραση βίας λεκτικής ή υλικής επιφέρει αυτόματα δημοσιότητα. Μα αυτή η δημοσιότητα είναι αρνητική, θα έλεγε η κοινή λογική. Ναι, αλλά η λογική της διαφήμισης είναι πριν απ’ όλα η επωνυμία. Πάνω από μισόν αιώνα πριν, αμερικανικές έρευνες έδειχναν ότι ανάμεσα σε π.χ. τρία ίδια προϊόντα ο πολίτης έχει αυθόρμητα την τάση να διαλέξει εκείνο που έστω κάτι του θυμίζει από τη διαφήμιση και όχι τα ακριβώς όμοια διπλανά του με άγνωστη ονομασία.

Η ΧΑ ιδρύθηκε το 1985 και επί τρεις δεκαετίες τα ποσοστά της ήταν γύρω στο 1% (π.χ. 0,29% στις εκλογές του 2009). Σχεδόν κανένας δεν την ήξερε έως το 2010 που ο αρχηγός της εξελέγη δημοτικός σύμβουλος.

Αυτό το πολύτιμο στην πολιτική κεκτημένο της ευρείας και πανελλήνιας αναγνωρισιμότητας είναι βασικός στόχος της ΧΑ με όσα λέει και πράττει. Το επιδιώκει και συστηματικά το πετυχαίνει. Δεν είναι όμως μόνο αυτό.

Ανακοινώνει

το πολιτικό σχέδιο

Δημοσιοποιεί το πολιτικό σχέδιο του κόμματος, πράγμα που δείχνει πως θα πρέπει να θεωρεί ότι έχει πλέον αρκετά μεγάλη δύναμη.

Τι λέει με τα παραπάνω; Τονίζει ότι είναι «εθνικιστής», θεωρεί κατάπτυστους τους ακροδεξιούς και «καταστροφείς του έθνους» τους νεοδημοκράτες (και μάλιστα, επειδή «αυτοί» έβαλαν την Ελλάδα στην Ευρώπη). Ασκεί ακραία λεκτική βία προς τους μετανάστες και καθυβρίζει ως εθνικούς «προδότες» όλους ανεξαιρέτως τους πολιτικούς. Ονομάζει «πολιτική» τη βία που ασκεί η ΧΑ στους δρόμους. Δηλώνει ότι χρειάζονται «κρεμάλες για πολλούς». Δημοσιοποιεί το βεβαρημένο ποινικό του μητρώο. Τέλος, ανακοινώνει ότι την κατάλληλη στιγμή το κόμμα του θα ηγηθεί «εξέγερσης».

Τελείως ξεκάθαρο πολιτικό σχέδιο. Αρα η εφαρμογή του εξαρτάται από τους «εχθρούς» της ΧΑ, σύμφωνα με τη δική της διαίρεση μεταξύ «εθνικιστών» και εθνικών «εχθρών».

Ποιοι είναι οι «εχθροί»;

Κατά τη ΧΑ, «εχθροί του έθνους» είναι με τη σειρά: οι «ανθέλληνες» των άλλων κρατών και διεθνών θεσμών, ύστερα οι «καταστροφείς» και οι «προδότες» όλων των πολιτικών κομμάτων. Ακολουθούν οι «μη Ελληνες», δηλαδή οι Ελληνες με διαφορετική θρησκεία, κουλτούρα ή γλώσσα, πρόσφατη διαφορετική καταγωγή και οι μετανάστες. Τέλος, η «αλλοτριωμένη μάζα» των απλών πολιτών που «ευθύνονται» γιατί στηρίζουν ή ανέχονται το φαύλο «σύστημα».

Τι ενδέχεται να συμβεί; Το αισιόδοξο πολιτικό σενάριο είναι τούτο: πέρα από τους «ξένους» ανθέλληνες, ακόμη και με την απλή αριθμητική, για τους «σωτήρες του έθνους», «εχθροί» είναι περίπου όλοι οι έλληνες πολίτες. Απαισιόδοξο είναι το ερώτημα πόσοι ανάμεσα στους «εθνικούς εχθρούς» συνειδητοποιούν το πολιτικό σχέδιο που είναι πλέον σαφέστατο.