Ο οδηγός στο πράσινο μεσαίου κυβισμού αυτοκίνητο προσπαθούσε να παρκάρει σε μια κάθετο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου υπό τις οδηγίες της συζύγου του και με μουσική υπόκρουση την τελευταία επιτυχία αοιδού της παραλιακής. Από την πίσω πόρτα βγαίνει και ένα κοριτσάκι τριών ετών που αδημονούσε να βρεθεί στον δρόμο απ’ όπου ερχόταν η μουσική –πολύ διαφορετική από εκείνη που άκουγε στο αυτοκίνητο του μπαμπά του…

Εκείνη τη στιγμή ο διευθυντής ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Μύρων Μιχαηλίδης, άρχισε να προλογίζει τι θα άκουγε ο κόσμος που είχε μαζευτεί γύρω στις 8 το απόγευμα για να παρακολουθήσει την ανοιχτή πρόβα της όπερας «Μαντάμα Μπατερφλάι». «Θέλουμε να σας κολλήσουμε το μικρόβιο της όπερας», είπε και μάλλον θα ένιωθε ικανοποιημένος αν γνώριζε την προηγούμενη σκηνή.

«73, παρακαλώ!», είπε απευθυνόμενος στην ορχήστρα και πριν τους δώσει το σύνθημα άρχισε να εξηγεί στον κόσμο που παρακολουθούσε με φανατική προσήλωση: «Ακούστε το θέμα της αγάπης στην πρώτη πράξη, όταν η Μαντάμα Μπατερφλάι γνωρίζει τον Αμερικανό Πίνκερτον». «Και ακούστε πώς αποδίδεται το ίδιο θέμα στη δεύτερη πράξη όταν η Τσο-Τσο-Τσαν περιμένει να έρθει το καράβι που θα της φέρει ξανά έπειτα από χρόνια τον Αμερικανό και βέβαια δεν γνωρίζει ότι αυτός δεν θα είναι μόνος του». Η ορχήστρα έπαιξε αποδίδοντας τα δραματικά μουσικά σημεία και φυσικά στο τέλος απέσπασε θερμό χειροκρότημα. Το ίδιο γινόταν σε κάθε προβάρισμα των μουσικών θεμάτων ή των ερμηνειών των τραγουδιστών. Οι εκφράσεις στα πρόσωπα δεν έδειχναν μόνο ικανοποίηση. Εύκολα μπορούσε να διακρίνει κανείς τη χαρά μίας ακόμη εμπειρίας που τους έφερε ένα βήμα πιο κοντά σε αυτό το αδικημένο στην Ελλάδα είδος μουσικής. Η υπόσχεση του διευθυντή της ορχήστρας άλλωστε ήταν να ακολουθήσουν και άλλα τέτοια βήματα…

Τελευταία Νέα