Προτού γεμίσει η αίθουσα στο κλειστό του Τάε Κβον Ντο, προτού προβληθούν πλάνα από επεισόδια σε Σύνταγμα, Σκουριές και Κερατέα, προτού ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας καλωσορίσει τους 3.526 συμμετέχοντες στο «Συνέδριο της αριστερής επανίδρυσης», είχαν στηθεί τα τραπεζάκια. Εκεί, και στα πανό που τα έντυναν, παρατηρούσες τις διαφορετικές καταβολές: τις συνιστώσες που επιχειρούν να ενωθούν σε ένα ενιαίο κόμμα.
Καθώς δύο νέοι στερέωναν το πανό της κομμουνιστικής τάσης του ΣΥΡΙΖΑ με σύνθημα «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», άλλοι συνομήλικοί τους –όχι πάνω από 25 ετών –μοίραζαν τη «Μαρξιστική φωνή» με ειδικό αφιέρωμα στο Συνέδριο. Στα γύρω τραπέζια πωλούνταν βιβλία με έκπτωση. Από το αντικαπιταλιστικό μανιφέστο της Ναόμι Κλάιν «No logo» και το «Κεφάλαιο» του Μαρξ μέχρι μια περιοδικίστικη αναδρομή στους Αγανακτισμένους του 2011 και τεύχη της «Διεθνούς Σοσιαλιστικής Επιθεώρησης». Στους ίδιους πάγκους χωρούσε και η ανησυχία τριών ιδρυτικών συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ (Ενεργοί Πολίτες, ΚΕΔΑ, ΔΕΑ) που σημείωναν σε ανακοίνωσή τους ότι η αυτοδιάλυση είναι εθελοντική διαδικασία και χαρακτήριζαν «βιαστική» και «αυθαίρετη» πρόταση την πιθανή κατάργησή τους.
Ο 54χρονος Κώστας Παπαδόπουλος, ένας εκ των χιλιάδων συνέδρων, δεν φοβόταν ότι πιθανή ενοποίηση θα καταργήσει την πολυφωνία. «Αλλο οι συνιστώσες, άλλο οι τάσεις ιδεών. Αυτές θα συνεχίσουν να υπάρχουν», είπε. «Τώρα κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα για ένα κόμμα που δεν είναι νέο». Ο ίδιος παλαιότερα ανήκε στον χώρο του ΚΚΕ και είναι εδώ και μια τετραετία μέλος στο ΣΥΡΙΖΑ στον Πειραιά.
Από παρόμοια πολιτική μήτρα προέρχεται και ο Χρήστος Σακκάς, σύνεδρος από τα Νέα Μουδανιά Χαλκιδικής. Φορούσε μια μπλούζα κατά των εξορύξεων χρυσού και είχε τον ίδιο ενωτικό λόγο. «Η κατάργηση των συνιστωσών δεν θα επηρεάσει την πολυτασικότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετατραπεί σε κόμμα μελών, όχι κομμάτων», είπε. «Παλιότερα είχαμε περιπτώσεις φραξιονιστικής λειτουργίας συνιστωσών που προσπαθούσαν με εκλογικούς μηχανισμούς να αναδείξουν περισσότερους αντιπροσώπους».
Οπως κάθε σύνεδρος, και αυτός κουβαλούσε έναν χοντρό φάκελο με ένα 14σέλιδο ερωτηματολόγιο. Ανώνυμα αλλά προσεκτικά, σχεδόν με κατάνυξη και αγνοώντας τη ρέγκε και αργότερα το «Bella Ciao» που έπαιζαν τα μεγάφωνα, κάποιοι σύνεδροι το συμπλήρωναν. Αντίστοιχα ερωτηματολόγια μοιράζονταν από το 4ο Συνέδριο του Συνασπισμού (2004) και όπως εξηγεί ο Αλέξανδρος Μπίστης, επικεφαλής του τμήματος τεκμηρίωσης, από τη στατιστική ανάλυσή τους θα προκύψει η στάση της βάσης για πολιτικά θέματα.
Χθες οι διοργανωτές δεν ήταν ακόμη σε θέση να υπολογίσουν τον μέσο όρο ηλικίας των συμμετεχόντων. Στο κατάμεστο κλειστό γυμναστήριο όμως υπήρχαν αρκετά νέα πρόσωπα. Πάνω από το 50% των συνέδρων άλλωστε γράφτηκε στο ΣΥΡΙΖΑ τον τελευταίο χρόνο, χωρίς να έχει ρίζες με κάποια από τις συνιστώσες του.
Οι νέοι και οι πιο θορυβώδεις έπιασαν το πάνω δεξί διάζωμα αφήνοντας για τους μεγαλύτερους τα καθίσματα της αρένας στα οποία είχαν απομείνει τα αυτοκόλλητα από την τελευταία παράσταση του Disney on Ice. Οι νέοι ήταν και οι πιο θορυβώδεις όταν παρουσιάστηκε το γηραιότερο μέλος του προεδρείου και –λογικά –του Συνεδρίου, ο Γιάννης Οικονόμου, επιζών του ουλαμού του Αρη Βελουχιώτη. Κανείς δεν καθόταν όταν ο 90χρονος ανέβηκε στην κεντρική σκηνή με τη μαγκούρα του και με τη βοήθεια του εγγονού του. Υψωσε τη γροθιά του στο κοινό για να ακουστεί έπειτα το σύνθημα: «Αγώνας – Λύση – Ανατροπή – Η ιστορία γράφεται με ανυπακοή».

Αφού έλαβαν τις θέσεις τους και τα 21 μέλη του προεδρείου, ενδεικτικά και αυτά της πολυφωνίας που προσδοκά ο ΣΥΡΙΖΑ (με εκπροσώπους από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τον αγροτικό κόσμο, τις τέχνες, τον αντιδικτατορικό αγώνα) ανέβηκε στο βήμα ο Αλέξης Τσίπρας. Μίλησε για «Συνέδριο ελπίδας και δημιουργίας». Για «ένα ιστορικό αντάμωμα της Αριστεράς και του τόπου». Είχε ήδη σηκώσει τα μανίκια στο γαλάζιο πουκάμισο προτού πλησιάσει το μικρόφωνο.