Πριν από έναν χρόνο ήταν ο νεαρός Βλαχοδήμος που είχε παρουσιαστεί ως ελληνική έκδοση του Κριστιάνο Ρονάλντο. Προσόντα είχε, στυλ αέρινο επίσης, αλλά έναν χρόνο μετά αφήνει το Λιμάνι και πάει δανεικός στη γερμανική Αουγκσμπουργκ.

Από τον Ρέντη φεύγει και ο Ποτουρίδης, καθώς κρίθηκε σκόπιμο να συνεχίσει αλλού τις προσπάθειές του μήπως και επιστρέψει πιο έτοιμος στον Ολυμπιακό. Από κοντά ο Λεάντρο, ο σέντερ φορ της Εθνικής U-20, ο Διαμαντάκος, αλλά και πιθανότατα ο Τάτος. Διότι ουδείς μπορεί να βεβαιώσει αν ο χαφ θα μείνει στο ρόστερ του Ολυμπιακού τη νέα σεζόν. Αλλωστε, ο Ολυμπιακός διαθέτει υπερπληθώρα λύσεων στη μεσαία γραμμή και κάποιοι παίκτες περισσεύουν.

Την ίδια στιγμή, η ΑΕΚ πασχίζει να φτιάξει ένα ανταγωνιστικό ρόστερ με προοπτική δύο ετών, ενώ διαπίστωσε πως οι επενδύσεις σε παίκτες τύπου Μητρόπουλου και Φέτση δεν της βγήκαν. Ας αφήσουμε κατά μέρος και τον Κατσικοκέρη, έναν παίκτη που ορισμένοι τον είχαν περί πολλού και τελικά αγωνίστηκε ελάχιστα χωρίς να προσφέρει τα γκολ που ανέμενε το κοινό. Εδώ ταιριάζει το «ας πρόσεχαν».

Σίγουρα, πάντως, οι αρμόδιοι των ελληνικών ΠΑΕ οφείλουν να σταθούν σε δύο πράγματα. Αφενός πού δίνουν τα χρήματά τους και τι ποδοσφαιριστές επιλέγουν. Γιατί είναι οξύμωρο έναν χρόνο μετά τις τυμπανοκρουσίες και τα διθυραμβικά σχόλια, κάποιοι να οδηγούνται στην έξοδο. Χωρίς ουσιαστικά να έχει βγει το συμπέρασμα αν κάνουν ή δεν κάνουν για την ομάδα. Και αφετέρου, αξίζει να υπάρξει ένα σχέδιο αξιοποίησης των νέων ποδοσφαιριστών. Με σταδιακή συμμετοχή στην αρχή, περισσότερη στη συνέχεια και πάντα στη λογική να συμπληρώνουν τους έμπειρους συμπαίκτες τους. Μόνο έτσι μπορεί να ξεπεταχθούν, να βγουν στην (ποδοσφαιρική) ζωή και να δώσουν όσα θέλει η ομάδα τους. Διαφορετικά, το ένα καλοκαίρι θα πανηγυρίζουμε και το επόμενο θα τους διώχνουμε, υποστηρίζοντας πως δεν έπεισαν σε προπονήσεις και ματς.

Τελευταία Νέα