Αναζήτηση
H έναρξη του Rockwave θα μπορούσε να είχε υπότιτλο «Η γιορτή της ελληνικής μουσικής». Ισως για πρώτη φορά αυτά τα ονόματα –που θεωρούνται τα μεγαλύτερα της σύγχρονης μουσικής σκηνής –συναντήθηκαν σε ένα φεστιβάλ: Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Σωκράτης Μάλαμας, Γιάννης Αγγελάκας, Υπόγεια Ρεύματα, Θάνος Ανεστόπουλος και από τους νεότερους Λεωνίδας Μπαλάφας και Ειρήνη Σκυλακάκη σε μια σειρά συναυλιών που κράτησαν συνολικά περίπου οκτώ ώρες!
Οι προσδοκίες για κοσμοσυρροή λόγω της συνύπαρξης τόσων ονομάτων μάλλον διαψεύστηκαν. Ο κόσμος δεν ήταν καθόλου λίγος, όμως αποδείχθηκε ότι το κοινό των «ισχυρών» της βραδιάς πηγάζει απο την ίδια δεξαμενή. Ο αριθμός των θεατών που βρέθηκαν το Σάββατο στη Μαλακάσα είναι περίπου ο ίδιος με τον αριθμό όσων συναθροίζονται στις μεγάλες συναυλίες τους, όταν εμφανίζονται μόνοι τους.
Η Ειρήνη Σκυλακάκη, το κορίτσι που κυκλοφορησε το 2012 την πρώτη της δουλειά «Wrong Direction» μέσω Jumping Fish, ήταν εκείνη που άνοιξε την αυλαία του φεστιβάλ λίγο μετά τις 5 το απόγευμα. Αυτό το υλικό ακριβώς αξιοποίησε για τα 45 λεπτά που βρέθηκε στη σκηνή, δίνοντας επιπλέον και μια ενδιαφέρουσα διασκευή στο «Guns of Brixton» των Clash. Οση ώρα τραγουδούσε, στη μεγάλη σκηνή η πρόβα ήχου κάλυπτε τη νεαρή τραγουδίστρια προκαλώντας της αμηχανία που έφτασε να εξελιχθεί σε εκνευρισμό: η Ειρήνη Σκυλακάκη είχε κρατήσει για το τέλος την επιτυχία της «In the Light», αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να την ερμηνεύσει καθώς ειδοποιήθηκε ξαφνικά ότι ο χρόνος της είχε τελειώσει.
Η σκυτάλη πέρασε στον Λεωνίδα Μπαλάφα. Ο νικητής του «Fame Story 4» βρήκε τον δικό του δρόμο αντλώντας στοιχεία από διαφορετικά είδη μουσικής και δημιουργώντας το δικό του ύφος. Είναι δε σίγουρο ότι από την προχθεσινή εμφάνισή του πρόσθεσε και άλλους στον πυρήνα των φαν του.
Αξιόλογο ήταν και το αποτέλεσμα της συνεργασίας των Υπόγειων Ρευμάτων με τον Θάνο Ανεστόπουλο στη συνέχεια της φεστιβαλικής βραδιάς. Με τραγούδια από τις –χρονικά –ταυτόχρονες πορείες τους αλλά και τη συγγενική αισθητική τους άποψη εισέπραξαν θερμή ανταπόκριση από το κοινό. Το αποκορύφωμα όμως ήρθε από τις «αναφορές» στα Διάφανα Κρίνα.
Λίγα λεπτά μετά τις 8 ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου ξεκίνησε στη μεγάλη σκηνή. Αρχισε ήσυχα, αλλά το θερμόμετρο ανέβηκε όταν ακούστηκε ο «Τειρεσίας» με την ιδιαίτερη παρουσία της Ματούλας Ζαμάνη. «Ποιος να με θυμάται», «Σαμπάχ», «Οταν χαράζει» «Ορυχεία» ήταν μερικά από τα κομμάτια που ακολούθησαν. Για να κλείσει την ενενηντάλεπτη συναυλία του με υλικό από τον «Βραχνό προφήτη».
Αμέσως μόλις ήχησαν οι τελευταίες νότες της συναυλίας το κύμα των θεατών άρχισε να μετακινείται στην άλλη σκηνή. Το κοινό κάλεσε τον Γιάννη Αγγελάκα τραγουδώντας το «Ω είναι ωραία στον παράδεισο». Ηταν λίγα λεπτά μετά τις 9.30 όταν εκείνος εμφανίστηκε στη σκηνή μαζί με τους τρεις φίλους του μουσικούς για να ξεσηκώσει τους φαν του με τραγούδια από τη «Γελαστή ανηφόρα». Οι στίχοι των τραγουδιών του λειτουργούσαν συνθηματικά, ενώ η συναυλία έφτασε στο αποκορύφωμά της με κομμάτια από τις Τρύπες. Το κοινό, ευχαριστημένο, ξέχασε το ανεκπλήρωτο αίτημά του να ακούσει τον «Παράδεισο».
