Χαράματα τον Ιανουάριο του 1992: ένα αυτοκίνητο παρκάρει λίγα μέτρα από την οδό Χ. Τρικούπη. Στον τέταρτο όροφο των γραφείων του ΠΑΣΟΚ –είμαστε στον «αστερισμό» του σκανδάλου Κοσκωτά –βρίσκεται ο πρώην υπουργός Οικονομικών Δημήτρης Τσοβόλας. Η νωπή απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου τον έχει καταδικάσει με μια ποινή δυόμισι ετών (και τριετή στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων) και ο ίδιος αρνείται να την εξαγοράσει. Οδηγός του αυτοκινήτου είναι ένας παράξενος επισκέπτης που φτάνει εδώ για να συμπαρασταθεί στον πολιτικό. Και η εμφάνισή του αιφνιδιάζει τους δημοσιογράφους, αφού η πολιτική του τοποθέτηση μόνο σοσιαλδημοκρατική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Αιφνιδιάζει επίσης αφού το αυτοκίνητο έχει μόλις διακτινιστεί από τον κόσμο της νύχτας, των γαριφάλων και των μπουζουκιών. Ο συμπαραστάτης δεν είναι άλλος από τον Τόλη Βοσκόπουλο, που καταφτάνει με έναν δικό του κώδικα μακριά από την πολιτική.

ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ – ΣΤΑΡ. Ο ίδιος κώδικας είναι που τον οδηγεί χρόνια μετά και με αφορμή την αντιδικία των Στέλιου Καζαντζίδη – Χρήστου Νικολόπουλου για την πατρότητα τραγουδιών να πει σε ρεπόρτερ: «Είναι αντράκια και θα τα βρουν». Οπως τελευταία στιγμή τα βρήκαν –με δική του μεσολάβηση, στα τέλη του ’80 –γνωστά αδέλφια, ιδιοκτήτες νυχτερινού κέντρου, λίγο πριν έλθουν σε συμπλοκή με σταρ – τραγουδιστή της εποχής σε μια πολύ ζόρικη ώρα εν μέσω καπνών, ταξιμιών, βουητών της πίστας που ο τελευταίος εγκαινίαζε. Ο Τόλης πάντα ήξερε να σβήνει τη φωτιά αλλά και να την ανάβει. Μόνο που η πιο πρόσφατη σεκάνς του περιπετειώδους βίου του είχε μόνο φωτιές.

Ηταν πριν από τρία χρόνια όταν ο ίδιος μπήκε στο μάτι του κυκλώνα για μια υπόθεση ληξιπρόθεσμων οφειλών ύψους 5,5 εκατομμυρίων ευρώ προς την Εφορία. Στον τότε βομβαρδισμό δημοσιευμάτων στον Τύπο, ο ίδιος απάντησε γραπτώς ότι δεν ζήτησε ποτέ τη διαγραφή των προσαυξήσεων του μεγάλου ποσού που διπλασιάζουν την οφειλή και την άρση των βαρών, ώστε να πωληθούν τα ακίνητά του και να εισπράξει η Εφορία το τίμημα αντί του μικρότερου που ο πλειστηριασμός θα απέφερε. Το στόρι του μεγάλου χρέους γείωσε τον άλλοτε σταρ, ενώ οι άλλοτε φίλοι που έπιναν ουίσκι στο όνομά του έφτασαν να τον «σταυρώσουν» για την υπόθεση. Επίσης, η συζυγική του ζωή με την τότε υφυπουργό Τουρισμού και πρώην ηθοποιό Αντζελα Γκερέκου λέγεται πως πέρασε από κύματα, την ίδια εποχή που ο Τόλης απομονώθηκε στο σπίτι του στην Ανω Βούλα, με λιγοστούς φίλους. Η αποχή του από τη νύχτα σχεδόν ήταν επιβεβλημένη και ο ίδιος έκανε επτά καταθέσεις αναιρέσεων στο Συμβούλιο της Επικρατείας και κατάφερε να γίνουν δεκτές οι πέντε και άρα ένα κούρεμα των οφειλών του.

Απόψε, τρία χρόνια μετά την έναρξη αυτής της περιπέτειας, η απουσία του διακόπτεται –αν και έχουν προηγηθεί εμφανίσεις του με τον Αντώνη Ρέμο –με μια συναυλία που διοργανώνει ο Δήμος Πειραιά. Μάλιστα, είναι χαρακτηριστική η δήλωση του δημάρχου Βασίλη Μιχαλολιάκου: «Από τον Πειραιά δεν έφυγε ποτέ ο Τόλης γιατί ζει πάντα στις καρδιές μας… μέσα από τα τραγούδια του». Και όντως, το success story του Αποστόλη (Τόλη) από εδώ ξεκίνησε, αφού η Κοκκινιά υπήρξε η γενέτειρά του: εδώ γεννήθηκε το 1940. Κάτι που πολλοί δεν ξέρουν είναι πως σπούδασε ηθοποιία στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Ωδείου, εξού οι κινηματογραφικές του εμφανίσεις που ξεκινούν το 1958 στο έργο «Αρραβωνιάσματα». Βεβαίως οι περισσότεροι τον θυμούνται από τα «Αδέλφια μου, αλήτες, πουλιά», «Μαριχουάνα στοπ» και αλλού, αλλά τα σουξέ και η νύχτα υπήρξαν οι βασικοί βατήρες της πορείας του.

Η επιτυχία βέβαια έρχεται το 1968 με την «Αγωνία» του Ζαμπέτα που ξεπέρασε τις 300.000 πωλήσεις. Σημειώστε εδώ πως η άφιξη Τόλη συγκλίνει (και καθορίζει) τη νέα εποχή της νύχτας. Το άλλοτε κραταιό είδωλο (Καζαντζίδης) ήδη το 1968 μετράει τρία χρόνια αποχής από τα κέντρα, που με τη σειρά τους έχουν μεγαλώσει σε χωρητικότητα, ενώ οι μαέστροι των ελαφρολαϊκών έχουν ήδη ρυθμίσει τα GPS της νέας μουσικής πραγματικότητας. Τώρα ο σταρ τραγουδάει όρθιος, σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του, αποκτά μεγάλη δημοσιότητα, φέρνει νέα ήθη στις πίστες (παράταση ωραρίων, γαρίφαλα και θεσμοποίηση του νέου στρατού της μαζικής διασκέδασης, όπως μετρ, παρκαδόροι κ.ά.). Αν υπήρχε μια εποχή που η Ελλάδα είχε τον δικό της Τομ Τζόουνς, αυτή ήταν όταν μεσουρανούσε ο Τόλης. Γρήγορα διαμορφώνεται και ο μύθος του, που αναπόφευκτα έχει γυναίκες, οπαδούς που πίνουν νερό και θητεία σε θέατρο, κινηματογράφο και τραγούδι –όταν δεν ξεκουράζεται στην καμπάνα που νοικιάζει στον Αστέρα της Βουλιαγμένης.

Για μια δεκαπενταετία (1968-1990) στο πρόσωπο του Τόλη καθρεφτίστηκε η άνοδος των μικροαστικών στρωμάτων και βέβαια η ιλιγγιώδης και χωρίς μέτρο ζωή τους που μοιραία αντανακλάται και στα θηριώδη κέντρα της Παραλιακής με το μαύρο χρήμα, τα νυχτοκάματα, τις φοροδιαφυγές μιας Ελλάδας που ζει ετεροχρονισμένα (και την επόμενη δεκαετία του ’80) το δικό της αμερικανικό όνειρο. Αν ο «Σημαδεμένος» με τον Αλ Πατσίνο δείχνει την άνοδο και την πτώση ενός αντιφρονούντος Κουβανού, στο κάδρο του δικού μας Μαϊάμι βρίσκεται το παιδί από την Κοκκινιά που λούζεται με γαρίφαλα.

ΧΡΥΣΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ. Οι γυναίκες, όπως είπαμε, είναι βασικό μέρος της αφήγησης και ο Τόλης μετράει στο πλάι του πολλές: αρχικά τη Στέλλα Στρατηγού, τη Δούκισσα, τη Ζωή Λάσκαρη (την έριξε στέλνοντας φορτηγά με λουλούδια στο θέατρο Τιτάνια όπου εμφανιζόταν εκείνη τη δεκαετία του 1970), τη Μαρινέλλα (1973-81), την Τζούλια Παπαδημητρίου (έχουν και μια κόρη, τη Χαρά), την Πατρονικόλα (ανιψιά του Ωνάση) και την Αντζελα Γκερέκου (μητέρα της δεύτερης κόρης του Μαρίας που γεννήθηκε το 2001).

Μάλιστα, η απομόνωση στην οποία επιδίδεται μετά τον χωρισμό του από τη Μαρινέλλα στη θρυλική καμπάνα του Αστέρα της Βουλιαγμένης και το καθάρισμα χόρτων (για λόγους αποτοξίνωσης απ’ το αλκοόλ, σύμφωνα με το βιβλίο «Αγάπη και Μίσος» της Τζούλιας Παπαδημητρίου) προσθέτουν credits στον μύθο του. Γενναιόδωρος, είναι γνωστό στην πιάτσα πως ο Τόλης ευεργέτησε πολύ κόσμο (εις βάρος του ίδιου…) και έκανε τα καλύτερα deals συνάπτοντας τα πιο χρυσά –κάποτε και σκανδαλωδώς υψηλά –συμβόλαια στη δισκογραφία και τα υψηλότερα νυχτοκάματα. Σήμερα, στα 73 του, θα εμφανιστεί στο Βεάκειο και μάλιστα με ακριβούτσικο εισιτήριο (20 ευρώ) –για να διατηρήσει το στάτους του, όπως λένε οι γνωρίζοντες, ή για να αναζωπυρώσει τις αναμνήσεις που θα ξαναγυρίσουν από έναν πρότερο (σπάταλο) και εξωστρεφή εαυτό μας.