Δύο είναι οι ευρείας κλίμακας εφαρμογές σε ό,τι αφορά τις γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες, σύμφωνα με τον ομότιμο καθηγητή Βιοτεχνολογίας και Εφαρμοσμένης Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, Νίκο Πανόπουλο: η ανθεκτικότητα των καλλιεργειών στα εντομοκτόνα και στα ζιζανιοκτόνα. «Στην περίπτωση των καλλιεργειών που μέσω της βιοτεχνολογίας έγιναν ανθεκτικές στα εντομοκτόνα, όπως είναι αυτή του βαμβακιού, έχουμε τεκμηριωμένες μελέτες, βάσει των επίσημων στοιχείων που δίνουν οι χώρες που καλλιεργούν γενετικά τροποποιημένο βαμβάκι, ότι παγκοσμίως καταγράφηκε μείωση κατά 60% στους τόνους εντομοκτόνων που χρησιμοποιούνται. Αρα, μπορούμε να μιλάμε για σημαντικό όφελος για το περιβάλλον. Αντίθετα, στις ανθεκτικές καλλιέργειες σε ζιζανιοκτόνα δεν υπήρξαν αναμενόμενα οφέλη. Γι’ αυτό και δεν θα πρέπει να βάζουμε όλα τα μεταλλαγμένα στο ίδιο τσουβάλι. Δεν είναι όλα ίδια».  

Σύμφωνα με ευρωπαϊκές μελέτες, περισσότεροι από 7 στους 10 καταναλωτές στις ευρωπαϊκές χώρες θεωρούν τα μεταλλαγμένα τρόφιμα επικίνδυνα. Ο καταναλωτής, όπως εξηγεί ο κ. Πανόπουλος, έχει επιφυλάξεις για τις επιπτώσεις και τους κινδύνους που ενδέχεται να κρύβουν τα μεταλλαγμένα, «ωστόσο όλα τα «μπορεί» που ακούγονται δεν έχουν αποδειχθεί, παραμένουν μεν ανοιχτά θέματα προς έρευνα και συζήτηση, για το αν δηλαδή υπάρχουν επιβλαβείς επιπτώσεις τόσο στον καταναλωτή όσο και στο οικοσύστημα».

Τα μεταλλαγμένα θα λύσουν το πρόβλημα του υποσιτισμού; Ο ομότιμος καθηγητής απαντά πως κανένα μοναδικό μέτρο δεν είναι ικανό να λύσει ένα πρόβλημα, «έτσι και με τις γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες θα αυξηθεί η παραγωγή, καθώς δεν θα υπάρχουν πια σημαντικές απώλειες, ωστόσο μπορούν να βοηθήσουν στο πρόβλημα του υποσιτισμού και όχι να το λύσουν».