1903 Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος δηµοσιεύει στα «Παναθήναια» άρθρο που έµεινε ιστορικό ως η πρώτη εκτενής µελέτη αθηναίου συγγραφέα, θαυµαστική και υπερθετική για την καβαφική ποίηση.

1906 Αρθρογράφος µε το ψευδώνυµο «Καβάσης» ειρωνεύεται στον «Νουµά» τον Κ.Π. Καβάφη αλλά και τον Ξενόπουλο που «τον ανακήρυξε βαρβάτο ποιητή». «Εχει είδηση από ποίηση ο Καβάφης;» αναρωτιέται.

1912 Γράφει ο ποιητής Αγγελος Σικελιανός στο άρθρο του «Οµιλίες µε τον Rodin»: Ο Καβάφης δεν σηκώνει τον τίτλο του εξόχου είτε του µεγάλου ποιητού. Δεν είναι για πέταµα. Είναι από εκείνους τους poetas minores (…)».

1924 Στις εφηµερίδες «Αθηναϊκόν Βήµα» και «Πολιτεία» δηµοσιεύεται διαµαρτυρία διανοουµένων για τις επιθέσεις εναντίον του Καβάφη.

1925 Ο Κωστής Παλαµάς σε βιβλιοκριτική του για τον «Οδυσσέα» του Νίκου Καζαντζάκη επαινεί τον ενδεκασύλλαβο του βιβλίου, που «µας πάει µακρυά από τα ζυµαρικά της Σχολής των Καβάφηδων».

* Από το βιβλίο των Δημήτρη Δασκαλόπουλου – Μαρίας Στασινοπούλου «Ο βίος και το έργο του Κ.Π. Καβάφη» (εκδ. Μεταίχμιο)

Αρχείο ανοιχτό σε όλους

Φέτος το Αρχείο Καβάφη πέρασε στα χέρια του Ιδρύματος Ωνάση, το οποίο ανακοίνωσε την πρόθεσή του να το καταστήσει «πραγματικά ανοιχτό σε κοινό και μελετητές», αλλά ταυτόχρονα «να αποφύγει τη στενή φιλολογική προσέγγιση του έργου του ποιητή» και να αποκαταστήσει «τη σχέση της καβαφικής ποίησης με τον πολίτη. Θα προταθούν σύγχρονες ιδέες και τεχνολογίες για την ανάγνωση και κατανόηση του καβαφικού έργου. Ετσι η ηθική διάσταση, η ιστορική αγωνία και η ριζοσπαστική ευαισθησία του Καβάφη θα πάρουν τη θέση που τους αρμόζει στην καθημερινότητα της πόλης».