Αναζήτηση
Αλλαγές έρχονται και στον νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά καθώς οι προωθούμενες διατάξεις βελτιώνουν τις διαδικασίες, διευκολύνοντας τους δανειολήπτες σε πιο γρήγορη διευθέτηση των υποθέσεών τους. Σήμερα η διαδικασία που προβλέπει ο νόμος για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά περιλαμβάνει τρία στάδια και συγκεκριμένα το στάδιο του εξωδικαστικού συμβιβασμού, το στάδιο του δικαστικού συμβιβασμού και το στάδιο της ρύθμισης των χρεών με δικαστική απόφαση. Η διαδικασία αυτή κρίθηκε ώς έναν βαθμό αναποτελεσματική. Προς αυτή την κατεύθυνση καταργείται η διαδικασία του δικαστικού συμβιβασμού καθώς μέχρι σήμερα δεν λειτούργησε· αντίθετα δημιουργούσε καθυστερήσεις στην όλη διαδικασία.
Επίσης, όσον αφορά τον εξωδικαστικό συμβιβασμό που αποτελεί και το πρώτο στάδιο της διαδικασίας, στο εξής θα αρκεί η συμφωνία των πιστωτών που εκπροσωπούν το 50% + 1 των απαιτήσεων της οφειλής και όχι την πλήρη ομοφωνία (100%) που απαιτούσε μέχρι σήμερα και έκανε τις περισσότερες φορές αδύνατη κάθε συμφωνία. Μάλιστα, θεσπίζεται ο θεσμός της διαμεσολάβησης με στόχο την ταχύτερη εξωδικαστική ρύθμιση των οφειλών των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.
Ακόμα, όσα από τα νοικοκυριά επιλέξουν την υπαγωγή τους στις ρυθμίσεις περί υπερχρεωμένων θα μπορέσουν να καταβάλουν δόση για τις οφειλές τους από την υποβολή της αίτησης υπαγωγής στη ρύθμιση χωρίς καθυστερήσεις εξαιτίας της εκκρεμοδικίας, κάτι που γίνεται σήμερα. Μάλιστα, το καταβληθέν ποσό θα συμψηφίζεται με τη ρύθμιση που τελικώς θα αποφασίσει το δικαστήριο, αποδεσμεύοντας τον οφειλέτη, όταν αυτό είναι δυνατό, ακόμα και με την έκδοση της απόφασης. Η ελάχιστη καταβολή θα είναι στο 10% της τρέχουσας δόσης της οφειλής, με ελάχιστο ποσό καταβολής τα 40 ευρώ τον μήνα.
Επιπλέον, θα παρέχεται η δυνατότητα αναστολής της αναγκαστικής εκτέλεσης εφόσον ο οφειλέτης κάνει σχετική αίτηση και μετά την έκδοση της οριστικής δικαστικής απόφασης, στην περίπτωση που έχει ασκήσει εμπρόθεσμα έφεση. Τέλος, στις νέες ρυθμίσεις περιλαμβάνεται και διάταξη σύμφωνα με την οποία θα ορίζεται υποχρεωτικά αντίκλητος στην Ελλάδα στις περιπτώσεις που οι ελληνικές τράπεζες πουλήσουν τα δάνειά τους σε αλλοδαπά πιστωτικά ιδρύματα. Σε διαφορετική περίπτωση, ως αντίκλητος θα θεωρείται η τράπεζα που παρείχε το δάνειο.
