Ελληνας καλλιτέχνης στη Χώρα των Βάσκων

Ο καταξιωμένος έλληνας τεχνικός –το καλοκαίρι θα έχει την τιμή να καθοδηγήσει την Εθνική Ρωσίας στο Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας –έχει δημιουργήσει το δικό του μπασκετικό θαύμα στο μικρό Μπιλμπάο, το οποίο τουλάχιστον αθλητικά ήταν γνωστό μόνο από τη φημισμένη ποδοσφαιρική ομάδα Αθλέτικ Μπιλμπάο, με το περίφημο στάδιο Σαν Μαμές.

Πλέον όλοι μιλούν για το μπάσκετ και το καμάρι της πόλης που, μετά την παρουσία του στους τελικούς της ισπανικής λίγκας κόντρα στην Μπαρτσελόνα, φέτος έφτασε ώς τον τελικό του Eurocup, τον οποίο έχασε τελικά από τη Λοκομοτίβ Κουμπάν, του επίσης δικού μας Νικ Καλάθη.

Επειδή όμως η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή, τα κολακευτικά σχόλια όλων των μελών της ρωσικής ομάδας για το συγκρότημα του Φώτη Κατσικάρη αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Ο Κατσικάρης κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να δημιουργήσει μπασκετική κουλτούρα στην πόλη, οι άνθρωποι της οποίας ζουν πλέον στον ρυθμό της πορτοκαλί μπάλας. Δεν είναι τυχαίο ότι πάνω από 3.000 οπαδοί ακολούθησαν την ομάδα στο Σαρλερουά για τον τελικό κόντρα στη Λοκομοτίβ και όλοι ζούσαν για αυτό το παιχνίδι.

Ο Φώτης Κατσικάρης άφησε τα… μεγαλεία του ελληνικού πρωταθλήματος τον Ιανουάριο του 2010 και αποφάσισε να ρισκάρει δεχόμενος την πρόταση των Βάσκων. Τρία χρόνια μετά νιώθει δικαιωμένος. Αλλωστε είχε δοκιμάσει τη λύση του εξωτερικού, τόσο το 2005 (κοουτσάρισε την Αγία Πετρούπολη) όσο και έναν χρόνο αργότερα, όταν και είχε την πρώτη επαφή με την Ισπανία αναλαμβάνοντας τη Βαλένθια.

Η μεγάλη επιτυχία του έλληνα τεχνικού είναι ότι τον αποδέχτηκαν σχετικά πολύ γρήγορα οι ισπανοί συνάδελφοί του που συνήθως στο πρωτάθλημα της ACB δημιουργούν ένα γκέτο στο οποίο πολύ δύσκολα μπορεί να εισχωρήσει κάποιος εκτός Ιβηρικής Χερσονήσου. Αντίθετα, ο Φώτης Κατσικάρης όχι μόνο είναι ιδιαίτερα αγαπητός αλλά θεωρείται και ένας από τους καλύτερους τεχνικούς στην Ισπανία, ενώ μην ξεχνάμε ότι φέτος βγήκε κορυφαίος προπονητής της χρονιάς στο Eurocup με καθολική αποδοχή.

Φέτος η δημοτική Αρχή της Βασκονίας έκοψε την επιχορήγηση στην ομάδα λόγω κρίσης και γενικά το μπάτζετ μειώθηκε σημαντικά, όμως εδώ φάνηκε η μαγκιά του Κατσικάρη που παρουσίασε ακόμη καλύτερο σύνολο το οποίο συνδυάζει την ισπανική σχολή (με χαρακτηριστικό την ταχύτητα) και την ελληνική (ξεχωρίζουν η σκέψη και ο σχεδιασμός).

Διαλέγοντας («την προέκταση του χεριού μου στο παρκέ» όπως τον έχει χαρακτηρίσει ο ίδιος ο Κατσικάρης) τον Νίκο Ζήση, έναν από τους κορυφαίους «μπομπέρ» του ισπανικού πρωταθλήματος, τον Κώστα Βασιλειάδη και τον ισπανό φόργουορντ Αλεξ Μουμπρού, το «πολυεργαλείο», έφτιαξε στην Μπιλμπάο ένα εξαιρετικό σύνολο με ισορροπημένες όλες τις γραμμές το οποίο εκτός από αποτελέσματα προσφέρει και θέαμα.

Συνεπώς μόνο τυχαίο δεν είναι ότι η Μπιλμπάο Αρένα των 10.000 θεατών έχει, προτού καν ξεκινήσει η σεζόν κάθε χρόνο, 90% πληρότητα μόνο από τα εισιτήρια διαρκείας!

Μια ομάδα που «διαβάζει» τα ματς ελληνικά και τα «τρέχει» ισπανικά.

Από το σπίτι του στο γήπεδο υπάρχει μόνο ένα φανάρι σε μια ιδανική διαδρομή 7-8 χιλιομέτρων την οποία διανύει μόλις σε 10 λεπτά, ενώ στο γήπεδο βλέπει τους παίκτες του να κάνουν αερόβια αποθεραπεία σε ειδικό χώρο στα αποδυτήρια όπου υπάρχει θάλαμος οξυγόνου!