Υπήρχε μια παλιά ρήση: «Κάναμε το αίσχος φανερό». Ε, στα του ελληνικού εκ-Πολιτισμού και των «αρμοδίων» του η ρήση αυτή βρίσκει κάθε τόσο πρότυπο…

Βγαίνει, ας πούμε, σε εκπομπάρα στην κρατική τηλεόραση (της ΕΡΤούλας μας, ντε) στελεχάρα της Γραμματείας εκ-Πολιτισμού (γνωστή και από τη ζαχοπουλιάδα) και μιλάει επί παντός και ειδικώς επί του λόρδου Ελγιν. Και βγαίνει και δεύτερη στελεχάρα και τη σιγοντάρει στην ίδια εκπομπή.

Που ο λόρδος Ελγιν έπαθε σύφιλη και έχασε τη μύτη του και που δεν ήταν ούτε για να τον φτύνουν οι συμπατριώτες του οι Βρετανοί και που είχε φτιάξει ειδικά πριόνια για να κόψει τα Μάρμαρα…

Πώς είπατε, αξιότιμες εκ-πολιτισμένες στελεχάρες; Τα Μάρμαρα; Αυτό είναι τα πολύτιμα Γλυπτά του Παρθενώνα που διεκδικούμε; Μάρμαρα;

Που Μάρμαρα τα ανέβαζαν, Μάρμαρα τα κατέβαζαν. Αν δεν μας απατά η μνήμη, μάρμαρο είναι αυτό, το ακατέργαστο, που βγαίνει από το λατομείο. Τα διεκδικούμενα που ξήλωσε βάναυσα και έκλεψε ο Ελγιν και δεν μας τα δίνει πίσω το Βρετανικό Μουσείο είναι ανάγλυφα. Γλυπτά. Εργα τέχνης.

Να τα λένε οι άλλοι μάρμαρα, τρώγεται. Να τα λένε όμως στελεχάρες «αρμόδιες» που μάλιστα είχαν εμπλακεί και στη διεκδίκηση των Γλυπτών του Παρθενώνα, δεν τρώγεται με τίποτα!