Βλαπτική μεταβολή της εργασιακής σχέσης συνιστά το μέτρο της διαθεσιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, το οποίο κρίθηκε αντισυνταγματικό με αποφάσεις διαφορετικών δικαστηρίων της χώρας. Τα Πρωτοδικεία σε Χίο, Ρέθυμνο, Μεσολόγγι και Ξάνθη που έκριναν υποθέσεις  διαθεσιμότητας – ευθυγραμμιζόμενα και με άλλες αποφάσεις πρωτοδικείων για το ίδιο μέτρο – δικαίωσαν, έστω προσωρινά, τους δημοσίους υπαλλήλους που είχαν προσφύγει στη Δικαιοσύνη. Στην κρίση των δικαστών μέτρησε το γεγονός ότι με την εφαρμογή του επίμαχου μέτρου μειώνονται κατά 25% οι αποδοχές  των υπαλλήλων, καθίσταται αβέβαιο το μέλλον της εργασιακής τους σχέσης, ενώ πιθανολογείται ότι τελικά θα απολυθούν. Με βάση αυτές τις ερμηνευτικές παραμέτρους, οι δικαστικοί λειτουργοί αποφάνθηκαν ότι η διαθεσιμότητα παραβιάζει και το Σύνταγμα και τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη. Μεταξύ άλλων στα σκεπτικά των δικαστικών αποφάσεων επισημαίνεται ότι η διαθεσιμότητα προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η οποία προστατεύεται από το Σύνταγμα. Και αυτό γιατί ανεξάρτητα από την αποτελεσματικότητα και την προσφορότητα του μέτρου, προσβάλλεται βάναυσα η προσωπικότητα των εργαζομένων, καθώς τους στερείται το δικαίωμα να εργαστούν.