Μόνον επτά Γκραν Πρι επί ευρωπαϊκού εδάφους περιλαμβάνονται στα 19 του εφετινού Παγκόσμιου Πρωταθλήματος της Φόρμουλα 1. Έτσι συνεχίζεται η τάση φυγής του κορυφαίου μηχανοκίνητου αθλήματος από την ήπειρο, που ήταν μέχρι πριν μία δεκαετία το απόλυτο προπύργιό του.

Οι λόγοι είναι κατά κύριο λόγο οικονομικοί, όπως αποκαλύπτει και το παράδειγμα της Βαλένθια, που έριξε λευκή πετσέτα παρά τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Ισπανού Φερνάντο Αλόνσο. Η δοκιμαζόμενη οικονομία της Ισπανίας δεν μπορεί να αντέξει δύο Γκραν Πρι, αφού στη Βαρκελώνη έκοψαν πέρυσι εισιτήριο 82.000 θεατές και στη Βαλένθια μόνον 52.000. Τη θέση της τελευταίας προοριζόταν να πάρει το Νιού Τζέρσεϊ, όμως και αυτό έχει προβλήματα χρηματοδότησης και έκδοσης άδειας στους διοργανωτές.

Η μετάθεση του Γκραν Πρι του Νιού Τζέρσεϊ για το 2014 έβαλε πάλι στο παιχνίδι τις πίστες στο Μάνι-Κουρ της Γαλλίας και στην Κωνσταντινούπολη. Για την χρηματοδότηση του αγώνα στο Μάνι-Κουρ έλειπαν τελικά σύμφωνα με τον Αλέν Προστ γύρω στα τρία με τέσσερα εκατομμύρια δολάρια, ενώ παρόμοιο ήταν το έλλειμμα και για το Γκραν Πρι της Τουρκίας. Η κυβέρνηση της Άγκυρας αρνήθηκε να εγγυηθεί την κάλυψή του σε περίπτωση εμπορικής αποτυχίας και έτσι δεν θα δούμε εφέτος να αγωνίζονται τα μονοθέσια στον Βόσπορο.

Λίγο έλειψε μάλιστα να μείνουν στο εφετινό αγωνιστικό καλεντάρι μόνον 18 αγώνες, αφού κινδύνευσε σοβαρά να μην γίνει το Γερμανικό Γκραν Πρι. Η πίστα του Χόκενχαϊμ δίσταζε, ενώ το Νίρμπουργκρινγκ βρίσκεται σε διαδικασία ελεγχόμενης πτώχευσης και η συμμετοχή του οριστικοποιήθηκε μόλις στις 5 Φεβρουαρίου. Παραμένει πάντως μυστήριο, ποιος ανέλαβε το κόστος διοργάνωσης, αφού σύμφωνα με πληροφορίες απαλλάχθηκε μεν το Νίρμπουργκρινγκ από τα έξοδα συμμετοχής που ζητά ο Έκλστον, αλλά δεν θα εισπράξει και τίποτα από τον αγώνα.

Έτσι θα γίνουν εφέτος μόνον επτά ευρωπαϊκά Γκραν Πρι: Στη Βαρκελώνη, στο Μονακό, στο Σίλβερστον της Αγγλίας, στο Νίρμπουργκρινγκ της Γερμανίας, στου Ουγκαρόρινγκ της Βουδαπέστης, στο Σπα του Βελγίου και στη Μόντσα της Ιταλίας.

Πριν 40 χρόνια είχαν πραγματοποιηθεί 15 Γκραν Πρι και τα 10 από αυτά έλαβαν χώρα στην Ευρώπη. Στο καλεντάρι του 1973 περιλαμβάνονταν μεταξύ άλλων χώρες, όπως η Νότια Αφρική, η Αργεντινή, η Βραζιλία, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς, που ανήκουν στον πυρήνα της αυτοκίνησης. Σήμερα διοργανώνονται Γκραν Πρι της Φόρμουλα 1 στη Μαλαισία, στην Κίνα, στο Μπαχρέιν, στο Αμπού Ντάμπι, στις Ινδίες, στη Σιγκαπούρη και στη Νότια Κορέα, όπου πριν 40 χρόνια δεν γνώριζαν ούτε καν να προφέρουν τη λέξη Φόρμουλα 1. Το χειρότερο απ΄ όλα είναι, ότι σε καμία από αυτές τις χώρες δεν γνωρίζει επιτυχία το άθλημα, αν εξαιρέσουμε το νυχτερινό Γκραν Πρι της Σιγκαπούρης.

Η τάση εξάπλωσης της Φόρμουλα 1 εκτός Ευρώπης εμφανίστηκε πριν μία δεκαετία, καθώς οι νέες χώρες ήταν πρόθυμες να πληρώσουν ακριβά στον Μπέρνι Έκλστον το δικαίωμα διοργάνωσης ενός Γκραν Πρι. Ακόμη και το 2003, πραγματοποιήθηκαν οι 10 από τους συνολικά 16 αγώνες της χρονιάς στην Ευρώπη, για να ακολουθήσει μετά η αντίστροφη πορεία. Η αρχή έγινε με το Γκραν Πρι Αυστρίας και συνεχίστηκε με το Σαν Μαρίνο, τη Γαλλία και το Ευρωπαϊκό Γκραν Πρι που μεταφέρθηκε από την ισπανική Χερέθ στο Νίρμπουργκρινγκ και κατέληξε στη Βαλένθια.

Την επόμενη χρονιά θα μπουν στο αγωνιστικό καλεντάρι το Σότσι της Ρωσίας και το Νιου Τζέρσεϊ δίπλα στους ουρανοξύστες του Μανχάταν. Αυτό δεν σημαίνει οπωσδήποτε ότι θα μειωθεί ο αριθμός των ευρωπαϊκών Γκραν Πρι, αφού και οι υπόλοιπες χώρες έπαψαν να είναι πλέον τόσο γενναιόδωρες. Η Σιγκαπούρη συμφώνησε πέρυσι μία μεγάλη μείωση στο ποσόν εκκίνησης, ενώ Κορέα και Ινδίες έχουν αποτύχει εμπορικά, όπως επίσης η Κίνα και η Μαλαισία.

Η κατάσταση είναι λοιπόν τόσο ρευστή, ώστε δεν αποκλείεται να δούμε να επιστρέφει η Φόρμουλα 1 τα επόμενα χρόνια στα «πάτρια εδάφη» της Ευρώπης, απ΄ όπου ξεκίνησε για να κατακτήσει και τον υπόλοιπο κόσμο.