Αναζήτηση
Με τρία Οσκαρ α’ ανδρικού ρόλου στην τροπαιοθήκη του, ο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις έχει κάθε δικαίωμα να σφυρίζει ανέμελα και να μιλάει δημοσίως για τους ρόλους των ονείρων του. Ακόμα και αν –για την ώρα τουλάχιστον –του είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί τον πρώτο του ρόλο στη μετά Λίνκολν κινηματογραφική εποχή.
«Πρέπει να ομολογήσω πως από τις ιστορικές προσωπικότητες δύο είναι οι μεγάλες μου αδυναμίες: ο Οράτιος Νέλσον, ο ναύαρχος του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού και ο Γιούρι Γκαγκάριν, ο σοβιετικός κοσμοναύτης που ταξίδεψε πρώτος στο Διάστημα. Αυτοί είναι οι δύο ήρωες της νιότης μου» παραδέχτηκε σε συνέντευξή του στη «Ρεπούμπλικα» ο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις, ο οποίος δεν προσδιορίζει πότε ακριβώς θα ήθελε να προχωρήσει στο επόμενο κινηματογραφικό του βήμα.
Οι διακοπές του άλλωστε –ή καλύτερα η απομόνωση –στη φάρμα του στο Γουίκλοου της Ιρλανδίας για τα επόμενα πέντε χρόνια είναι το μόνο που τριγυρνάει στο μυαλό του από τη στιγμή που πρόσθεσε στη συλλογή του και το τρίτο χρυσό αγαλματίδιο. Φίλοι και ατζέντηδες γνώριζαν πολύ καλά τις προθέσεις του. Τους είχε ξεκαθαρίσει άλλωστε από την αρχή πως αν κέρδιζε και πάλι το Οσκαρ θα κατέβαζε ρολά για να γεμίσει τις μπαταρίες του μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
«Και μετά τι;» αναρωτιούνται οι δημοσιογράφοι που δεν μπορούν να τον φανταστούν σε ρόλο… αγρότη. «Θα είμαι με τα παιδιά μου, θα επιδιορθώνω παπούτσια, θα μαστορεύω και θα φτιάχνω χαλασμένα έπιπλα. Μέχρι πριν από δύο χρόνια άλλωστε, όταν ο γιος μου ήταν 14 ετών, δεν είχε καταλάβει τι δουλειά κάνω. Νόμιζε πως ήμουν χτίστης γιατί πάντα με έβλεπε να μαστορεύω στο σπίτι».
