Με τα καλοραμμένα του μπλέιζερ, την άψογη χωρίστρα κι ένα χαμόγελο άξιο να διαφημίσει οδοντόκρεμα, ο Νάιτζελ Φάρατζ απολαμβάνει, στα 48 του, την καλύτερη ώς τώρα στιγμή της πολιτικής σταδιοδρομίας του. Παντού η κρίση ευνοεί τα άκρα και ο αρχηγός του Κόμματος της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP) βλέπει ήδη τον εαυτό του ως τον τρίτο άνθρωπο της βρετανικής πολιτικής ζωής. Το πολύ δεξιό, αντιευρωπαϊκό και λαϊκιστικό κόμμα του φαίνεται να παίρνει τη θέση των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, των κυβερνητικών συμμάχων των Τόρις, ως εναλλακτική επιλογή έναντι των Συντηρητικών και των Εργατικών. Στις βουλευτικές εκλογές του 2010, το κόμμα του Φάρατζ είχε αρκεσθεί στο 3% των ψήφων. Την περασμένη Κυριακή, δημοσκόπηση στον «Ομπζέρβερ» τού έδινε 13%. Και σε μια σειρά από αναπληρωματικές βουλευτικές εκλογές, το κόμμα του ήρθε δεύτερο ή τρίτο. Στο Ρόδερχαμ, μια βιομηχανική βόρεια περιφέρεια, συγκέντρωσε την περασμένη Πέμπτη 21,8% των ψήφων.

Ο Φάρατζ ποντάρει στην αυξανόμενη εχθρότητα της βρετανικής κοινής γνώμης απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση. «Το πολιτικό κατεστημένο πρέπει να συνηθίσει στην ιδέα ότι το UKIP είναι και θα παραμένει μια δύναμη που μετράει στη βρετανική πολιτική ζωή», δηλώνει εκείνος, προσθέτοντας πως το μήνυμά του βρίσκει ανταπόκριση τόσο στις τάξεις των Συντηρητικών ψηφοφόρων όσο και σ’ αυτές των Εργατικών και των Φιλελεύθερων. Σύμφωνα μάλιστα με τις προβολές των ειδικών στις δημοσκοπήσεις, το UKIP μπορεί να έρθει πρώτο στις ευρωεκλογές του 2014 και να αναστατώσει σοβαρά την επόμενη χρονιά τις πιθανότητες επανεκλογής του Συντηρητικού Κόμματος στην κυβέρνηση. Την περασμένη εβδομάδα, η βρετανική «Γκάρντιαν» δημοσίευσε μια φωτογραφία του Συντηρητικού Πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον και του Φάρατζ μπροστά από την πρωθυπουργική κατοικία στην Ντάουνινγκ Στριτ υπό τον τίτλο «Ο επόμενος συνασπισμός;». Σε κάθε περίπτωση, η άνοδος του UKIP είναι πιθανό να αναγκάσει τον Κάμερον να υιοθετήσει πιο ριζοσπαστικές θέσεις και να οργανώσει δημοψήφισμα για την Ευρώπη.

Το UKIP επωφελείται από τον περιρρέοντα ευρωσκεπτικισμό και από το χάρισμα του αρχηγού του. Πρώην τραπεζίτης, ο Νάιτζελ Φάρατζ υπήρξε μέλος του Συντηρητικού Κόμματος, το οποίο εγκατέλειψε όταν υπογράφηκε η Συνθήκη του Μάαστριχτ, η οποία αποτέλεσε ένα είδος «ληξιαρχικής πράξης γέννησης» του UKIP. Ευρωβουλευτής από το 1999, διεξάγει την εκστρατεία του εναντίον της Ενωσης από τις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο και τα βρετανικά ΜΜΕ καλύπτουν ευχαρίστως τις ακραίες αντιευρωπαϊκές θέσεις του. Κάνει τη ζωή δύσκολη στον Χέρμαν βαν Ρόμπαϊ και στον Ζοζέ Μπαρόζο, για τον οποίο είχε δηλώσει, αφήνοντας υπόνοιες για διαφθορά, ότι το 2004 είχε κάνει διακοπές στη θαλαμηγό του Σπύρου Λάτση –πάντως η Επιτροπή δεν βρήκε τίποτε το μεμπτό. Κατά τα άλλα, ο Φάρατζ ζητάει αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, καταγγέλλει τη μετανάστευση και δηλώνει συνεχιστής του έργου της Θάτσερ.