Η πρίμα μπαλαρίνα του περιοδικού «Φορμπς» στο Μέγαρο Μουσικής

Το όνομά της Ντιάνα Βίσνεβα φιγουράρει στη λίστα του περιοδικού «Φορμπς» με τους «50 Ρώσους που κατέκτησαν τον κόσμο». Καθόλου σύνηθες για μια μπαλαρίνα να κατακτά τέτοια θέση.

Πράγμα που δεν οφείλεται μόνον στο ταλέντο και την ευλυγισία με την οποία κινείται από το κλασικό στα σύγχρονο ρεπερτόριο και από τη Ζιζέλ στην Κάρμεν και την Ιουλιέτα. Ούτε στις συνεργασίες με μπαλέτα όπως τα Μαρίινσκι και Μπαλσόι. Αλλά στη μάχη που δίνει για το μέλλον του μπαλέτου μέσα από το ίδρυμα που φέρει το όνομά της και βοηθά νέους χορευτές. Η παράσταση χορού «Dialogues» που φέρνει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (28-29/9) θα είναι στο πνεύμα της προσπάθειας αυτής.

Η Ντιάνα Βισνέβα ανοίγει «διάλογους» – όπως είναι στα ελληνικά ο τίτλος της παράστασης – με το άμεσο παρελθόν που διαμόρφωσε το χορευτικό τοπίο του 20ού και 21ου αιώνα, παρουσιάζοντας τις χορογραφίες «Errand into the maze», βασισμένη στον μύθο της Αριάδνης και του Μινώταυρου, σε χορογραφία Μάρθα Γκράχαμ, «Subject to change» σε χορογραφία Πολ Λάιτφουτ και Σολ Λεόν και «Dialogue» του Τζον Νόιμαϊερ, σε παγκόσμια πρώτη.

Η ρωσίδα χορεύτρια του Μπαλέτου Μαρίινσκι και του American Ballet Theatre, πρώην παιδί – θαύμα που αποφοίτησε από τη σχολή Vaganova της Αγίας Πετρούπολης με τους καλύτερους βαθμούς, επιδιώκει παράλληλα να ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με λάτρεις του χορού για το μέλλον του μπαλέτου στην πατρίδα της, τοποθετώντας την παράσταση στις δραστηριότητες του ιδρύματός της.

«Η πορεία μου όλα αυτά τα χρόνια με βοήθησε να κατανοήσω τη δυσκολία του επαγγέλματος και τον ρόλο της τέχνης στη δημόσια ζωή», εξηγεί η 36χρονη μπαλαρίνα.

Ελπίζει το ίδρυμα να συγκεντρώσει ατομικές και συλλογικές δυνάμεις ώστε να συνεχιστεί η παράδοση του μπαλέτου στη Ρωσία μέσα από εκδηλώσεις και παραστάσεις. «Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι το μπαλέτο αποτελεί προνόμιο λίγων. Δυστυχώς αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το επάγγελμα του χορευτή μπαλέτου έχει χάσει το κύρος του», σχολιάζει.

Επικεντρώνεται δε στη στήριξη των χορευτών που έχουν αποσυρθεί. «Δεν υπάρχει σύστημα που να προστατεύει και να βοηθάει τους χορευτές που εγκαταλείπουν τη σκηνή εξαιτίας ατυχημάτων ή άλλων προβλημάτων. Ακόμη, πολλά πρώην αστέρια του μπαλέτου έχουν ξεχαστεί».