Οι αλλαγές στον νόμο για την ανώτατη εκπαίδευση, τον οποίο κατέθεσε στη Βουλή ο υπουργός Παιδείας, αποτελούν ασφαλώς μία προσπάθεια «έντιμου συμβιβασμού» με τις δυνάμεις που αντιδρούν στην πλήρη εφαρμογή του, ώστε να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη λειτουργία των πανεπιστημίων από το φθινόπωρο. Ωστόσο εγείρονται σημαντικά ερωτήματα. Πρώτα για τη διαδικασία: η επιλογή εκείνης του κατεπείγοντος είναι δυσεξήγητη, όταν μάλιστα δεν έχει προηγηθεί κάποια σχετική συζήτηση στα θεσμοθετημένα όργανα της εκπαίδευσης. Και επί της ουσίας: κανένας νόμος δεν είναι Ευαγγέλιο. Αρκεί ο γνώμονας για τις αλλαγές να είναι η αναβάθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης και όχι η υποχώρηση σε συμφέροντα και σκοπιμότητες. Ιδού η Ρόδος, λοιπόν, στην κοινοβουλευτική συζήτηση!