Αγνωστος στη Νέα Υόρκη

Ο Τιερί Ανρί λάτρεψε τη Νέα Υόρκη μέσα από τη μουσική του ραπ συγκροτήματος NWA, αλλά και από ένα τζάκετ!

Ο Ανρί μεγάλωσε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και, όπως οι φίλοι του, είχε τη συνήθεια να ακούει τα αμερικανικά γκρουπ της ραπ μουσικής. Εκείνη την εποχή τού κεντρίζει το ενδιαφέρον ο λογότυπος από τα τζάκετ που φορούσαν τα μέλη του συγκροτήματος. Ηταν από την ομάδα των Λος Αντζελες Ράιντερς.

Σε ηλικία 13 χρόνων ο πατέρας του, Αντουάν, του χάρισε ένα τζάκετ. Είχε αναζητήσει το τζάκετ των Λος Αντζελες Ράιντερς, χωρίς όμως επιτυχία. Ετσι, του έφερε ένα άλλο, με μπλε, άσπρα και κόκκινα χρώματα. Ηταν των Τζάιαντς της Νέας Υόρκης!

«Στην αρχή αναρωτήθηκα τι ήταν αυτό. Οταν όμως πήγα στο σχολείο, εγώ καμάρωνα. Επίσης, οι Τζάιαντς κατέκτησαν τον τίτλο στο φούτμπολ εκείνη τη χρονιά», εξήγησε. Από εκείνη τη στιγμή παρακολουθούσε τους Τζάιαντς, ενώ άρχισε και ο ίδιος να διακρίνεται στο ποδόσφαιρο. Κι επειδή ήταν ξεχωριστός σε αυτό που έκανε, αγωνίστηκε σε πολλά μέρη του κόσμου. Ωστόσο η σκέψη του ήταν στη Νέα Υόρκη. Την επισκέφθηκε για πρώτη φορά το 1996 και από τότε έκανε συχνά ταξίδια κατά τη διάρκεια των διακοπών του.

Το μεγάλο άλμα, λοιπόν, έγινε τον Ιούλιο του 2010. Πέρασε τον Ατλαντικό και συμφώνησε με τους Ρεντ Μπουλς της Νέας Υόρκης. Είχε ταξιδέψει σε πολλές πόλεις και γνώριζε αρκετές γλώσσες. Στη Νέα Υόρκη όμως όλα ήταν διαφορετικά. Γι’ αυτόν η Νέα Υόρκη είναι η ωραιότερη πόλη του κόσμου. Τον εντυπωσιάζει ότι εκεί είναι άγνωστος! Την περασμένη άνοιξη έκανε βόλτα με το ποδήλατο και κανένας δεν έτρεξε πίσω του για να του ζητήσει αυτόγραφο, κανένας δεν τον ενόχλησε.

Αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί στην Ευρώπη. Στο Λονδίνο κάθε του κίνηση ήταν θέμα στα ΜΜΕ.

Στη Βαρκελώνη ήταν ακόμη χειρότερα. Λίγες ημέρες μετά την υπογραφή συμβολαίου με την Μπαρτσελόνα, είχε βγει για φαγητό με έναν φίλο. Την επομένη διάβασε στα ΜΜΕ ακόμη και τι έφαγε με κάθε λεπτομέρεια! Στη Νέα Υόρκη κάνει πράγματα χωρίς να τον αναγνωρίζουν. Πηγαίνει σε μπαρ, σε θεατρικές παραστάσεις, παρακολουθεί φανατικά τους Σαν Αντόνιο Σπερς στο ΝΒΑ (λόγω του φίλου και συμπατριώτη του Τόνι Πάρκερ). Ο Ανρί, όπως οι περισσότεροι κάτοικοι της Νέας Υόρκης, είναι εκλεκτικός στο φαγητό. Μιλάει για τον τρόπο που σερβίρει το καλαμπόκι ένα μεξικανικό εστιατόριο ή για τη θλίψη που αισθάνθηκε όταν έκλεισε ένα αγαπημένο του κορεατικό εστιατόριο.

Ο Ανρί έχει αγωνιστεί στη Μονακό, στην Αρσεναλ, στη Γιουβέντους, στην Μπαρτσελόνα. Εχει κατακτήσει τίτλους με αυτές τις ομάδες, έχει αναδειχθεί πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική Γαλλίας, όμως δεν θέλει πλέον να μείνει στην Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι τον περασμένο χειμώνα αγωνίστηκε για δύο μήνες στην Αρσεναλ ως δανεικός.

Γνωρίζει ότι η δημοτικότητα του ποδοσφαίρου δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτήν άλλων αθλημάτων στις ΗΠΑ, όπως το μπέιζμπολ, το φούτμπολ, το χόκεϊ ή το μπάσκετ. «Ενα βράδυ αγωνίζονταν την ίδια ώρα και οι πέντε ομάδες της Νέας Υόρκης και μάλιστα με τηλεοπτική κάλυψη. Πώς μπορείς να συναγωνιστείς αθλήματα με ιστορία εκατό χρόνων;» αναρωτήθηκε.

Η ουσία είναι ότι αρχίζει να λειτουργεί σαν Νεοϋορκέζος! «Νομίζω ότι ο κόσμος θα θυμάται τα 300 γκολ που έχω σημειώσει», είπε δείχνοντας ότι δεν ανησυχεί αν τον θυμούνται από το χέρι που χρησιμοποίησε για να σκοράρει κόντρα στην Ιρλανδία στα προκριματικά του Μουντιάλ 2010.