Η ανακάλυψη του μποζονίου ή σωματιδίου του Θεού, η ιστορική αυτή μεγάλη επιτυχία της επιστήμης που ανοίγει νέους δρόμους στη γνώση της ύπαρξης και δημιουργίας του Σύμπαντος είναι μια νέα αρχή κατανόησης του κόσμου, αντίληψης των πάντων. Η άδολη χαρά, η συγκίνηση, τα δάκρυα των επιστημόνων που πάλεψαν επί χρόνια για την επιβεβαίωση του μποζονίου, ήταν διάχυτη. Ηταν η μεγάλη γιορτή και δικαίωση ενός νέου ξεκινήματος γνωριμίας και εξήγησης του άπειρου Σύμπαντος που μας περικλείει και μας περιέχει. Βέβαια η ικανοποίηση που φώτισε τα πρόσωπα των ερευνητών κατασκοτείνιασε, ως ήταν επόμενο, τα ήδη ολοσκότεινα, κατηφή πρόσωπα των ανθρώπων της Εκκλησίας, των εκπροσώπων του Θεού επί γης. Η επιστήμη φυσικά λειτουργεί και ερευνά, χωρίς δογματισμούς, δεδομένες αλήθειες και πνευματικές αγκυλώσεις, οι κληρικοί αντιθέτως είναι εγκλωβισμένοι στο «πίστευε και μη ερεύνα». Αν και ο βίος και η πολιτεία τους (οικονομικά σκάνδαλα, διαφθορά, παιδεραστίες) μαρτυρούν το μέγα ψεύδος. Δεν πιστεύουν ούτε σε Θεό ούτε σε Διάβολο και ας ομνύουν στον πρώτο κι ας καταριούνται τον δεύτερο. Και η δαρβίνειος εξελικτική θεωρία των ειδών διέψευδε τον θεϊκό μύθο της δημιουργίας του κόσμου και των πρώτων όντων Αδάμ και Εύας (η δεύτερη απ’ το πλευρό του Αδάμ, ως δευτεροκλασάτη και ες αεί εξαρτώμενη). Ευτυχώς τα σκοτάδια διαλύθηκαν, η Ιερά Εξέταση εξέλιπε, τα πνεύματα απελευθερώθηκαν. «Οι Γαλιλαίοι» μπορούν να ερευνούν και να «ομιλούν» δοξαζόμενοι. «Κι όσοι πιστοί προσέλθετε»!