Είναι η μόνη ομάδα που ένωσε με μια νοητή γραμμή τους θριάμβους δύο Euro και ανάμεσά τους έβαλε για το απαραίτητο κερασάκι ένα Μουντιάλ. Ο Ραχόι στις Βρυξέλλες μπορεί να έχει άγχος για το αν θα βγει ενισχυμένη η Ισπανία. Στο Κίεβο ωστόσο ο ισπανός Πρωθυπουργός άφησε τις έγνοιες για τον ιταλό ομόλογό του, τον Μάριο Μόντι. Εκεί, ένας άλλος Μάριο, ο Μπαλοτέλι, ήταν άσφαιρος, οπότε η Σκουάντρα Ατζούρα ήταν σκιά του εαυτού της και δίκαια συνετρίβη με 4-0.

Η Ιταλία έκανε την υπέρβαση. Πήγε εκεί όπου ουδείς την περίμενε. Αλλά η ιστορία γράφεται με τους θριαμβευτές. Από τον Ντελ Μπόσκε και τους χαρισματικούς άσους του, αυτούς που «αιχμαλώτισαν» τους φημισμένους ιταλούς αμυντικούς. Ο Πραντέλι είχε τη φαεινή ιδέα να μπει επιθετικά. Λάθος. Η Ιταλία είχε αδειάσει μετά τον θρίαμβο κόντρα στη Γερμανία και εκεί ουσιαστικά έφτασε στο απόγειο της δόξας της. Αντίθετα, η Ισπανία έμοιαζε πουλί ατάιστο επί ημέρες! Ηθελε το ένα γκολ καπάκι στο άλλο και δεν έδειξε οίκτο ούτε όταν ο αντίπαλος έμεινε για ώρα με παίκτη λιγότερο.

Στο 14′ ο Ινιέστα στον Φάμπρεγας, σέντρα, κεφαλιά στα δίχτυα ο Σίλβα και 1-0. Το 2-0 έγινε στο 41′ με πλασέ του Αλμπα κατόπιν πάσας του Τσάβι. Ο Τόρες με έξοχο τρόπο στο 84′ το 3-0 και στο 88′ ο Μάτα το 4-0.

Το γοερό κλάμα του σούπερ Πίρλο υπέγραψε το φινάλε ενός τελικού που δεν θα ξεχάσουμε εύκολα.

Ούτε και ο ρέφερι Προένσα θα τον λησμονήσει. Γιατί ήταν ο ευκολότερος αγώνας του.

Κίτρινες: Πικέ, Μπαρτζάλι.