Εννέα μέτρα-φωτιά για τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, με κυριότερο την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού, υπέδειξε στην κυβέρνηση η τρόικα ενόψει του νέου Μνημονίου, επιβεβαιώνοντας τις εκτιμήσεις ότι για να εκταμιευθούν τα 130 δισ. ευρώ της νέας δανειακής σύμβασης θα επιμείνει να πάρει τα «πάντα».

Τα μέτρα που κατεδαφίζουν το Εργατικό Δίκαιο, καταργώντας σειρά εργατικών δικαιωμάτων, καταγράφονται σε υπόμνημα που παρέδωσε η τρόικα στον Πρωθυπουργό και περιήλθε στην κατοχή των «ΝΕΩΝ». Ενα υπόμνημα γραμμένο διά χειρός του μόνιμου εκπροσώπου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Αθήνα Μπομπ Τράα, που επιμένει στη θέση ότι για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα και να υπάρξει ανάπτυξη της οικονομίας πρέπει να γίνουν οι εργαζόμενοι «φθηνότεροι» και «αναλώσιμοι».

Το επιχείρημα της ελληνικής πλευράς, όπως το ανέπτυξε ο Πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος κατά τη συνάντησή του με την τρόικα την περασμένη Παρασκευή, ήταν το εντελώς αντίθετο: δηλαδή, τα μέτρα αυτά θα πλήξουν βραχυπρόθεσμα τη ζήτηση και θα επιτείνουν την ύφεση. Ωστόσο αυτό, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν έγινε δεκτό από την τρόικα, με αποτέλεσμα να αναζητεί τώρα η κυβέρνηση μια «χρυσή τομή» στα θέματα του μισθολογικού κόστους και των εργασιακών σχέσεων.

Σύμφωνα με το υπόμνημα, η τρόικα ζητεί τόσο οριζόντιες ρυθμίσεις που θίγουν όλους τους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα όσο και ειδικές που αφορούν κυρίως τις πρώην ΔΕΚΟ, και γενικότερα επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας (τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, ύδρευση), τις τράπεζες, αλλά και ορισμένες βιομηχανίες, τις μεταφορές, ορισμένους κλάδους υπηρεσιών, ακόμη και την ιδιωτική εκπαίδευση και τον τουρισμό.

Ειδικότερα, από τα εννέα μέτρα τα έξι είναι οριζόντια και αφορούν όλη την αγορά εργασίας, ενώ τα υπόλοιπα τρία αφορούν τις πρώην ΔΕΚΟ.

Τα οριζόντια μέτρα είναι τα εξής:

Ο 13ος και 14ος μισθός. Να καταργηθεί με νόμο κάθε νομοθετική ρύθμιση, ακόμη και υπουργική απόφαση ή προεδρικό διάταγμα, που προβλέπουν τη χορήγηση του 13ου και 14ου μισθού. Οπως επισημαίνεται από την τρόικα, ήδη το «μπόνους» αυτό έχει αντικατασταθεί από άλλο, λιγότερο γενναιόδωρο, στον δημόσιο τομέα. Οι επιχειρήσεις, σύμφωνα με το υπόμνημα, πρέπει να έχουν την «επιλογή» να επανεισαγάγουν το «μπόνους» αυτό στις κατ’ ιδίαν διαπραγματεύσεις τους.

συλλογικεσ συμβάσεισ. Να καταργηθεί η ρύθμιση του Ν. 1876/1990, σύμφωνα με την οποία έξι μήνες μετά τη λήξη μιας συλλογικής σύμβασης και εφόσον δεν υπογραφεί νέα όλοι οι όροι της μεταφέρονται στις ατομικές συμβάσεις. Κατά την τρόικα, αυτό το καθεστώς αποθαρρύνει την υπογραφή νέων συμβάσεων σε περιόδους κρίσης, αφού οι εργαζόμενοι μπορούν να συνεχίσουν να απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα προηγούμενων περιόδων. Γι’ αυτό ζητεί, εφόσον δεν υπογράφεται νέα σύμβαση μετά την παρέλευση εξαμήνου, να καθορίζονται οι συνθήκες εργασίας από άλλες υφιστάμενες συμβάσεις (σε περίπτωση επιχειρησιακών από κλαδικές, σε περίπτωση κλαδικών από την εθνική).

Διαιτησία. Να αλλάξει η διαδικασία της διαιτησίας και της μεσολάβησης, έτσι ώστε να λαμβάνονται υπόψη οικονομικές αναλύσεις, πέραν των νομικών, με στόχο τη βελτίωση της αποτελεσματικότητάς τους. Επίσης, προκειμένου να ενισχυθεί η συλλογική διαπραγμάτευση, η διαδικασία διαιτησίας πρέπει να ξεκινά μόνο αν συμφωνούν και τα δύο μέρη, εργοδοσία και εργαζόμενοι.

Ευελιξία. Να δοθεί με νόμο η δυνατότητα μείωσης των ημερήσιων ωρών απασχόλησης, πέραν της δυνατότητας που ήδη υπάρχει για μείωση των ημερών απασχόλησης. Επιπλέον, στους εποχικούς κλάδους να δοθεί η δυνατότητα εξαιρέσεων από τις ρυθμίσεις που υπάρχουν για υπερωρίες, ωράριο εργασίας και απασχόληση το Σαββατοκύριακο. Στα ιδιωτικά σχολεία πρέπει να επιτρέπεται η αύξηση των ωρών διδασκαλίας.

Προσλήψεις – απολύσεισ. Να επεκταθεί με νόμο σε όλες τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα η πρόσφατη απελευθέρωση.

Δικαστικό σύστημα. Να απλουστευθεί και να επιταχυνθεί η εκδίκαση εργατικών διαφορών, όπως έγινε με τα ειδικά φορολογικά δικαστήρια.

Εξάλλου, σε ό,τι αφορά τις πρώην ΔΕΚΟ τα μέτρα που προτείνονται αφορούν την κατάργηση προνομίων που είχαν εξασφαλισθεί όταν ήταν κρατικές. Ειδικότερα:

Η μονιμότητα. Κατά την τρόικα, το παρελθόν έχει κληροδοτήσει στις πρώην ΔΕΚΟ ομάδες εργαζομένων με καθεστώς μονιμότητας, που δεν μπορούν να απολυθούν παρά μόνο αν φτάσουν στο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης ή υποπέσουν σε σοβαρό παράπτωμα. Υποστηρίζει, λοιπόν, ότι πρέπει να θεσπιστεί νομική διάταξη που θα καταργεί το σχετικό καθεστώς από τα συμβόλαια του ιδιωτικού τομέα και θα επιτρέπει απολύσεις για διάφορους λόγους, ιδίως στις προς ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ.

Ωριμάσεις. Θέσπιση νομοθετικής διάταξης που θα παγώνει τις ωριμάσεις σε όλες τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα. Φυσικά, οι επιχειρήσεις που επιθυμούν θα μπορούν να τις επανεισαγάγουν.

Εισφορές. Μείωση των εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία στα επίπεδα του ΙΚΑ.