Πολλοί λένε πως η μεγάλη αυτή κρίση μπορεί να εξελιχθεί σε μια μοναδική ευκαιρία για μας, προκειμένου να αλλάξουμε ριζικά συνήθειες και νοοτροπίες, ώστε να μπορέσουμε να αλλάξουμε ριζικά και τη μοίρα της χώρας μας. Ο ΟΟΣΑ απεφάνθη πρόσφατα πως η Ελλάδα για να σωθεί χρειάζεται μια «μεταρρυθμιστική βόμβα»!

Το ερώτημα είναι το ποιος, πού, πώς και πότε θα πρέπει να βάλει αυτή τη βόμβα. Μην είμαστε αφελείς, βέβαια, να περιμένουμε ότι μια τέτοια βόμβα μπορούν και θέλουν να τη βάλουν οι σημερινοί φθαρμένοι πολιτικοί μας, κάτω από τις ίδιες παλαιοκομματικές τακτικές των φθαρμένων κομμάτων τους.

Ολοι μας ξέρουμε πως οι περισσότεροι από αυτούς είναι οι μοναδικοί υπεύθυνοι για την τραγική σημερινή κατάσταση της χώρας και ποτέ τους δεν μπορούν να αλλάξουν αφού δεν το έκαναν επί μια ολόκληρη 35ετία.

Αλλάζοντας τα κόμματα μόνο τους αρχηγούς, την ονομασία τους, τα συνθήματά τους ή ακόμα και τις προεκλογικές επαγγελίες τους αλλά παραμένοντας στελεχωμένα με τους ίδιους πολιτικούς δεν θα μπορέσουν ποτέ να αλλάξουν τις συνήθειες και τις νοοτροπίες τους, πολύ δε περισσότερο δεν θα καταφέρουν ποτέ τους να αλλάξουν τη δομή, τη διοίκηση του κράτους και την πορεία αυτής της χώρας προς ένα καλύτερο αύριο.

Ποια είναι η εναλλακτική λύση που έχουμε; Λίγες αλλά πολύ δυνατές και πολύ αποφασιστικές είναι οι δυνατότητες που έχουμε. Εμείς ίσως είμαστε οι μόνοι που έχουμε την ώρα αυτή την ευκαιρία να αναλάβουμε να ρίξουμε την αποφασιστική εκείνη «μεταρρυθμιστική βόμβα» που μας συνιστά ο ΟΟΣΑ, για τη σωτηρία της χώρας μας, για το μέλλον των παιδιών μας.

Εμείς, αν πράγματι θέλουμε, μπορούμε να πιέσουμε και να πείσουμε τον Λουκά Παπαδήμο να κατέβει υποψήφιος στις ερχόμενες εκλογές, με έναν συνδυασμό από δικής του επιλογής άτομα, που θα είναι άφθαρτα, άξια και ικανά. Και να ψηφίσουμε όλοι δυναμικά αυτό το νέο κόμμα. Αν ο κ. Παπαδήμος δεν έχει τον απαιτούμενο χρόνο να προετοιμάσει μια τέτοια λύση, τότε εναλλακτικά εμείς πρέπει να φροντίσουμε, ως υπεύθυνοι ψηφοφόροι, να ψηφίσουμε κατά τρόπο ώστε κανένα κόμμα να μην έχει τη δυνατότητα σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης. Να τα υποχρεώσουμε έτσι σε συνεργασία, να τα οδηγήσουμε αναγκαστικά στην αναζήτηση μιας νέας μεταβατικής κυβέρνησης, με έναν εξωκοινοβουλευτικό τεχνοκράτη (Παπαδήμο ή ισάξιό του) πρωθυπουργό που θα επιλέξει όμως μόνος του τους υπουργούς του και θα κυβερνήσει όσο χρόνο χρειάζεται για να βγούμε από την κρίση.

Τελευταία Νέα