Η προσπάθεια που γίνεται ώστε να αποσυμφορηθεί αυτές τις ημέρες το ρόστερ του Ολυμπιακού είναι ένα χρήσιμο μάθημα ώστε να μη γίνουν ανάλογα λάθη στο μέλλον.

Διότι δεν μπορεί, κάποια σφάλματα έγιναν στον σχεδιασμό το περασμένο καλοκαίρι. Δεν έχει λογική ο Ολυμπιακός να αποκτά αρκετούς παίκτες πριν από κάποιους μήνες και τώρα να παραχωρεί τους περισσότερους.

Ηδη, ο Κατάι πήρε τον δρόμο για τη Βοϊβοντίνα. Ο Χαβίτο, εξτρέμ που έσπευσαν να τον κλείσουν μήπως και χάσουν το κελεπούρι, είναι προς αποχώρηση. Ο Γκρίμπιτς δεν αγωνίστηκε ούτε στον Λεβαδειακό. Ο Σουμπίνιο δεν έχει την εμπιστοσύνη του Βαλβέρδε, ο Ζαραδούκας δεν βλέπει ενδεκάδα με τίποτα και ο Αμπντούν παίζει μόνο σε ειδικές συνθήκες και χωρίς να ενθουσιάζει με την απόδοσή του.

Ολοι αυτοί είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό: κόστισαν λίγα χρήματα. Ηταν ευκαιρίες, στοιχήματα για τον Ολυμπιακό. Σαφώς και δεν μπορεί όλα τα στοιχήματα να βγουν, αλλά στην προκειμένη περίπτωση είναι σαφές ότι το σχέδιο απέτυχε εντελώς. Ο Ολυμπιακός θέλησε να επενδύσει στα νιάτα. Αν το έκανε συνειδητά, τότε γιατί δεν έδωσε σε κάποιους περισσότερο χρόνο συμμετοχής; Γιατί μόνον τότε θα τους αξιοποιούσε, κάποιοι θα εξελίσσονταν και θα έφερναν κέρδη με ενδεχόμενη πώλησή τους στο μέλλον.

Κάπως έτσι λειτουργούν αρκετές ομάδες. Χωρίς ξεκάθαρο προσανατολισμό. Αποκτούν ποδοσφαιριστές ύστερα από συστάσεις ατζέντηδων ή «φίλων», με μοναδικό γνώμονα το οικονομικό στοιχείο. Δεν ποντάρουν στο σκάουτινγκ ούτε στην επίμονη παρακολούθηση των παικτών. Αρα, δύσκολα αποφεύγουν τα λάθη.

Ο Ολυμπιακός χρειαζόταν κάποιες γερές προσθήκες στην ομάδα του. Προτίμησε να γεμίσει το ρόστερ και να αυξηθεί ο συναγωνισμός στις προπονήσεις. Αραγε, τώρα που κάποιοι θα φύγουν, πρόκειται να αντικατασταθούν με καλύτερους ή και πάλι θα αποκτηθούν παίκτες με την προοπτική να δοθούν δανεικοί;

Και φυσικά, κάποτε πρέπει να μάθουμε ποιοι είναι αυτοί που προτείνουν για μεταγραφή «αόρατους» ποδοσφαιριστές.

Τελευταία Νέα