Το τάνγκο θέλει δύο. Χορός αυτοσχεδιαστικός, με απρόβλεπτες κινήσεις, σαν κι αυτές που συνήθως κάνουν στα γήπεδα οι δύο Αργεντίνοι, ο Ιμπαγάσα και ο Λέτο. Στη σκληρή Σούπερ Λίγκα βέβαια οι δύο Αργεντίνοι δείχνουν και το σκληρό τους πρόσωπο και, σε κάθε περίπτωση, σημαδεύουν την αρχή του πρωταθλήματος.

Σε λίγα 24ωρα, την προσεχή Πέμπτη, ο Ιμπαγάσα συμπληρώνει τα 35 του χρόνια. Αλλοι στη θέση του θα είχαν αφήσει την Ευρώπη και θα κυνηγούσαν την ευκολία και το χρήμα στα Εμιράτα ή στο Κατάρ.

Κι όμως, ο Ιμπαγάσα μολονότι κατά καιρούς οι σειρήνες από το Κατάρ ηχούν στα αυτιά του αρνείται να τις ακούσει. Προτιμά τον Ολυμπιακό, την ωραία ζωή της Αττικής και πείθει πως βαστάνε τα κότσια του. Γιατί όχι; Με θητεία 12 ετών στο τραχύ ισπανικό πρωτάθλημα και φορώντας φανέλες ισχυρών συλλόγων (Μαγιόρκα, Ατλέτικο Μαδρίτης, Βιγιαρεάλ), ο Αργεντίνος έγινε σχεδόν Ισπανός. Στο μάτι δεν τον πιάνεις. Ούτε 1,65 μ. καλά καλά και για ορισμένους αποτελεί έναν σύγχρονο Μαραντόνα τσέπης! Υπερβολές; Μπορεί. Ο Αριελ φόρεσε στα νιάτα του δύο φορές τη φανέλα της Αργεντινής, αλλά ήταν δύσκολο να σταθεί δίπλα σε ονόματα όπως οι Ορτέγκα, Ρικέλμε, στη θέση του επιτελικού χαφ. Το όνομά του ακούστηκε για πρώτη φορά προ τετραετίας, όταν ο Νικολαΐδης τον ήθελε για την ΑΕΚ. Στα 31-32 του χρόνια, ωστόσο, η μπογιά του περνούσε στην Πριμέρα Ντιβισιόν και είπε «όχι». Δεν το μετάνιωσε. Λίγα έτη μετά όμως, ο Μαρινάκης του έστρωσε χαλί με εκατ. ευρώ, ο Ιμπαγάσα ήταν αδύνατο να αρνηθεί και άλλωστε ο Βαλβέρδε του πρόσφερε εγγύηση και ασφάλεια αγωνιστικά με τον Ορμπάιθ στήριγμα πίσω και τους Φουστέρ, Μακούν «υπασπιστές» του στο κέντρο. Στον Ρέντη στέκονται προσοχή ενώπιόν του και ο Ιμπαγάσα ανταποδίδει στο χορτάρι με αυτό που γνωρίζει άριστα: κρυφές πάσες αγωνιζόμενος σαν σβούρα πίσω από την τριπλέτα των κυνηγών. Ταΐζει τους επιθετικούς χωρίς να σταματά!

ΛΕΤΟ

Χθεσινό στιγμιότυπο από το «βασίλειο της Παιανίας»: ναι μεν η προπόνηση ήταν προγραμματισμένη να αρχίσει στις 5

το απόγευμα, ο Λέτο όμως εμφανίστηκε τρεις ώρες νωρίτερα! Τσίμπησε κάτι, αποσύρθηκε να ξεκουραστεί και, ποιος ξέρει, ίσως να διάβασε και εφημερίδες για να νιώσει ακόμη καλύτερα με την αναγνώριση όλων στο πρόσωπό του, ύστερα και από την αρχοντική εμφάνισή του στο σαββατιάτικο ματς με τον Εργοτέλη.

Τα ανωτέρω είναι ενδεικτικά του τι συμβαίνει στον Παναθηναϊκό. Ο Λέτο, δέκα χρόνια μικρότερος (30/8/1986) από τον Ιμπαγάσα, μοιάζει πολύ δεμένος με τον Παναθηναϊκό. Ο Σισέ έφυγε, οπότε είναι ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης της ομάδας. Με τον Γάλλο δεν τα είχαν σπάσει ποτέ, αλλά δεν ήταν και αυτοκόλλητοι. Να ξέρουμε τι λέμε, δηλαδή… Ο Σεμπάστιαν τα πάει τέλεια με τον Βιτόλο, μιλά καλά με τον Σαριέγκι και (φτου να μην τον ματιάσουμε!) εκρήξεις και κόντρες με συμπαίκτες του δεν έχει ακόμη. Σε ποιον πρέπει να πιστωθεί η μετάλλαξη του αριστεροπόδαρου άσου; Στον Φερέιρα. Ο «παππούς» (έτσι τον φωνάζουν στα ενδότερα του Παναθηναϊκού) έχει από κοντά τον Λέτο και του πιπιλίζει συνέχεια τα αυτιά. Τον τράβηξε από τα άκρα, του έδωσε ελευθερίες στον άξονα και ο Λέτο, όντας γρήγορος και ντριμπλέρ, εκμεταλλεύεται το ταλέντο του. Χτυπά πέναλτι, κάνει σουτ από μακριά, φροντίζει να κάνει διεισδύσεις και με μπόλικη αυτοπεποίθηση δείχνει ασταμάτητος! Ζογκλέρ αληθινός. Εχει τα χαρακτηριστικά των Λάτιν και ακούει πάντα τη μουσική της πατρίδας του. Βέβαια, αν πάει σε κάποιο νυχτερινό μαγαζί και ακούσει άσματα ελληνικά, μη φανταστείτε πως θα το βάλει στα πόδια! Αλλωστε, οι φωτό του Λέτο από γλέντια στα μπουζούκια με τις εκάστοτε (ελληνικές) ομάδες του άφησαν εποχή. Οπως εποχή αφήνουν οι επελάσεις του, σαν να βλέπουμε έναν γκάουτσο να καλπάζει στην αντίπαλη περιοχή και ο κόσμος να χτυπά εκστασιασμένος παλαμάκια…