Τυφλωμένες…

… από την πίστη τους σε ψεύτικους θεούς, οι ευρωπαϊκές ηγεσίες παρακολουθούν τον ναό που ανήγειραν γι’ αυτούς να καταρρέει.

Οι ευρωπαϊκές…

… ηγεσίες βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος. Ετσι επιγράφεται άρθρο του οικονομικού αναλυτή Βόλφγκανγκ Μινχάου στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» που εξηγεί γιατί αποτυχαίνουν οι ευρωπαϊκές πολιτικές για την αντιμετώπιση της κρίσης. «Η ευρωζώνη είναι μια μεγάλη κλειστή οικονομία αλλά καθεμιά από τις 17 οικονομίες της είναι μικρή και ανοιχτή» γράφει ο αρθρογράφος. «Και όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί ηγέτες που διευθύνουν την ευρωζώνη έχουν τη νοοτροπία των πολιτικών μιας μικρής ανοιχτής οικονομίας». Μολονότι δηλαδή η ευρωζώνη υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα πειράματα της παγκοσμιοποίησης, οι πολιτικοί της σκέφτονται σαν επαρχιώτες: τα οικονομικά τους προγράμματα αφορούν καθεμιά χώρα ξεχωριστά. «Σε αυτήν τη νοοτροπία οφείλονται τα ασυντόνιστα προγράμματα λιτότητας» συνεχίζει ο Μινχάου. «Ολα μαζί έχουν βαθιά αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη. Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Ιρλανδίας χάνουν τους στόχους τους, το ίδιο όμως θα συμβεί και με την Ισπανία και με την Ιταλία. Αναμένω μεγάλη ύφεση στην Ιταλία το προσεχές έτος και γενική αύξηση των ελλειμμάτων. Το αποτέλεσμα της λιτότητας θα είναι μία αύξηση του χρέους». Οι σχεδιαστές της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής δεν έλαβαν υπόψη τους τις συνέπειες που θα έχει στο σύνολο της ευρωζώνης η λιτότητα την οποία εφαρμόζουν ταυτόχρονα οι χρεωμένες χώρες της. Πιστεύουν στην «ηθική αξία» των μηδενικών ελλειμμάτων. Και στην αυταπάτη πως ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να αντισταθμίζει με το παραπάνω τις συνέπειες από τις περικοπές στον δημόσιο τομέα.

Οι αμφισβητίες…

… αυτών των «ηθικών αξιών» είναι πολλοί. Ομως, όποιος αποτολμά να τις γκρεμίσει, όπως παρατηρεί ο Ρομπ Παρεντό, οικονομολόγος του Οικονομικού Ινστιτούτου Λέβι, «κινδυνεύει να βρεθεί στην πυρά της νεοφιλελεύθερης Ιεράς Εξέτασης που κυβερνά την ευρωζώνη». Το πραγματικό πρόβλημα είναι πως οι πολιτικοί σχεδιαστές και οι οικονομικοί σύμβουλοι της ευρωζώνης (καθώς επίσης και των ΗΠΑ και της Βρετανίας) εφαρμόζουν οικονομικές πολιτικές που στηρίζονται στην πίστη τους, συνεχίζει ο Παρεντό. Και αυτή η πίστη τους αποδεικνύεται πια ξεκάθαρα πως είναι εσφαλμένη. Η άγνοιά τους εξωθεί στη διάλυση τη μία μετά την άλλη τις χώρες της ευρωζώνης, καθιστώντας τις ακυβέρνητες – μολονότι η αρχική πρόθεσή της ήταν εντελώς διαφορετική.

Οι πολιτικοί…

… σχεδιαστές της ευρωζώνης πιστεύουν σε οφθαλμοφανή ψεύδη (και ας αναρωτηθεί καθένας μόνος του ποια συμφέροντα εξυπηρετούν αυτά τα ψεύδη). Επειδή είναι προσηλυτισμένοι στη λατρεία του νεοφιλελευθερισμού, που δεν σκοτώνει μόνο την ευρωζώνη αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο. Εδώ και τρεις δεκαετίες λιβανίζουν το ψεύδος πως «Δεν υπάρχει άλλη λύση». Το ίδιο κάνουν μέχρι σήμερα, μολονότι οι δρόμοι και οι πλατείες πλημμυρίζουν από πλήθη που φωνάζουν «Ενας άλλος κόσμος είναι εφικτός». Είναι πια καιρός να πετάξουμε τους ιεροεξεταστές στην πυρά τους, αν θέλουμε να ζήσουμε στον κόσμο που μας αξίζει.