Αναζήτηση
Η περίπτωση του υπηρεσιακού προπονητή στον πάγκο µιας οµάδας µοιάζει µε παιχνίδι ριάλιτι που γίνεται στο ποδόσφαιρο. Οι ικανότεροι παραµένουν σε αυτό, αλλά δίνουν εξετάσεις κάθε εβδοµάδα!
Κατά καιρούς δίνεται η δυνατότητα στον βοηθό του κόουτς, που συνήθως είναι και παλιός παίκτης της οµάδας, να συνεχίσει στον πάγκο διεκδικώντας τηδική τουευκαιρία στην καθιέρωση. Με δεδοµένο ότι στην Ελλάδα ισχύει διαχρονικά το ουδέν µονιµότερον του προσωρινού, ενίοτε µας προκύπτουν και περιπτώσεις αρκετάαξιόλογες αλλά τιςπερισσότερες φορές οι υπηρεσιακοί προπονητές έχουν την τύχη των διαγωνιζοµένων στα ριάλιτι. Υστερα από λίγο καιρό δεν τους θυµάται κανείς.
Η τελευταία περίπτωση του Γιάτσεκ Γκµοχ προφανώς και αποτελεί την εξαίρεση του κανόνα, καθότι ο Πολωνός έχει κάνει επί σειρά ετών τη δική του σηµαντική διαδροµή στα γήπεδα και είναι ένας από τους λίγους προπονητές που έχει περάσει από τους τρεις µεγάλους πάγκους ενώ έχει κατακτήσεικαι πρωτάθληµα µε οµάδα της περιφέρειας (Λάρισα).
Αλλη ενδεικτική περίπτωσ ηείναι αυτή του Μάκη Χάβου που ανέλαβε νασυνεχίσει στον ΠΑΟΚµετά την αποµάκρυνση του Παύλου ∆ερµιτζάκη και µε δεδοµένο ότι στηΣούπερ Λίγκα έχει καταφέρει να οδηγήσει τους παίκτες του µόνο σε νίκες, έδωσε τη δυνατότητα στον Θοδωρή Ζαγοράκη να… καθυστερήσει την έρευνααγοράς για την ανεύρεσητου επόµενου προπονητή, στην οποία επιδίδεται τις τελευταίες ηµέρες ο Παναθηναϊκός.
Το βασικό ερώτηµα της όλης ιστορίας; Το «γίνε παιδί µου προπονητής» είναι ένα παιχνίδι που δίνει µόνον προοπτική στους συµµετέχοντας ή και στους…
διοργανωτές. Γιατί τις περισσότερες φορές οι απαιτήσεις του υπηρεσιακού είναι ελάχιστες, ενώ εξυπακούεται ότι δεν ζητάει και άλλες… δαπάνες. ∆εν χρειάζεται ούτε… βοηθούς ούτε γυµναστές ούτε και µεταγραφές. Η αλλαγή προπονητή συνήθως δίνει την αφορµή στους παίκτες για κάτι καλύτερο, αλλά συνήθως αυτό δεν έχει διάρκεια και ζηµιωµένη είναι ηοµάδα. Τα υπολογίζει όµως κανείς αυτά;
ΓΚΜΟΧ
Η τελευταία περίπτωση του Γιάτσεκ Γκµοχ προφανώς και αποτελεί την εξαίρεση του κανόνα, καθ’ότι ο Πολωνός έχει κάνει επί σειρά ετών τη δική του σηµαντική διαδροµή στα γήπεδα
Ο Ρότσα και οι «άθλοι»
Με κορυφαία του στιγµή αυτή που οδήγησε τον Παναθηναϊκό στην ηµιτελική φάση του Τσάµπιονς Λιγκ όπου και αποκλείστηκε από τονAγιαξ, ο οποίος κατέκτησε στη συνέχεια το τρόπαιο. Ο Παναθηναϊκός είχε νικήσει µάλιστα µε 1-0 εκτός έδρας, αλλάστο Ολυµπιακό Στάδιο είχε γνωρίσει τηνήττα µε 3-0. Καθόλου άσχηµαδεν τα είχε καταφέρει ο Ρότσα αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Αλλη µια αξιοσηµείωτη αναφορά είναι του Τότη Φυλακούρη ο οποίοςαν καιέµεινε στον πάγκο σεδύο µόλιςαγώνες πριν από την άφιξη του Μαλεζάνι, εντούτοις ηνίκη εις βάρος της Σεβίλλης του έµεινε ως παράσηµο.Αλλοι… συµµετέχοντες; Αποστολάκης, Βέλιτς αλλά και Μάικ Γαλάκος που βρέθηκε στον πράσινο πάγκο για ένα µατς!
O «προσωρινός» Λεµονής
Με τον ίδιο τρόπο προέκυψε και το ξεκίνηµα του Ολεγκ Προτάσοφ στον Ολυµπιακό, ο οποίος στη συνέχεια συνεργάστηκε µε οµάδες του εξωτερικού, ενώ από τους πρώτους υπηρεσιακούς προπονητές στο επαγγελµατικό ποδόσφαιρο ήταν ο Παύλος Γρηγοριάς για να ακολουθήσουν οι Γούναρης, Κόλλιας, Γιούτσος, Φίλης, Γκόγκιτς, ο Μελέτης Περσίας και ο Χοσέ Σεγκούρα.
Ο Ολυµπιακός ακόµη και στα χρόνια της κυριαρχίας του πήγαινεµε ευκολία στη λύση του υπηρεσιακού προπονητή, αλλά την ευκαιρία δεν την εκµεταλλεύτηκαν όλοι. Πάντως το ρεκόρ µικρότερηςπαραµονής έχει ο Θανάσης Μπέµπης στα τέλη του ‘83. Πόσο έµεινε; Πέντε ηµέρες!
Η επιτυχία του Νίκου Κωστένογλου
Η καλή χρονιά του Ραβούση
Ο Ραβούσης είχε µία καλή χρονιά, όµως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη.
