Ο πανκ κιθαρίστας της Αριστεράς

Δηλώνει άθεος. «Στον Θεό πιστεύουν άλλοι, όχι εγώ», λέει. Δηλώνει επίσης σοσιαλιστής. «Επικρίνω τις αδικίες που δηµιουργεί ο καπιταλισµός», εξηγεί. Πολλοί τον χαρακτηρίζουν «Ροµπέν των Δασών των Εργατικών». Στο προσωπικό του δάσος του Σέργουντ, ο Εντ Μίλιµπαντ πάλευε ανέκαθεν να ξεφύγει από µια σκιά – αυτή του µεγάλου αδελφού του. Το Σάββατο τα κατάφερε.

Με το που ανακοινώθηκε το αποτέλεσµα, άρχισαν οι αναλύσεις επί προσωπικού: ο Εντ είναι πιο χαλαρός, πιο ανθρώπινος από τον Ντέιβιντ, αποφάνθηκαν οι ειδήµονες. «Μέρος της απήχησης του Εντ Μίλιµπαντ στο κόµµα», επεσήµανε ο Λανς Πράις, συγγραφέας επικείµενης βιογραφίας των αδελφών Μίλιµπαντ, «είναι ότι µιλάει πιο απλά, πιο “ανθρώπινα”, ενώ ο Ντέιβιντ Μίλιµπαντ είναι πιο στεγνός, πιο “πολιτικός”». Την ίδια ώρα, τα βρετανικά ταµπλόιντ τιµούσαν τη φήµη τους αναδεικνύοντας µια άλλη πλευρά του νέου ηγέτη των Εργατικών: ο Εντ είναι ο πρώτος ηγέτης µεγάλου βρετανικού κόµµατος που ζει µε τη σύντροφό του – την καταξιωµένη δικηγόρο Τζάστιν Θόρτον – χωρίς να είναι παντρεµένοι· επιπροσθέτως, δεν έχει φροντίσει να µπει το όνοµά του, ως πατρός, στο πιστοποιητικό γεννήσεως του γιου τους, του ηλικίας 15 µηνών Ντάνιελ. Οσον αφορά το πρώτο, ο ίδιος ο Εντ λέει: «Κάποια στιγµή θα παντρευτούµε, αλλά δεν νοµίζω ότι τον κόσµο θα τον πείραζε και να µην το κάνουµε». Οσον αφορά το δεύτερο, εκπρόσωπός του δήλωσε ότι ο Εντ το έχει απλώς αµελήσει. Τον Νοέµβριο που θα γεννηθεί το δεύτερο παιδί του, ίσως να το φροντίσει…

Η υποστήριξη της µαµάς

Οι φήµες λένε επίσης, µιας και ανοίξαµε το θέµα, πως η θρυλική πλέον µητέρα των αδελφών Μίλιµπαντ, η Μάριον, ήταν µυστικά µε τον Εντ καθ’ ότι ο µικρότερος γιος της ήταν πάντα τοποθετηµένος περισσότερο στα αριστερά από τον αδελφό του. Και η Αριστερά έχει σηµαδέψει την οικογένεια, ιδιαίτερα τη Μάριον και τον σύζυγό της Ραλφ, αµφότεροι επιζήσαντες του Ολοκαυτώµατος. Ο πατέρας Ραλφ Μίλιµπαντ, Πολωνοεβραίος που εγκατέλειψε το Βέλγιο το 1940 µε τη ναζιστική εισβολή, ήταν από τους επιφανέστερους µαρξιστές θεωρητικούς της γενιάς του – και σφοδρός επικριτής του Εργατικού Κόµµατος. Αντιθέτως, η µητέρα Μάριον Κόζακ, από τα πρώτα µέλη της Εκστρατείας για τον Πυρηνικό Αφοπλισµό, παρέµεινε στο Εργατικό Κόµµα. Εκτιµάται λοιπόν ότι επηρέασε περισσότερο την πολιτική διαδροµή των αγοριών της – άλλωστε ο Ραλφ Μίλιµπαντ έχει αποδηµήσει από το 1994.

Ο Εντ Μίλιµπαντ γεννήθηκε τον Δεκέµβριο του 1969 και µεγάλωσε στο Πρίµροουζ Χιλ του Λονδίνου, σε ένα σπίτι όπου συχνά – πυκνά κατέφταναν για δείπνο και συζητήσεις γνωστοί διανοούµενοι και πολιτικοί της Αριστεράς. Στα σχολικά του χρόνια, ήταν κιθαρίστας ενός συγκροτήµατος πανκ, «κουλ» όµως δεν τον θεωρούσαν πολλοί· άλλωστε πόσο «κουλ» θεωρείται στον µαθητικό κόσµο να µπορεί κάποιος να λύσει, µε το ένα χέρι, τον Κύβο του Ρούµπικ µέσα σε 1’ και 20”; Ο Εντ φοίτησε στο Πανεπιστήµιο της Οξφόρδης, στην ίδια σχολή – Φιλοσοφία, Πολιτική και Οικονοµικά – µε τον «µεγάλο» Ντέιβιντ. Κατόπιν, εργάστηκε για λίγο ως δηµοσιογράφος της τηλεόρασης, µέχρι που τον πήρε κοντά της, ως λογογράφο και ερευνητή, η Χάριετ Χάρτµαν, τότε σκιώδης υπουργός των Εργατικών. Η έφεσή του στους αριθµούς όµως έγινε σύντοµα αντιληπτή από τον τότε υπουργό Οικονοµικών, τον Γκόρντον Μπράουν – και σύντοµα ο Εντ έγινε στενός του σύµβουλος. Ο Ντέιβιντ ήταν τότε συνεργάτης του Τόνι Μπλερ στην Ντάουνινγκ Στριτ. Σηµειωτέον, την εποχή εκείνη ο πόλεµος µεταξύ Μπλερ και Μπράουν µαινόταν. Λέγεται λοιπόν πως ο Εντ αναλάµβανε συχνά πυκνά ρόλο ειρηνοποιού.

Ανέτρεψε τα προγνωστικά

Βουλευτής ο Εντ Μίλιµπαντ εξελέγη για πρώτη φορά το 2005. Υπουργός (Ενέργειας και Κλιµατικής Αλλαγής) ανέλαβε για πρώτη φορά το 2007. Την πρόθεσή του να διεκδικήσει την ηγεσία των Εργατικών τη γνωστοποίησε τον Μάιο, ενώ ο αδελφός του θεωρούνταν ήδη φαβορί. Ξεκίνησε µε τους µπουκµέικερ να του δίνουν πιθανότητες 10:1. Και κατάφερε να εκλεγεί. Για τα συνδικάτα, που ουσιαστικά τον ανέδειξαν νικητή, έχει πει: «Υπερασπίζοµαι τον ρόλο τους στην κοινωνία. Και είναι περίεργο κάποιος που θέλει να γίνει ηγέτης των Εργατικών να το βρίσκει αυτό περίεργο». Για τον ίδιο, έχουν πει πως κάτω από το γλυκό παρουσιαστικό του κρύβεται ένας «φονιάς» – µε την καλή έννοια.

«Για να διώξουµε τον Κάµερον πρέπει να διώξουµε τον Τζόνσον»

Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ στροφή της βάσης των Εργατικών δεν πιστοποιείται µόνο από την εκλογή του Εντ Μίλιµπαντ στην ηγεσία του κόµµατος αλλά και από τον θρίαµβο του Κεν Λίβινγκστον στις προκριµατικές εκλογές για το χρίσµα του υποψηφίου δηµάρχου του Λονδίνου.

Ο πάλαι ποτέ Κόκκινος Κεν ήταν ο ανώτατος άρχοντας της βρετανικής πρωτεύουσας από το 2000 έως το 2008, χρονιά που ηττήθηκε, κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, από τον υποψήφιο των Τόρις Μπόρις Τζόνσον. Η κοµµατική βάση των Εργατικών έδωσε την ευκαιρία στον Λίβινγκστον να πάρει τη ρεβάνς από τον Τζόνσον στις δηµοτικές εκλογές που θα πραγµατοποιηθούν τον Μάιο του 2012. Ο 65χρονος Κόκκινος Κεν εµφανίζεται έτοιµος να δώσει τη µάχη: «Με τις εκλογές για τον δήµαρχο, οι Λονδρέζοι έχουν την ευκαιρία να πουν στην κυβέρνηση Κάµερον ότι διαφωνούν µε τις καταστροφικές περικοπές στις δηµόσιες δαπάνες. Για να διώξουµε τον Κάµερον πρέπει να διώξουµε τον Τζόνσον», δήλωσε µετά τη νίκη του. Ας σηµειωθεί ότι δυο µήνες µετά τις εκλογές, το Λονδίνο θα φιλοξενήσει τους Ολυµπιακούς Αγώνες.