Την πρώτη φορά που το επιχείρησε άνθρωπος, ο θάνατος τούς πλησίασε σπάζοντας το φινιστρίνι. Πενήντα χρόνια αργότερα, ο Τζέιμς Κάμερον ετοιμάζεται για μια ριψοκίνδυνη κατάδυση στο βαθύτερο και πιο τρομακτικό περιβάλλον του πλανήτη. Το «Αvatar 2» θα γυριστεί στα 11 χλμ. βάθος.
Το είχε ξανακάνει προτού σκηνοθετήσει το αριστούργημα του «Τιτανικού». Αμέτρητες καταδύσεις στο θρυλικό ναυάγιο στον Βόρειο Ατλαντικό, σε βάθος 4 χλμ. Ομως τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στα ανατολικά των Φιλιππίνων, εκεί όπου βρίσκεται η Τάφρος Μαριάνων, η άβυσσος έδειξε ότι δεν επιθυμεί απρόσκλητους επισκέπτες. Ο φημισμένος σκηνοθέτης αποφάσισε να παραγγείλει την ναυπήγηση ενός υπερεξελιγμένου βαθυσκάφους, το οποίο ευελπιστεί να τον μεταφέρει στο βαθύτερο σημείο των ωκεανών. Στην κοιλάδα που λέγεται Challenger Deep και η οποία βρίσκεται 11, 3 χλμ. κάτω απο την επιφάνεια της θάλασσας.

«Οι καταδύσεις με επανδρωμένα σκάφη σε βάθη μεγαλύτερα απο 6 χιλιόμετρα είναι αρκετά επικίνδυνα», λέει στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής Ωκεανογραφίας στο Πανεπιστήμιο Πειραιά Τάσος Τσελεπίδης.

Ο κ. Τσελεπίδης είναι ο μοναδικός Ελληνας που έχει καταδυθεί σε βάθος 4.120

μέτρων, στον Ειρηνικό Ωκεανό, με το αμερικανικό βαθυσκάφος Αlvin.

«Η τρομερή πίεση του νερού είναι ο χειρότερος εχθρός μιας τετοιας αποστολής. Και μετά, το κρύο. «Κάθε 10 μέτρα η πίεση αυξάνεται κατά μία ατμόσφαιρα. Στα 1.000 μέτρα βάθος η πίεση είναι τρομακτική και φθάνει τις 101 ατμόσφαιρες. Στα 4 χιλιόμετρα που φθάσαμε εμείς, το κρύο απο τον βυθό διαπερνούσε τα τοιχώματα του Αlvin».

Χωρίς καρχαρίες και φάλαινες


Κι όμως υπάρχει ζωή στα 11 χλμ. βάθος. «Ισως μάλιστα κινηματογραφήσουν και κάτι που δεν έχουμε δει ποτέ δει ξανά», λέει ο κ. Τάσος Τσελεπίδης. «Ομως ξέρουμε ότι εκεί ζουν μεταξύ άλλων τα λεγόμενα βαθύβια ψάρια που το μήκος τους μπορεί να ξεπερνά το μισό μέτρο. Τα ψάρια αυτά έχουν πλαγκτονοτροφική ανάπτυξη. Αυτό σημαίνει ότι τα αυγά τους αναδύονται στην επιφάνεια και τα νεογέννητα ψάρια ζουν αρχικά στα ανώτερα στρώματα της θάλασσας. Στη συνέχεια μεταναστεύουν κάτω στην άβυσσο, και τα μάτια τους ατροφούν μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Τότε, αναπτύσσεται η όσφρησή τους που τα καθοδηγεί να βρουν την τροφή τους. Αυτή αποτελείται απο νεκρούς οργανισμούς που καθιζάνουν στον πυθμένα. Σε τέτοια βάθη δεν ζουν φάλαινες ή καρχαρίες».