Η Τουρκία δεν µας ταιριάζει, αφού και το 2001 είχαµε µείνει πολύ νωρίς εκτός συνέχειας στο Ευρωµπάσκετ. Μπορεί όµως η γειτονική χώρα να αποδειχθεί και πάλι η αρχή για ένα νέο ξεκίνηµα της οµάδας µας.

Διότι και τότε (2001) η Εθνική αναγεννήθηκε από τις στάχτες της και από το Ευρωµπάσκετ της Στοκχόλµης (2003) και κυρίως τους Ολυµπιακούς Αγώνες της Αθήνας (2004) άρχισε η αντεπίθεση που έφτασε ώς την κορυφή της Ευρώπης (2005) και σχεδόν του κόσµου (2006).

Απλώς οι συνθήκες αυτή τη φορά δεν δείχνουν να είναι το ίδιο ευνοϊκές και θα χρειαστούν δραστικές αποφάσεις από την οµοσπονδία.

Είναι φανερό ότι το αντιπροσωπευτικό συγκρότηµα µπαίνει σε µια νέα εποχή, τόσο από την αποχώρηση του Δηµήτρη Διαµαντίδη όσο και από τη διαφαινόµενη αλλαγή προπονητή.

Ο Διαµαντίδης το αποκάλυψε µετά τον αγώνα µε την Ισπανία, προκαλώντας µας ίσως µεγαλύτερη πίκρα ακόµα και από το ίδιο το αποτέλεσµα. Ενας κύκλος δόξας, για έναν παίκτη – ηγέτη και «πολυεργαλείο» έκλεισε. Οχι ένδοξα όπως θα του ταίριαζε µε έναν τίτλο, µια µεγάλη διάκριση, αλλά – δυστυχώς – µε έναν πρόωρο αποκλεισµό.

Αν σε αυτόν συνυπολογίσουµε και τον Θοδωρή Παπαλουκά (δύσκολα θα ξαναπαίξει), ήδη οι τέσσερις «σωµατοφύλακες» των γκαρντ θα µείνουν δύο (Σπανούλης και Ζήσης).

Και δεν αποκλείονται και άλλες αποχωρήσεις.

Από εκεί και πέρα, είναι δεδοµένο ότι θα πρέπει να προωθηθούν σιγά σιγά παίκτες που έχουν διαπρέψει µε τις πιο «νέες» εθνικές οµάδες.

Το Ευρωµπάσκετ της Λιθουανίας σε περίπου έναν χρόνο είναι δεδοµένο (η Εθνική έχει εξασφαλίσει τη συµµετοχή της) και δεν υπάρχει καιρός για χάσιµο. Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ

Ο Γιόνας Καζλάουσκας µπορεί να µη µίλησε για φινάλε («Θα αποφασίσει η οµοσπονδία»)

αλλά γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, πως ο αγώνας µε την Ισπανία ήταν ο τελευταίος του στην Εθνική.

Ο αντικαταστάτης του θα είναι Ελληνας, ίσως ακόµα και από την οικογένεια της εθνικής οµάδας, όπως π.χ. ο συνεργάτης του Γιάννης Σφαιρόπουλος ή ο οµοσπονδιακός τεχνικός των γυναικών Κώστας Μίσσας που µάλιστα έχει διαχειριστεί από πρώτο χέρι (ως προπονητής τους) όλη τη νέα φουρνιά του ελληνικού µπάσκετ.

Αλλά και ο άνθρωπος – σύµβολο της Εθνικής Παναγιώτης Γιαννάκης, που µπορεί να επιστρέψει για τρίτη φορά, αρκεί να καµφθούν κάποιοι πόλοι αντίδρασης (ο Γιώργος Κολοκυθάς έχει τον τρόπο).

Οχι ότι δεν θα εξεταστούν και άλλα ονόµατα, µεταξύ πολύ καλών ελλήνων προπονητών (Μπαρτζώκας, Ζούρος, Κατσικάρης κ.λπ.), όµως θα πρέπει να πληρούν και άλλα κριτήρια. Η επόµενη µέρα είναι όµως προ των πυλών και η οµοσπονδία δεν πρέπει να καθυστερήσει!

Τελευταία Νέα