Το έλλειµµα της κόντρας

Στο πρωτάθληµα των µεταγραφών οι οπαδοί των οµάδων θέλουν και «νίκες» εις βάρος των βασικών ανταγωνιστών τους.

Κάπως έτσι µας προέκυψε χθες η «σφήνα» του Ολυµπιακού για τον Κριστιάν Νέµεθ, τη στιγµή που ο Παναθηναϊκός εµφανιζόταν να βρίσκεται σε προχωρηµένες διαπραγµατεύσεις µε τη Λίβερπουλ.

Και ποιος να το περίµενε ότι τα τελευταία τρία χρόνια ο σύλλογος του Ανφιλντ θα τροφοδοτούσε µε παίκτες τις δικές µας οµάδες και µάλιστα µε καθόλου ευκαταφρόνητα ποσά.

Τρία καλοκαίρια πίσω ο Ολυµπιακός είχε πάρει µε τη µορφή του δανεισµού από τη Λίβερπουλ τον Λέτο, αλλά πέρυσι ο Παναθηναϊκός τού «απάντησε» αγοράζοντάς τον µε πέντε εκατοµµύρια ευρώ. Είχαν προηγηθεί οι «µονοµαχίες» για τον Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο και τον Αβραάµ Παπαδόπουλο, όπου το… αποτέλεσµα ήταν η ισοπαλία, µε τους «ερυθρόλευκους» να επιδιώκουν να ανταποδώσουν στο χτύπηµα Λέτο µε τη µεταγραφή του Ολαφ Μέλµπεργκ από τη Γιουβέντους, γνωρίζοντας το ενδιαφέρον και των αντιπάλων για τον σουηδό αµυντικό.

Ούτε και ο ίδιος ο ούγγρος επιθετικός δεν περίµενε ότι θα γινόταν ανάρπαστος στην Ελλάδα, αφού µετά τον χρόνο που αγωνίστηκε στην ΑΕΚ (χωρίς να έχει πάντως πολλές συµµετοχές, είναι αλήθεια) αποτέλεσε το µήλον της Εριδος για Ολυµπιακό και Παναθηναϊκό. Αυτό που αποµένει είναι να ολοκληρωθεί και στο τυπικό µέρος η µετακίνηση του ποδοσφαιριστή στο Λιµάνι, αλλά και να διαπιστώσουµε πώς θα γράψει τον επίλογο και ο Παναθηναϊκός.

Και το πιο σηµαντικό; Να δούµε και τον Νέµεθ να δικαιολογεί στο γήπεδο τα «διασταυρούµενα πυρά» των ισχυρών, γιατί αν θυµηθούµε και την πιο χαρακτηριστική περίπτωση «απαγωγής» ποδοσφαιριστή όπως ήταν αυτή του Κρις Καλατζή ή την κατάληξη στην υπόθεση του Μιχάλη Κωνσταντίνου, τότε θα έχουµε κάθε λόγο να διατηρήσουµε τις επιφυλάξεις µας.

Η κόντρα των χρωµάτων ανεβάζει τις τιµές, αλλά στο γήπεδο τις περισσότερες φορές αυτό που προκύπτει είναι το έλλειµµα.

Κυρίως στο λογιστήριο…