Συµπληρώνονται περίπου 20 µήνες της τρίτης θητείας του Ντούσαν Μπάγιεβιτς στην ΑΕΚ και η προοπτική ανάκαµψης και του ίδιου αλλά και του συλλόγου εξακολουθεί να παραµένει σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες. Τις δύο τελευταίες δεκαετίες ο Μπάγιεβιτς ήταν από τους βασικούς πρωτεργάτες της δηµιουργίας οµάδων που τα είχαν όλα. Και κατέκτησαν πρωταθλήµατα, και έπαιξαν ωραίο ποδόσφαιρο και άντεξαν στον χρόνο. Κι από τη στιγµή που ο Μπάγιεβιτς το πέτυχε αυτό δύο φορές και µε διαφορετικούς συλλόγους (ΑΕΚ, Ολυµπιακό) τότε αυτό και µόνο απορρίπτει το ενδεχόµενο της συγκυρίας και καταδεικνύει το µέγεθος της αξίας του.

Ολα αυτά µέχρι χθες. Στο άλµπουµ του Ντούσκο έχει καιρό να µπει φωτογραφία από χαρές και πανηγυρισµούς για κάποιο επίτευγµα ενώ απεναντίας υπάρχουν σκηνές – µε αποκορύφωµα αυτές που έγιναν πρόσφατα στην Καλλιθέα – που κανείς, πόσω µάλλον ο ίδιος ο Μπάγιεβιτς, δεν θέλει να θυµάται.

Στην ΑΕΚ τού σήµερα και λίγες ηµέρες µετά τη συµφωνία προέδρου – προπονητή για να µη φύγει κανένας παίκτης, υπήρξε η διακοπή της συνεργασίας µε τον Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς, µε τον Μπάγιεβιτς να φέρεται ότι τοποθετήθηκε µε το σκεπτικό πως αυτές οι αποφάσεις λαµβάνονται από «πιο δυνατούς» και να ζητάει ως αντικαταστάτη έναν εκ των Μόρα ή Κυργιάκο. Ο δεύτερος είχε φύγει τον ίδιο µήνα του περσινού καλοκαιριού, µε την ΑΕΚ να κάνει αρκετές µεταγραφές πριν από το πρωτάθληµα αλλά να έχει την ελάχιστη διάκριση µόνον στους αγώνες των πλέι οφ. Μάλλον δεν είναι αυτός ο Μπάγιεβιτς που όλοι γνωρίσαµε και γιατί όχι οι περισσότεροι από εµάς εκτιµήσαµε. Από το «είµαστε πλήρεις» που είχε πει κάποτε στον Σωκράτη Κόκκαλη κατέληξε στο «πάσο» µπροστά στις «υπερδυνάµεις» της διοίκησης. Κι όλα αυτά ενώ ο ίδιος από µόνος του είναι µεγαλύτερο µέγεθος και από τον Θανόπουλο (παλιά) αλλά και από τον Αδαµίδη (τώρα).

Χάνει… ύψος ο Μπάγιεβιτς.

Γι’ αυτό και δύσκολα θα πραγµατοποιήσει τη φιλοδοξία του να κλείσει την καριέρα του στην ΑΕΚ µε την κατάκτηση ενός τίτλου.