Ιπτάµενοι Ολλανδοί; Κάθε άλλο. Ισα ίσα που αυτή τη φορά πατάνε γερά στα πόδια τους, γι’ αυτό και έφτασαν µόνο µε νίκες µέχρι τον τελικό του Παγκοσµίου Κυπέλλου. Τις 14 συνεχόµενες επιτυχίες µετρούν στο ενεργητικό τους (οκτώ στα προκριµατικά και έξι στην τελική φάση της Νότιας Αφρικής) και αν φτάσουν στο «µαγικό» νούµερο 15 τότε θα έχουν επιτύχει για πρώτη φορά τον σκοπό τους.

Αυτό ήταν άλλωστε και το όνειρο του Μπερτ Φαν Μάρβαϊκ όταν ανέλαβε την ευθύνη της τεχνικής ηγεσίας των Οράνιε.

«Ξεχάστε το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο, θα πρέπει να παίξουµε µε ουσία» ήταν η πρώτη εντολή του Μάρβαϊκ και είχε απόλυτο δίκιο γιατί στις καλές φουρνιές των παικτών, οι Ολλανδοί ήταν αυτοί που αποσπούσαν τον θαυµασµό των ουδέτερων αλλά οι αντίπαλοί τους ήταν εκείνοι που κατακτούσαν τα τρόπαια.

Πέρα από τη σηµαντική αλλαγή που είχε να κάνει µε τη φιλοσοφία της οµάδας, ο προπονητής δούλεψε πολύ µε σκοπό να διορθώσει δύο βασικά ελαττώµατα των πορτοκαλί.

Το ένα εντοπιζόταν στις αυξοµειώσεις που εµφάνιζαν στην απόδοσή τους και από παιχνίδι σε παιχνίδι, αφού τη µία κέρδιζαν άνετα και την αµέσως επόµενη έχαναν µε κάτω τα χέρια και το άλλο αφορούσε την αµυντική λειτουργία της οµάδας.

Μπορεί ως ονόµατα οι Χέιντιχα και Μπουλαρούς να µη µας λένε σπουδαία πράγµατα, ωστόσο αποτελούν τους καλύτερους σωµατοφύλακες για τον Στεκέλενµπουργκ ενώ στη µεσαία γραµµή η σπουδαία δουλειά γίνεται από τους έµπειρους και µεγάλους µαχητές Φαν Μπρόνκχορστ και Φαν Μπόµελ.

Βοήθεια στην άµυνα δεν δίνουν όµως µόνον οι «εντεταλµένοι», αφού ο Μάρβαϊκ έχει πείσει όλους τους παίκτες ότι στο ποδόσφαιρο δεν δουλεύουµε µόνο για να πετύχουµε το γκολ αλλά και για να µην το δεχτούµε.

Η πειθαρχία στο παιχνίδι είναι ένα στοιχείο που µπήκε για τα καλά στην Ολλανδία και το αποτέλεσµα δικαιώνει όσους δούλεψαν γι’ αυτό.

Τελευταία Νέα