Πέντε φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να ασθενήσουν από καρκίνο στον εγκέφαλο αντιμετωπίζουν οι σημερινοί νέοι (παιδιά και έφηβοι) χρήστες των κινητών. Στο ανησυχητικό αυτό συμπέρασμα κατέληξαν ερευνητές από τη Σουηδία.

«Όσοι άρχισαν να χρησιμοποιούν κινητά τηλέφωνα πριν από την ηλικία των 20 ετών παρουσίασαν πενταπλάσιο αριθμό κρουσμάτων γλοιώματος» επισήμανε ο επικεφαλής της μελέτης, καθηγητής Λέναρτ Χάρντελ, από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Οrebro της Σουηδίας. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η συγκεκριμένη μορφή καρκίνου επηρεάζει τα γλοία κύτταρα, τα οποία υποστηρίζουν το κεντρικό νευρικό σύστημα. Τέσσερις φορές περισσότερα ήταν και τα κρούσματα καρκίνου στον εγκέφαλο στους νέους που χρησιμοποιούσαν ασύρματο τηλέφωνο. Ο καθηγητής Χάρντελ τόνισε πως όσοι άρχισαν να χρησιμοποιούν νέοι τα κινητά τηλέφωνα, είχαν επίσης πέντε φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να πάθουν ακουστικό νεύρωμα- επικίνδυνος όγκος του ακουστικού νεύρου που συνήθως προκαλεί κώφωση.

«Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά τα συμπεράσματα. Θα πρέπει να λάβουμε μέτρα», τόνισε ο καθηγητής Χάρντελ, μιλώντας στην πρώτη διεθνή διάσκεψη για τα κινητά και τη δημόσια υγεία. Ο ίδιος πιστεύει πως τα παιδιά κάτω των 12 δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούν κινητά τηλέφωνα παρά μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης και πως οι έφηβοι θα πρέπει να προτιμούν τα εξαρτήματα handsfree και την αποστολή SΜS αντί της χρήσης του κινητού απευθείας στο αυτί. Στην ηλικία των 20 ετών ο κίνδυνος περιορίζεται σημαντικά, σύμφωνα με τους επιστήμονες, γιατί ο εγκέφαλος έχει πλέον αναπτυχθεί πλήρως.

Ο Σουηδός ερευνητής προειδοποίησε μάλιστα πως ο κίνδυνος για τους νέους από τη χρήση κινητών ή ασύρματων τηλεφώνων μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερος, καθώς τα αποτελέσματα της μελέτης δεν δείχνουν τις επιπτώσεις στον εγκέφαλο ύστερα από μακροχρόνια χρήση. Στις περισσότερες περιπτώσεις για την ανάπτυξη του καρκίνου απαιτούνται πολλά χρόνια, ακόμη και δεκαετίες, δηλαδή διάστημα μεγαλύτερο σε σύγκριση με τα έτη που μας χωρίζουν από τότε που άρχισε η μαζική χρήση του κινητού.

«Μπορούμε να σταματήσουμε την επιδημία καρκίνου»

Ο ΤΡΟΠΟΣ της ζωής μας είναι ο σημαντικότερος παράγοντας στην αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου, επισημαίνει ο Νταβίντ Σερβάν Σρεμπέρ, καθηγητής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ και ιδρυτικό μέλος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Καρκινοπαθής ο ίδιοςσε ηλικία 31 ετών εμφάνισε καρκίνο στον εγκέφαλο- επιχείρησε να κατανοήσει τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται η νόσος, καθώς και τις μεθόδους που μπορούν να βοηθήσουν ώστε να αντιμετωπιστεί.

Κατέληξε λοιπόν στο συμπέρασμα πως μόνο το 15% των περιπτώσεων οφείλονται – και αυτές μόνο μερικώςσε κληρονομικές γενετικές ανωμαλίες. «Απομένει λοιπόν ένα 85%», γράφει στην «Ιnternational Ηerald Τribune» και επικαλείται μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Νew Εngland Journal of Μedicine»: «Τα παιδιά που υιοθετήθηκαν κατά τη γέννησή τους από γονείς που πέθαναν από καρκίνο πριν από τα 50, αντιμετώπιζαν κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου που προερχόταν από τους θετούς γονείς τους, όχι τους βιολογικούς. Αυτό που περνά από γενιά σε γενιά και προκαλεί καρκίνο είναι συνήθειες που συνδέονται με τον καρκίνο και έκθεση σε περιβαλλοντικούς παράγοντες, όχι μόνο τα γονίδια που προκαλούν την ασθένεια. Εμείς, όμως, συνεχίζουμε να επενδύουμε το 97% των κεφαλαίων μας στις θεραπείες και στην έγκαιρη ανίχνευση. Μόνον το 3% επενδύεται στην αντιμετώπιση των αιτίων».

Ο Σρεμπέρ επιμένει ότι μπορούμε όλοι να ενισχύσουμε τις φυσικές άμυνες του οργανισμού μας εναντίον του καρκίνου και αναφερόμενος σε έκθεση του Παγκόσμιου Ταμείου Έρευνας για τον Καρκίνο, επισημαίνει: «Στην πλειονότητά τους, τα κρούσματα του καρκίνου στις δυτικές κοινωνίες θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν αλλάζαμε τον τρόπο της ζωής μας: θα περιορίζονταν κατά 40% από αλλαγές στη διατροφή και στη σωματική δραστηριότητα (δηλαδή περισσότερα φρούτα και λαχανικά, λιγότερη ζάχαρη, λιγότερο κόκκινο κρέας, περπάτημα ή άλλου είδους άσκηση επί 30 λεπτά έξι φορές εβδομαδιαίως), κατά 30% αν σταματούσαμε το τσιγάρο και κατά 10% αν περιορίζαμε την κατανάλωση αλκοόλ».

Η αύξηση

«Από το 1940 είδαμε στις δυτικές κοινωνίες ταχύτατη αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου στις πλέον συνήθεις μορφές του. Ο καρκίνος στα παιδιά και στους εφήβους αυξάνεται μέχρι 1 με 1,5% ετησίως από τη δεκαετία του 1960», προσθέτει ο Σρεμπέρ, τονίζοντας πως υπάρχει επιδημία καρκίνου σήμερα, αλλά οι περισσότεροι κάνουν το λάθος να συνεχίζουν να συνδέουν την ασθένεια με γενετικούς, κληρονομικούς παράγοντες. «Όλα δείχνουν πως δεν είναι έτσι», προσθέτει και καταλήγει: «Θα πρέπει ν΄ αρχίσουμε να βοηθούμε την κοινωνία μας και τον καθένα από εμάς να φτάσει στις αιτίες αυτής της σύγχρονης επιδημίας».