Τον πρώτο καιρό επαναλάμβανε διαρκώς τη φράση: «Γιατί Θεέ μου συνέβη σε μένα;». Αργότερα διαπίστωσε ότι την ίδια ακριβώς φράση τη λέει κάθε γυναίκα που έρχεται αντιμέτωπη με τον καρκίνο του μαστού.


Έντεκα χρόνια μετά κ. Μαρία Καρατζή- Γριμάνη, υπάλληλος στο υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, είναι σε θέση να κατανοήσει, να στηρίξει και να παρηγορήσει κάθε γυναίκα που περνά μια τόσο σκληρή δοκιμασία. Και το κάνει συχνά, ως εθελόντρια του Πανελληνίου Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο του Μαστού: «Είναι τόσο απλό να περάσεις το μήνυμα της ελπίδας σε μια γυναίκα που ξυπνά από έναν εφιάλτη στο δωμάτιο ενός αντικαρκινικού νοσοκομείου- όπως ξύπνησα και εγώ από τον δικό μου εφιάλτη. Της πιάνεις το χέρι

4.500 ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΕΤΗΣΙΩΣ

Κάθε χρόνο στην Ελλάδα διαγνώσκονται 4.500 νέα περιστατικά καρκίνου του μαστού και από αυτά μόλις το 5% σε αρχικό στάδιο

και της λες: “Σε καταλαβαίνω, το ξέρω, το έχω περάσει”. Χωρίς να την κουράζεις, της εξηγείς ότι είχες την ίδια ταλαιπωρία που περνά τώρα εκείνη και ύστερα από τόσα χρόνια είσαι μπροστά της υγιής και δυνατή. Λειτουργεί πάντα θετικά αυτή η διαδικασία. Γιατί η γυναίκα που μόλις έχει μπει στο πρόβλημα και φοβάται το ενδεχόμενο θανάτου συνειδητοποιεί ότι έχει μπροστά της ολοζώντανη την ελπίδα. Κι αυτό είναι το πιο αποτελεσματικό φάρμακο».

«Πάσχουμε στην πρόληψη»

Σε κάθε επίσκεψή της σε αντικαρκινικό νοσοκομείο η κ. Γριμάνη διαπιστώνει ότι αυτό που οδηγεί τις περισσότερες Ελληνίδες στο χειρουργείο είναι η ασυνέπειά τους στο θέμα της μαστογραφίας: «Το πιο σημαντικό και το πιο απλό πράγμα που έχω να πω σε κάθε γυναίκα γύρω στα 40, είναι μια λέξη: μαστογραφία. Όμως η Ελληνίδα φοβάται και θέλει να πιστεύει ότι το θέμα δεν αφορά την ίδια αλλά την διπλανή της». Μόλις μία στις 3 γυναίκες άνω των 40, κάνει μαστογραφία κάθε χρόνο.

Κάθε χρόνο στην Ελλάδα διαγνώσκονται 4.500 νέα περιστατικά καρκίνου του μαστού και από αυτά μόλις το 5% είναι σε αρχόμενο στάδιο. «Πάσχουμε, δυστυχώς, στον τομέα της πρόληψης που δεν έχει περάσει στην συνείδησή μας και το κράτος δεν κάνει σπουδαία πράγματα γι΄ αυτό».

Η ίδια ήταν πιο συνεπής στο ραντεβού της με τη μαστογραφία από τα 38 της, αφού έπασχε από ινοκυστική μαστοπάθεια. Η τελευταία της εξέταση έγινε τον Ιανουάριο του 1996. Εκείνο το καλοκαίρι, βρέθηκε στην Κύπρο με μετάθεση: « Ήταν Ιούλιος. Κάποια στιγμή ψηλάφισα έναν μικρό όγκο στο δεξί μου στήθος, αλλά δεν έδωσα σημασία. Θεώρησα ότι ήταν κάποια κύστη από αυτές που κατά καιρούς έβγαζα· χρησιμοποιούσα επιθέματα χαμομηλιού και υποχωρούσαν…».

«Θύμωσα, οργίστηκα»

Ο όγκος όμως δεν υποχώρησε, αντίθετα μεγάλωνε. Και τον Σεπτέμβριο επισκέφθηκε τον γιατρό της. Οι εξετάσεις έδειξαν κακοήθεια: «Το σοκ ήταν απίστευτο. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Θύμωσα, οργίστηκα, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ήμουν 46 χρόνων, είχα τόσα πράγματα να κάνω στη ζωή μου…». Η ανάρρωσή της, μετά το χειρουργείο, ήταν δύσκολη. Κι ακόμα δυσκολότερη η προσαρμογή της στα νέα δεδομένα: «Χρειάστηκε χρόνος να αποδεχθώ το νέο μου σώμα. Είχα χτυπηθεί στο στήθος που για μας τις γυναίκες αντιπροσωπεύει τη θηλυκότητα μας κι αυτό αργούμε να το ξεπεράσουμε. Αποφάσισα όμως να σταματήσω να μεμψιμοιρώ και να ξαναπάρω τη ζωή μου στα χέρια μου».

[ ΙΝFΟ]

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ έχει νέα διεύθυνση:

Αριστοτέλους 79-81, Πλ. Βικτωρίας. Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210 4180006- 4180016.

Τηλεφωνική Γραμμή Στήριξης: 210 8253253. Παράρτημα Πάτραs: Πατρέως 8, τηλ: 2610 226122. Μail: breastca@otenet.gr