(ο αρθρογράφος,για το Ασφαλιστικό) Η συζήτηση για το Ασφαλιστικό έχει τρία παράδοξα χαρακτηριστικά: δεν είναι συζήτηση και μολοντούτο είναι κακόπιστη και σουρεαλιστική.

Δεν είναι συζήτηση γιατί δεν υπάρχει συναίνεση για τα πραγματικά δεδομένα του προβλήματος. Δηλαδή για τα ελλείμματα, τα αίτιά τους, την πραγματική δημογραφική εξέλιξη και το «χρονοδιάγραμμα» της αναμενόμενης κρίσης. Ο καθένας λέει τα δικά του, ο κόσμος καταλαβαίνει ό,τι επιθυμεί να καταλάβει, προτείνονται αντιφατικές λύσεις που θίγουν δικαιώματα χωρίς να αποκαθιστούν δικαιοσύνη έστω και στις θυσίες. Ένα παράδειγμα: είναι ή δεν είναι δώρο στην Αlpha Βank η υπόθεση του Ταμείου των υπαλλήλων της σε ώρες μάλιστα «γενικής περισυλλογής»;

Ταυτόχρονα δεν προτείνονται ουσιαστικές δομημένες λύσεις, απλά η κυβέρνηση προσπαθεί να ξεχάσουν όλοι το λαϊκίστικα προεκλογικά «δεν» του κ. Καραμανλή που απέκλειαν κάθε ουσιαστική αλλαγή και που καλόπιστα ή κακόπιστα πίστεψαν τόσοι νυν και πρώην συνδικαλιστές της Νέας Δημοκρατίας και τόσοι εκλογείς. Θυμήθηκε έτσι (άλλα λόγια ν΄ αγαπιόμαστε!) τα «ρετιρέ»: να γιατί απειλούνται τα Ταμεία των «δημοσιογράφων». Λες και τα Ταμεία αυτά φταίνε για το ΙΚΑ ή για το τέως ΤΕΒΕ!

(«Το Βήμα της Κυριακής»)

Τελευταία Νέα