ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ και στο ΠΑΣΟΚ δίνει τώρα ο επικοινωνιολόγος του Κ. Καραμανλή, Γιάννης Λούλης. Υποστηρίζει ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης χρειάζεται έναν αρχηγό που δεν θα ειναι «αντι-Καραμανλής», ενώ πιστεύει ότι το κυβερνών κόμμα της Ν.Δ. πρέπει να συνεχίσει να επενδύει στο ισχυρό χαρτί της «αξιοπιστίας» του αρχηγού του.

Το βιβλίο «Η μάχη του 2007. Η διαδρομή. Η κάλπη. Οι προοπτικές» (Εκδ. Λιβάνη), που έρχεται ως συνέχεια του προηγούμενου βιβλίου του συμβούλου του Πρωθυπουργού για την πολιτική κυριαρχία, αναψηλαφεί την πρόσφατη νίκη της Ν.Δ. με οριακή αυτοδυναμία, παρά τις καταστροφικές πυρκαγιές, αλλά και την ήττα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οι πυρκαγιές δεν μπόρεσαν να ανατρέψουν το πολιτικό σκηνικό, σύμφωνα με τον Γιάννη Λούλη, διότι η Ν.Δ. είχε μια ισχυρή και ριζωμένη δυναμική που δύσκολα θα ανατρεπόταν, αλλά και επειδή οι αρχικές αλγεινές εντυπώσεις από τον χειρισμό της κρίσης μετριάστηκαν με τα μέτρα υπέρ των πυρόπληκτων.

Ωστόσο το ΠΑΣΟΚ, γράφει, δεν κατάφερε να ωφεληθεί από αυτή τη φθορά. Πρώτον, επειδή η δυσφορία της κοινής γνώμης για τις πυρκαγιές δεν κατευθυνόταν προς την κυβέρνηση αλλά προς τον κρατικό μηχανισμό, άρα και προς τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, αλλά και επειδή ο Γ. Παπανδρέου υιοθετώντας υψηλούς τόνους «έχασε την ευκαιρία να εμφανιστεί “πρωθυπουργικός” με μια σιγουριά “ήρεμης δύναμης”». Οι μεσαίοι ψηφοφόροι

Επίσης η κρίση των ομολόγων, υποστηρίζει, δημιούργησε δυναμική αποδοκιμασίας και των δύο μεγάλων κομμάτων και σε συνδυασμό με τις πυρκαγιές μετατράπηκε σε γενική οργή προς τον κρατικό μηχανισμό και σε τάση αποδοκιμασίας του δικομματισμού. Ο κ. Λούλης πιστεύει ότι η στρατηγική πόλωσης που επέλεξε το ΠΑΣΟΚ έστειλε τους αναποφάσιστους του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην αγκαλιά των μικρότερων κομμάτων. Αυτό συνέβη, συνεχίζει, ο σύμβουλος του κ. Καραμανλή επειδή οι πραγματιστές μεσαίοι ψηφοφόροι απαιτούν «αποχρωματισμένες» πολιτικές.

Οι «μονομάχοι», σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Λούλης, πρέπει να αντιληφθούν ότι ο μεσαίος χώρος αποτελείται από πραγματιστές ψηφοφόρους και όχι από καρικατούρες. Ποιοι είναι αυτοί οι ψηφοφόροι; «Μπορεί να ενοχλούνται από εκρήξεις εθνικισμού, την ίδια ώρα όμως- σε συντριπτικά ποσοστά- μπορεί να απαιτούν την απόσυρση του βιβλίου Ιστορίας της Γ΄ Δημοτικού, ή να υιοθετούν αρκετά σκληρές θέσεις στο θέμα των Σκοπίων». Όσο για το τι ζητούν, «εμπιστεύονται τη μια πλευρά (κεντροδεξιά) για καλύτερα οικονομικά αποτελέσματα και την άλλη (κεντροαριστερά) για μια πιο δίκαιη κοινωνική πολιτική». Επομένως, συμπεραίνει, «και οι δύο πλευρές, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, οφείλουν να κινούνται όχι με στίγματα “μονοχρωμίας”, που δεν πείθουν, αλλά με το κατάλληλο πραγματιστικό μείγμα. Φυσικά, ο εγγυητής των μειγμάτων αυτών είναι η αξιοπιστία των προσώπων και όχι η απήχηση των ιδεολογιών».

Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ του Πρωθυπουργού Γιάννης Λούλης στο βιβλίο του «Η μάχη του 2007. Η διαδρομή. Η κάλπη. Οι προοπτικές» (Εκδ. Λιβάνη), που έρχεται ως συνέχεια του προηγούμενου βιβλίου του για την πολιτική κυριαρχία, αναψηλαφεί την πρόσφατη νίκη της Ν.Δ. με οριακή αυτοδυναμία και αναλύει γιατί κατά την άποψή του το ΠΑΣΟΚ δεν κατάφερε να ωφεληθεί από τη φθορά της κυβέρνησης.

«Ο Γιώργος Παπανδρέου υιοθετώντας υψηλούς τόνους έχασε την ευκαιρία να εμφανιστεί “πρωθυπουργικός” με μια σιγουριά “ήρεμης δύναμης”» σημειώνει και εκφράζει την πεποίθηση ότι το μοντέλο του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι ένας «αντι-Καραμανλής», διότι θα παγιδευτεί σε ένα πεδίο που ευνοεί τον Κώστα Καραμανλή. «Όποιος ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ», γράφει, «οφείλει να προβάλει μια αυτόνομη εικόνα, που επενδύει στα αληθινά πλεονεκτήματά του, εντάσσοντας τη φυσιογνωμία του ηγέτη στη νέα στρατηγική ενός ανανεωμένου ΠΑΣΟΚ».