Ο ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΜΙΤΕΡΑΝ γλίτωσε παρά τρίχα τη σύλληψη και τη σχεδόν βέβαιη εκτέλεση από την Γκεστάπο τον Νοέμβριο του 1943, λίγες ημέρες πριν τον φυγαδεύσει στη Βρετανία η RΑF, η Βρετανική Πολεμική Αεροπορία: μία ακόμη άγνωστη πτυχή της ζωής τού πρώην προέδρου της Γαλλίας αποκαλύπτουν προσφάτως αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της βρετανικής Υπηρεσίας Ειδικών Επιχειρήσεων (SΟΑ), που ίδρυσε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ το 1940.

Τα έγγραφα κρατούνταν- σύμφωνα με τους «Financial Τimes»- στα αρχεία της βρετανικής υπηρεσίας πληροφοριών ΜΙ5 και φέρνουν για πρώτη φορά στο φως λεπτομέρειες της σχέσης του Μιτεράν με τη βρετανική αντικατασκοπία, στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Φρανσουά Μιτεράν είχε εργαστεί στα νεανικά του χρόνια για το καθεστώς των δωσιλόγων του Βισί, όμως στα μέσα του 1943 εντάχθηκε στη γαλλική αντίσταση: λίγους μήνες αργότερα, στις 16 Νοεμβρίου του 1943, έφτασε με ένα μονοκινητήριο Lysander σε βάση της RΑF στο Κεντ. Ανακρίθηκε σε ειδικό χώρο στο Νότιο Λονδίνο. Ωστόσο, στα σχετικά έγγραφα αναφέρεται με το ψευδώνυμο «Μονιέ»: «Ο Μονιέ δεν είπε πολλά στη διάρκεια της ανάκρισης, στις περισσότερες ερωτήσεις απαντούσε ο Πεπέ» (ψευδώνυμο ενός παριστάμενου ανώτερού του, του Πιερ ντι Πασάζ). Αποκάλυψε εντούτοις ότι μόλις μία εβδομάδα νωρίτερα, η Γκεστάπο είχε επισκεφθεί το σπίτι που μόλις είχε εγκαταλείψει, μιας και άλλαζε πολύ συχνά, τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, τόπο διαμονής.

Το παρελθόν του

Τα έγγραφα δεν αποκαλύπτουν εάν ο Μιτεράν διέφυγε στη Βρετανία εξαιτίας του ενδιαφέροντος της Γκεστάπο. Μέσα στη θύελλα που αντιμετώπισε πάντως τη δεκαετία του 1950, όταν αποκαλύφθηκε το παρελθόν του ως συνεργάτη του Βισί, το ανερχόμενο τότε αστέρι της γαλλικής Αριστεράς, ουδέποτε επικαλέστηκε το περιστατικό αυτό προς υπεράσπισή του. Η SΟΕ ήθελε να συνεργαστεί με τον «Μονιέ», ώστε να εισάγει λαθραία Βρετανούς πράκτορες στη Γερμανία και ο «Μονιέ» φέρεται να είχε δηλώσει «ενθουσιασμένος» με το σχέδιο αυτό, που τελικά δεν προχώρησε.

Λίγες εβδομάδες μετά την ανάκρισή του, ο Φρανσουά Μιτεράν εγκατέλειψε την Αγγλία για το αρχηγείο της Γαλλικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης του Σαρλ ντε Γκωλ στο Αλγέρι, από όπου επέστρεψε στη Γαλλία στις αρχές του 1944.