Αναζήτηση
Η Χάνα Σιγκούλα έγινε 63 χρόνων. Και δηλώνει στη γαλλική εφημερίδα «Liberation», «η μητέρα μου φύτεψε μέσα μου τη χαρά της προσφοράς». Η Γερμανίδα ηθοποιός και μούσα του σκηνοθέτη Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ είναι μια προσωπικότητα που ξεπερνά τη μεγάλη οθόνη. Μετά τον θάνατο του Φασμπίντερ και τη δόξα της στις ταινίες του «Έφη Μπριστ», «Ο γάμος της Μαρία Μπράουν», «Λιλί Μαρλέν», «Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ» η Χάνα Σιγκούλα λέει ότι βρήκε έναν άλλο εαυτό.
«Θα ήθελα να έχω υπάρξει εμβληματική φιγούρα του γερμανικού κινηματογράφου της δεκαετίας του ΄70». Και με το μάτι του δημιουργού και όχι της ηγερίας η Χάνα Σιγκούλα έχει περάσει πίσω από τον φακό. «Τρέφομαι από μια δημιουργική ενέργεια» δηλώνει και εξηγεί πως συνδυάζει το γράψιμο, τη φωτογραφία και την κινηματογράφηση.
Άρχισε να γράφει ένα μουσικό βιογραφικό βιβλίο κάνοντας την αρχή από παιδικά τραγούδια, για να φτάσει στο ροκ μέσα από τον Μπρεχτ. Τα τραγούδια του οποίου, όπως λέει, τη βοήθησαν να επιβιώσει στην εφηβεία της. Στη συνέχεια απέκτησε μία κάμερα και για δύο μήνες κινηματογραφούσε τις ιδέες της. Με αποτέλεσμα το 2005 το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης να διοργανώσει αναδρομική έκθεση με τα κινηματογραφικά της πρωτόλεια. Και ύστερα ήρθε το σενάριο του Φατίχ Ακίν, «Από την άλλη πλευρά».
Η Χάνα Σιγκούλα πήρε θέση στο πλατό για να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας Γερμανίδας μητέρας που χάνει την κόρη της, αλλά βρίσκει μια άλλη. Το βιολογικό της παιδί αποφασίζει να την εγκαταλείψει, καθώς είναι μια στρατευμένη γυναίκα που θέλει να φυγαδεύσει μια εξόριστη πρόσφυγα. Έτσι, η μάνα της ταινίας στρέφει τη φροντίδα της σε μια νεαρή Τουρκάλα ακροαριστερών πεποιθήσεων. Η βιολογική μετάβαση παραχωρεί τη θέση της στην ανακάλυψη των ανθρωπίνων σχέσεων. Γιατί η μητρότητα δεν έχει σύνορα, είναι το μήνυμα της ταινίας. Η Χάνα Σιγκούλα δεν έχει παιδιά. «Ήταν επιλογή μου να μην κάνω παιδιά γιατί ήθελα να με γνωρίσω καλύτερα. Η μητρότητα σε διασκορπίζει. Η εικόνα της μητρότητας μας απομακρύνει από την ιδέα της μετάβασης. Θέλησα να είμαι κάποια άλλη από ό,τι ήταν η μητέρα μου, μια τυπική Γερμανίδα. Ωστόσο, εκείνη με έμαθε να προσφέρω στους ανθρώπους. Η γενναιοδωρία είναι υποτιμημένη λέξη. Η ανεπίβουλη προσφορά είναι μητρικό χαρακτηριστικό. Στη ζωή μου πήρα απόφαση να ξεπερνάω το μίσος» λέει η γυναίκα που επιθυμεί να βρίσκεται πάντα μπροστά από την εποχή της.
