Η επιστροφή τής Μπεναζίρ Μπούτο στο Πακιστάν σημαδεύτηκε από διπλή βομβιστική επίθεση (η μία μάλιστα με την επιχειρησιακή μέθοδο της αποστολής αυτοκτονίας) που τόνισε την παρουσία ισλαμιστικών πυρήνων στη χώρα.

Ενδιαφέρον όμως προκαλεί πως η γυναικεία παρουσία διαδραματίζει καίριο ρόλο όχι μόνο στην επίσημη πολιτική σκηνή, αλλά και στον «ιερό πόλεμο» που έχουν κηρύξει οι ισλαμιστές εξτρεμιστές.

Φέτος, γυναίκες από το Τζαμία Χάφσα διαμαρτύρονταν μπροστά από το Λαλ Μασζίντ (γνωστό και ως «Κόκκινο Τέμενος», δημοφιλές στους Αφγανούς «ιερούς πολεμιστές»). Οι γυναίκες φορώντας «νικάμπ» (που αφήνει σε δημόσια θέα μόνο τα μάτια) απειλούσαν να προχωρήσουν σε επιθέσεις αυτοκτονίας, αν οι αρχές της χώρας δεν αποδεχθούν τις απαιτήσεις τους, στις οποίες συγκαταλέγεται η απελευθέρωση του καταδικασμένου ως τρομοκράτη Χαλίντ Χαουάτζα, πρώην μέλους της κρατικής υπηρεσίας πληροφοριών με διασυνδέσεις με τους Ταλιμπάν και τον Μπιν Λάντεν.

Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: πώς επήλθε αυτή η ακραία γυναικεία κινητοποίηση σε ένα ομολογουμένως ισχυρό πατριαρχικό περιβάλλον; Η «ταλιμπανικοποίηση» όμως των γυναικών στο Πακιστάν δεν είναι νέο φαινόμενο. Κατά τη διάρκεια της αντίστασης εναντίον του σοβιετικού στρατού οι γυναίκες διεδραμάτισαν σημαντικό ρόλο όχι μόνο ως μητέρες, κόρες και σύζυγοι, αλλά και προσφέροντας επιχειρησιακή υποστήριξη στους μαχητές. Οι γυναίκες του Τζαμία Χάφσα σήμερα συνεχίζουν την παράδοση, προτιθέμενες να προχωρήσουν σε επιθέσεις αυτοκτονίας ενάντια σε εκείνους που θεωρούν ότι προσβάλλουν το Ισλάμ.

Άλλωστε, ισλαμίστριες συμμετέχουν στο Τζιχάντ και διαπνέονται από τα ιδανικά του και σε άλλα μέρη του ισλαμικού κόσμου (Παλαιστίνη, Τσετσενία κ.λπ.). Οι γυναίκες υπερήφανα διατρανώνουν ότι είναι και αυτές μαχητές της ελευθερίας, έτοιμες να θυσιαστούν και να κερδίσουν τις επουράνιες ανταμοιβές του μαρτυρίου. Και είναι πολύτιμες επιχειρησιακά, γιατί φορώντας μπούρκα, αποκρύπτουν το πρόσωπο και την ταυτότητά τους και δεν υφίστανται φυσικά σωματικό έλεγχο από τους άνδρες των υπηρεσιών ασφαλείας.

Το ότι μπορεί και στο Πακιστάν να δούμε γυναίκες ανθρώπινες βόμβες (και μολονότι δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για την επιχειρησιακή επιτυχία τους), θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην κοινωνική ειρήνη, τη σταθερότητα και την επιβίωση του μετριοπαθούς και φιλελεύθερου Ισλάμ στο Πακιστάν.

Η δρ Μαρία Αλβανού είναι εγκληματολόγος, ειδική σε θέματα τρομοκρατίας στο Ιtalian Τeam for Security, Τerroristic Ιssues and Μanaging Εmergencies, στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Μιλάνου.