Τα θύματα πέφτουν κάτω σαν τις μύγες! Παραγωγοί του ραδιοφώνου εγκαταλείπουν άρον άρον τις εκπομπές τους, για να πάνε να χωθούν γρήγορα στα ζεστά τους. Γραφεία και θρανία αδειάζουν σταδιακά και μαμάδες και σύζυγοι φρικάρουν με τους μπουκωμένους νεοσσούς τους και τους γκρινιάρηδες συζύγους όλη την ημέρα μέσα στα πόδια τους στο σπίτι (πάντα «βαριά άρρωστοι» αυτοί οι αρσενικοί!).

Στα θέατρα, τα δακρυσμένα μάτια και η θέρμη των θεατών ουδεμία σχέση έχουν με τις δραματικές ερμηνείες των ηθοποιών πάνω στο σανίδι και όσοι σέρνονται άκεφα ώς τις κινηματογραφικές αίθουσες νιώθουν τα νεύρα τους τσίτα από τα ατέλειωτα, μακρόσυρτα και… συνδυασμένα «γκούχου γκούχου» των διπλανών τους.

Γυμναστήρια, ιδιαίτερα, πολυπόθητοι έξοδοι και προγραμματισμένες εδώ και καιρό εκδρομές αναβάλλονται μαζικά…

Οι «εμπνευσμένοι διάλογοι», που εκτυλίσσονται αυτές τις ημέρες, έχουν τέτοιου είδους φοβερά χάι-λάιτ: «Τα χάλια σου έχεις!», «Πόσες ημέρες είχες εσύ πυρετό;», «Να πάρω αντιβίωση;», «Ποιο σιρόπι για τον βήχα χρησιμοποιείς;», «Έχεις κάνει το εμβόλιο;»…

Μια απέραντη… ίωση όλη η Ελλάδα τούτη την εποχή και όλοι οι Έλληνες, «γιατροί» και ασθενείς μαζί, ξέρουν με τελεσίδικη σιγουριά τι ακριβώς έχεις και ποιο φάρμακο πρέπει να πάρεις- δεν σηκώνουν γι΄ αυτό κουβέντα! Τα χαρτομάντιλα ανακηρύσσονται παμψηφεί σε πρώτο είδος ανάγκης και οι αντισηπτικές καραμέλες για τον λαιμό «κερνιούνται» αντί για σοκολατάκια και τσιγάρα.

Και πάνω από όλα αυτά, ένας λαμπερός, εκθαμβωτικός ήλιος στον καταγάλανο αττικό ουρανό, φωτίζει τα κόκκινα ρουθούνια, τα ερεθισμένα μάτια και τα ζαλισμένα κεφάλια και υπέροχες «ανοιξιάτικες» μέρες σπαταλιούνται σε μια πόλη που ρουφάει άκομψα τη μύτη της και συζητά άτονα για τρομοκρατικές ρουκέτες.

Τι περίεργος και άχαρος αυτός ο χειμώνας!

Κουράγιο. Λίγο ακόμα και… «ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει»!

Τελευταία Νέα